اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی در کودکان با بهره هوشی بالا دیرتر تشخیص داده می‌شود

براساس یافته‌های تازه، تشخیص ابتلا به اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی در کودکانی که از بهره هوشی بالا برخوردار هستند، دیرتر اتفاق می‌افتد.

پژوهشگران دانشگاه وسترن انتاریو و دانشگاه کونینز کانادا در مطالعه‌ای جدید برخی از مهم‌ترین عوامل موثر بر سن تشخیص اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی (ADHD) را آشکار و داشتن بهره هوشی بالاتر را یکی از ویژگی‌های مرتبط با تشخیص دیرتر معرفی کرده‌اند.

در مطالعه‌ی جدید، داده‌های ۵۶۸ فرد ۴ تا ۲۲ ساله مبتلا به ADHD را تجزیه‌و‌تحلیل و عوامل تاثیرگذار دیگر نظیر جنس و وضعیت اجتماعی‌اقتصادی نیز درنظر گرفته شد. پژوهشگران دریافتند که علاوه بر سطح بهره هوشی، وضعیت اجتماعی‌اقتصادی بهتر و قومیت مادر (غیرسفیدپوست) نیز با تشخیص دیرتر ADHD ارتباط دارد.

به گزارش زومیت، پژوهشگران در مطالعه خود به دو نکته پی بردند: اول اینکه بهره هوشی بالاتر با تشخیص دیرتر ADHD ارتباط دارد. دوم اینکه، اختلال مذکور در افرادی که علائم بیش‌فعالی و هیجانی یا علائم رفتاری بیرونی (که به طور آشکارتر بروز می‌کنند) را نشان می‌دهند، معمولاً زودتر تشخیص داده می‌شود.

افراد مبتلا به اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی تفاوت‌هایی در نحوه حرکت، تمرکز و کنترل تکانه‌های خود نشان می‌دهند. این اختلال می‌تواند تأثیر زیادی بر یادگیری و رشد کودکان داشته باشد و به همین دلیل، تشخیص زودهنگام آن اهمیت بالایی دارد.

تشخیص دیرهنگام اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی می‌تواند اثرات منفی بر رفتار و عملکرد تحصیلی افراد به‌ویژه کودکان داشته باشد. همچنین، طبق پژوهش‌های گذشته، ابتلای دختران و افرادی که دارای بهره هوشی بالا هستند، معمولاً دیرتر از دیگران تشخیص داده می‌شود. پژوهشگران قصد داشتند در مطالعه‌ی جدید خود به طور همزمان تأثیر هر دو عامل را بررسی کنند.

تیم پژوهشی طبق نتایج مطالعات پیشین، انتظار داشت که بهره هوشی تاثیر بیشتری بر سن تشخیص در دختران داشته باشد. اما داده‌های آن‌ها نشان داد که تأثیر بهره هوشی در دختران و پسران تقریباً به یک اندازه است.

کودکانی که علائم ADHD را کمتر بروز می‌دهند یا هوش بالاتری دارند، ممکن است بیشتر از سایرین نادیده گرفته شوند و تشخیص اختلال در آن‌ها دیرتر صورت گیرد. این نکات می‌تواند به والدین و متخصصان کمک کند تا تشخیص زودهنگام این اختلال را در کودکان بهبود دهند.

اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی می‌تواند به روش‌های مختلفی در افراد ظاهر شود و علائم جزئی‌تر یا کمتر مشهود ممکن است نادیده گرفته شوند. این موضوع به‌ویژه در کودکانی که ازنظر تحصیلی برجسته هستند، می‌تواند رخ دهد و باعث شود اختلال دیرتر شناسایی شود.

تشخیص ADHD می‌تواند دشوار باشد؛ زیرا این اختلال اغلب با اختلالات دیگر اشتباه گرفته می‌شود. شناسایی دقیق علائم اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی از علائم اختلالات دیگر ممکن است چالش‌برانگیز باشد؛ اما مطالعاتی مانند پژوهش اخیر در حال کمک به بهبود فرآیند تشخیص صحیح هستند.

متخصصان باید به تفاوت‌های فردی و عوامل جمعیتی توجه کنند و این عوامل باید در فرآیند تشخیص اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی درنظر گرفته شوند. عواملی از این دست حتی ممکن است باعث شوند که افراد برای تشخیص مشکل خود به متخصص مراجعه نکنند.

پژوهش در مجله‌ی British Journal of Clinical Psychology منتشر شده است.