۳۰ آذر ۱۴۰۴
به روز شده در: ۳۰ آذر ۱۴۰۴ - ۰۵:۴۰
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۱۰۸۱۰۶۹
تاریخ انتشار: ۰۸:۵۴ - ۰۸-۰۵-۱۴۰۴
کد ۱۰۸۱۰۶۹
انتشار: ۰۸:۵۴ - ۰۸-۰۵-۱۴۰۴

درباره عکسی از خشک شدن دریاچه ارومیه

درباره عکسی از خشک شدن دریاچه ارومیه
مشکل اما آنجا بود که هیچ‌کدام از این طرح‌ها به شکل مستمر پیگیری نشد. یک روز قیف بود و قیر نبود و روز دیگر قیر بود و قیف نه. نکته مهم اینکه خشک شدن ارومیه تنها نتیجه تغییرات اقلیمی یا کم‌بارشی نبود بلکه پیامد دهه‌ها سوءمدیریت، توسعه‌گرایی بی‌برنامه، و وعده‌های عمل‌نشده دولت‌ها بود. 

امیر جدیدی در  هم میهن نوشت: اوضاع دریاچه ارومیه وخیم است. این گزاره دیگر یک جمله خبری ساده نیست. در حقیقت خبری تکراری است که نه‌تنها تازگی ندارد بلکه از فرط تکرار حوصله‌سربر شده است. 

سال‌های سال است که خبرنگاران و عکاسان به دریاچه ارومیه می‌روند گزارش می‌نویسند، عکاسی می‌کنند و با تیتر «ارومیه در حال خشک شدن» یا «مرگ دریاچه» یا چه و چه روی خط خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها منتشر می‌کنند. 

تا آنجا که حافظه یاری می‌کند در این سال‌ها فقط چند بار خبر خوش بابت بالا آمدن آب دریاچه روی صفحه خبرگزاری‌ها آمد. اما همان چند بار نشان داد که اگر طرح‌های احیا مستمر و درست اجرا می‌شد امروز حال ارومیه بهتر از این حرف‌ها بود. 

مشکل اما آنجا بود که هیچ‌کدام از این طرح‌ها به شکل مستمر پیگیری نشد. یک روز قیف بود و قیر نبود و روز دیگر قیر بود و قیف نه. نکته مهم اینکه خشک شدن ارومیه تنها نتیجه تغییرات اقلیمی یا کم‌بارشی نبود بلکه پیامد دهه‌ها سوءمدیریت، توسعه‌گرایی بی‌برنامه، و وعده‌های عمل‌نشده دولت‌ها بود. 

دهه ۷۰ و دولت سازندگی یک جور. دولت خاتمی جور دیگر. در دولت معجزه هزاره سوم هم که خدا را شکر اوج بحران رقم خورد؛ توسعه کشاورزی بدون حساب و برداشت بی‌ضابطه آب‌های زیرزمینی و… دریاچه را تا آستانه مرگ برد. 

بعد از آن و در دولت روحانی «ستاد احیای دریاچه ارومیه» اندک امیدی به دل‌ها آورد اما در حقیقت اجرای نصفه‌نیمه طرح بدون مشارکت مردم فاقد اثرگذاری بلندمدت شد. 

در دولت مرحوم رئیسی هم که تا قبل از آنکه خبری از خشک شدن دریاچه روی خط خبرگزاری‌ها بیاید کسی اصلاً یادش نبود که عیسی کلانتری هنوز ریاست محیط زیست را بر عهده دارد. 

بعد از اعلام آن خبر تنها واکنش سریع و انقلابی دولت برکناری کلانتری بود و… حالا این روزها دوباره دریاچه نفس‌های آخرش را می‌کشد. رسانه‌ها هم دیگر مثل مریضی که کسی به بازگشتش امیدی ندارد بیخیال ماجرا شده‌اند و هرازگاهی چیزکی می‌نویسند. 

باری مسئله اما فقط خشک شدن یک دریاچه نیست. این‌جا صحبت از امنیت زیستی شمال‌غرب ایران، از دست رفتن کشاورزی منطقه و افزایش ریزگردهای نمکی و مهمتر از آن خالی شدن دل یک ملت است.

ارسال به دوستان
سال ۱۳۰۵؛ اتوموبیل همسر سرکنسول انگلستان (عکس) ۷ خوراکی علیه سرطان‌ها تفاوت جت تهاجمی و جت جنگنده در نبردهای مدرن دو دقیقه روانی یکی از ترسناک‌ترین صحنه‌های تاریخ سینما (تماشا کنید) رتبه‌بندی کیفیت جاده‌ها در جهان؛ ۱۰ کشور برتر در سال ۲۰۲۵ آیا ما فرزند یک انفجار ستاره‌ای هستیم؟ زیبا بروفه: شادمهر عقیلی به من گفت باید بیام خانه شوهرت را ببینم از خاک تا حیات؛ چگونگی تبدیل مواد معدنی خاک به مواد زنده / چرا مکمل‌ها به‌درستی جذب نمی‌شوند؟ اعتبار جهانی ۶۰ کشور از نگاه شهروندان ثروتمند جهان (+ اینفوگرافیک) هند؛ آوارگی خانواده فقیر به خاطر خون آلوده؛ صاحبخانه پسر ۷ ساله مبتلا به ایدز را بیرون کرد ژیلا صادقی: همه از روی من اسکی می روند  پایان نگرانی والدین؛ تبدیل بازی‌های خشن به محتوای کودکانه با فناوری جدید  کلینتون، مایکل جکسون و شاهزاده انگلیسی در باتلاق فساد اخلاقی اپستین مریم امیرجلالی: برای چی لب هایم را اردکی کنم؟ هشدار رئیس دانشگاه تهران: ایران در مرز بحران قطعی ‎آب قرار دارد/ اگر یک قطره آب هم برداشت نشود، ۲۰۰ سال طول می‌کشد تا سفره‌های زیر زمینی احیا شوند
نظرسنجی
طنز «مهران مدیری» را بیشتر دوست دارید یا طنز «رضا عطاران» را؟