جنگ پیش‌گیرانه مبتنی بر دو پیش‌فرض است: وقوع جنگ در آینده اجتناب‌ناپذیر است؛ ضربۀ اول قاطع و کارا خواهد بود. جنگ پیش‌دستانه، واکنش به یک حملۀ قطعی و قریب‌الوقوع محسوب می‌شود.

نظام کاستی به نظامی اطلاق می‌شد که در آن هیچ گونه تحرک اجتماعی و پویایی گروهی در کار نبود و به همین دلیل انتقال از یک کاست به کاست دیگر تقریبا غیرممکن بود. بویژه حرکت از کاست پست‌تر به کاست بالاتر.

ظهور تاچریسم معلول چپگرایی بود که با فروپاشی رژیم‌های کمونیستی و نیز پایان دوران جنگ سرد، فلسفۀ وجودی خود را تا حد زیادی از دست داد و راه را برای پیروزی پیروزی تونی بلر (رهبر حزب کارگر) فراهم ساخت.

مائو معتقد بود وظیفۀ اصلی انقلاب چین جنگ رهایی‌بخش ملی علیه استیلاگران ژاپنی و امپریالیست‌های غربی است و این جنگ را باید با انقلابی دموکراتیک علیه بزرگ‌مالکان فئودالِ چین پیوند زد.

«هم‌زیستی مسالمت‌آمیز» پس از مرگ استالین و در زمان زمام‌داری خروشچف، کاربرد گسترده‌ای در ادبیات مقامات سیاسی شوروی پیدا کرد و به تدریج واژه‌ای رایج در ادبیات سیاسی جهان شد.

برخی از فیلسوفان اخلاق گفته‌اند که یک راه توجیه حق دخالت بشردوستانه این است که این حق را برآیند دو اصل اخلاقی بدانیم: اصل دفاع از خود، اصل امداد به دیگری. اصل دوم به دیگران می‌گوید: اگر می‌توانید بدون تحمل هزینۀ زیاد، زیانی عظیم را از کسی یا کسانی دفع کنید، اخلاقا موظف به کمک کردن به آن فرد یا افراد هستید.

آلفرد ماهان معتقد بود برای تسلط یک کشور بر جهان، داشتن قدرت دریایی و تسلط بر دریاها الزامی است. مکیندر برعکس معتقد بود برای به دست آوردن قدرت جهانی، پیروزی با چیرگی برخشکی‌های زمین به دست می‌آید.

مدیرانِ خویشاوندگمار غالبا ناچار می‌شوند فساد خویشاوندان منصوب خودشان را لاپوشانی کنند چراکه آشکار شدن این موضوع، مایۀ سرشکستگی و بدنامی مضاعف برای چنین مدیرانی است.

کشورهای حائل معمولا به لحاظ سیاسی و نظامی کشورهایی ضعیف‌اند که اغلب به منظور جلوگیری از اصطکاک بین دو کشور قوی‌ بوجود آمده یا حفظ شده‌اند.

در زمان پیامبر اسلام، شهر مکه را بعد از فتح و نیز مدینه را دارالاسلام می‌نامیدند. در بین فقها، در تعیین مصادیق دارالاسلام اختلافاتی وجود دارد. مثلا برخی گفته‌اند دارالاسلام شهری است که در اسلام بنا شده و مشرکان به آن راه نیافته‌اند.

پس از کودتای افسران آزاد، ملک فاروق برای همیشه مصر را ترک کرد و کمیتۀ اجرایی سازمان افسران آزاد به عنوان "شورای انقلاب رهبری" زمام امور را به دست گرفت.

نفس وجود نژادپرستان در ایالات متحدۀ آمریکا، نشانۀ یک بیماری اجتماعی و عقب‌ماندگی جمع قابل توجهی از آمریکاییان از ارزش‌های لیبرال‌دموکراتیک است.

نیروهای اجتماعی در واقع نیروهای خارج از دولت هستند و می‌کوشند سیاست‌گذاری‌ها و عملکرد دولت را با منافع و علائق خودشان سازگار کنند.

منتقدان پیرسالاری در چین کمونیستیِ دو دهۀ پایانی قرن بیستم به طعنه می‌گفتند که در کادر رهبری چین، «هشتادساله‌ها، هفتادساله‌ها را فرامی‌خوانند تا دربارۀ بازنشستگیِ شصت‌ساله‌ها تصمیم بگیرند!»

در پایان شب دشنه‌های بلند، به لطف کارایی بی‌رحمانۀ گشتاپو و اس‌اس، هیتلر کنترل کامل آلمان را به دست آورد.

ایدئولوژیک بودن نژادپرستی به این معنا است که "آگاهی کاذب" تولید می‌کند و ضمنا "سلاحی برای مبارزه" است و تولید "نفرت" و "خشونت" می‌کند.

کارل فون کلاوس ویتس، ژنرال پروسی، اصل اساسی جنگ را حفظ نیروهای خودی و نابودی نیروهای دشمن، هدف جنگ را خلع سلاح یا سرنگون کردن دشمن و عام‌ترین اصل پیروزی در جنگ را برتری تعداد افراد مسلح دانسته است

او اجلاس داووس را با این ایده راه‌اندازی کرد که رهبران دنیای اقتصاد و سیاست و اندیشه و هنر برای تبادل نظر دربارۀ مسائل روز گرد هم جمع شوند.

اینکه چرا دورۀ فروکش کردن تندروی و خشونت انقلابی را ترمیدور نامیده‌اند، دلیلش این است که در 27 ژوئیه 1794، ماکسیمیلیان روبسپیر – رهبر برجستۀ انقلاب فرانسه – به گیوتین سپرده شد و دورۀ ترور یا "عصر وحشت" در فرانسۀ پس از انقلاب، پایان یافت.

مهم‌ترین شخصیت‌ موج سوم دموکراسی، بدون تردید میخائیل گورباچف آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی اما محبوب‌ترین شخصیت این رخداد تاریخی، قطعا نلسون ماندلا بود.