کاپیتانی که در زمین فوتبال ناکام ماند، در آسمان روپایی به شهرت رسید

سعید حمیدزاده عشق فوتبال بود و تا نوجوانی کاپیتان تیمش. اما وقتی مصدومیت رویایش را نقش بر آب کرد، او نه تنها تسلیم نشد، بلکه با توپ، قصه‌ای تازه در آسمان روپایی رقم زد.

عصر ایران - سعید حمیدزاده که نام لئو سعید را برای خود برگزیده است، از ابتدا مسیر فوتبال را انتخاب کرده بود. او که در زمینه فوتبال نمایشی و روپایی زدن حالا توانسته به شهرتی برسد سرآغاز این اتفاق را مصدومیتی می‌داند که در ۱۷ سالگی دچارش شد و از فوتبال حرفه‌ای فاصله‌ای گرفت. او حالا فوتبال نمایشی را آموزش می‌دهد و موفقیت‌هایی در همین زمینه کسب کرده است.

حمیدزاده درباره سابقه فعالیت‌های خود توضیح داد: از سن هفت‌سالگی بازی با توپ را آغاز کردم و تا سن ۱۷ سالگی به‌طور کامل روی فوتبال متمرکز بودم. مثل خیلی از پسرهای دیگر، عشقم فوتبال بود. ۱۷ ساله که بودم، در فوتبال مصدوم شدم و بابت همین آسیب‌دیدگی، بعد از یک سال توانستم به تیم سابقم برگردم. وقتی برگشتم، منی را که زمانی کاپیتان تیم بودم، دیگر کسی نمی‌شناخت و حتی در یارکشی‌ها نفر آخر مرا قبول می‌کردند.

کانال عصر ایران در تلگرام

وی ادامه داد: آن شرایط به من برخورد و تلاش کردم سراغ تمرینات فردی بروم تا دوباره به اوج برگردم. از همان جا این مسیر برایم جدی شد و وقتی مربی تیم مسابقه روپایی گذاشت و گفت به ازای ۵۰ روپایی می‌توانید یک توپ جایزه بگیرید، من توانستم آن جایزه را بگیریم. یک ماه بعد مسابقات روپایی در تهران برگزار می‌شد و شروع به تمرین، برای حضور در آن مسابقه کردم. آنجا بود که با بچه‌هایی آشنا شدم که حرکات نمایشی با توپ انجام می‌دادند. مسیر اصلی‌ام به سمت حرفه‌ای که الان دارم، از همان مسابقات روپایی تهران آغاز شد.

این ورزشکار با اشاره به علاقه‌اش به «فری استایل»‌ گفت: مسابقات جهانی فری‌استایل فوتبال هم چند ماه بعد در چک برگزار می‌شد و می‌خواستم در آن شرک کنم. برای تأمین هزینه‌های حضور در‌ آن رقابت‌ها، ناگزیر شدم که شروع به آموزش کنم تا بتوانم از درآمد آن برای خرج مسابقات استفاده کنم.

وی افزود: در آن مقطع حتی کسی حاضر به قبول اسپانسری من هم نمی‌شد. خاطرم هست یکی از آن‌ها می‌گفت هروقت در اینستاگرام ۱۰۰ هزارتاریی شدی، بیا تا صحبت کنیم! تمام این رفتارها و تحقیرها باعث شد تا من جدی‌تر رو به جلو بروم و پیشرفت کنم. با درآمد خودم توانستم در کلاس‌های بین‌المللی حاضر شوم و بعد از آن توانستم مربی‌گری در فری‌استایل را جدی‌تر دنبال کنم.

این تولیدکننده محتوای مجازی، ادامه داد: در همین مقطع تولید محتوا را هم آغاز کردم و اتفافا اولین ویدئوی تولیدی خودم را هم در آپارات بارگذاری کردم. مناطق تماشای شهر خودمان در گیلان می‌رفتم و حرکاتم را ضبط می‌کردم تا از طریق حرکات نمایشی‌ام بتوانم ایران را به جهان نشان دهم.

وی که چندی پیش در برنامه «آپارات کست» با اجرای منصور ضابطیان حاضر شد، تأکید کرد: در ابتدای راه امکان دارد کسی شما را در این مسیر تأیید نکند و حتی ممکن است که برخی اصرار بر تمسخر فعالیت شما داشته باشند اما این مسیری است که همواره استمرار و استقامت در‌آن به نتیجه می‌رسد. تا پیش از حضور در مسابقات جهانی، ویدئوهای فری‌استایل‌های خارجی را نگاه می‌کردم و آرزو داشتم روزی آن‌ها را ببینم و با آن‌ها عکس بگیریم. وقتی به مسابقات جهانی رفتم، توانستم با همان‌ها رقابت کنم و این اتفاق باعث انگیزه مضاعف من شد.

این مربی «فری استایل»‌ ادامه داد: امروز وقتی ویدئوهای ۱۰ سال پیشم را نگاه می‌کنم، با خودم می‌گویم چطور رویت می‌شد که به دیگران آموزش بدهی!؟‌ امروز پیشرفت بسیار زیادی کرده‌ام و خوشحالم که این مسیر را آغاز کردم و بستر آپارات هم فراهم بود تا بتوانم با تولید محتوا، در این مسیر جدی‌تر پیش بروم. با تولید محتوای آموزشی در تایم‌های مختلف، به درآمدزایی از این سایت هم رسیدم.

وی عنوان کرد: با دسترسی به این سایت، این انگیزه را دارم که برای نوجوانان علاقه‌مندی که در مناطق محروم هستند و غیر از اینترنت شاید به خیلی از امکانات دیگر دسترسی نداشته باشند هم آموزش‌هایی ارائه کنم. با وجود این بسترها، خیلی از استعدادها، صرفا به دلیل نبود امکانات، از ادامه مسیر خود منصرف نمی‌شوند و می‌توانند با دسترسی به محتوایی که امثال من تولید می‌کنیم، به‌صورت جدی‌تر مسیرشان را ادامه دهند. از این منظر تولید محتوا را برای خودم رسالتی می‌دانم تا بتوانم نسل قوی‌تری برای فوتبال ایران بسازم.