احمد پژمان : از نیزارهای میناب تا سمفونی ایران؛ یک زندگی موسیقایی به پایان رسید (فیلم)

فیلم گزارش را این‌جا ببینید

عصر ایران ــ «موسیقی برای من زندگی است. اگر موسیقی نباشد، گم می‌شوم.» این جمله کوتاه اما ژرف، شاید خلاصه‌ای باشد از زندگی هنرمندی که همواره کار و دغدغه‌اش وطن بوده است.

احمد پژمان، از بنیان‌گذاران کانون آهنگسازان سینمای ایران، با آثاری که به گفته منتقدان «تصویر» را در دل موسیقی می‌نگاشت، در سینمای ایران نامی ماندگار است. با این حال، موسیقی فیلم تنها بخشی از کارنامه پربارش را شکل می‌دهد.

ذوق، خلاقیت و سرزندگی او، پژمان را به آهنگسازی در سبک‌های گوناگون کشاند؛ از سرودها و قطعات کودکانه برای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، تا ترانه «بمان مادر» با صدای عارف و داریوش. او آثاری همچون قطعات ویژه آزادسازی خرمشهر و «پوئم سمفونیک سرزمین دلاوران» را، که به اسیران جنگ ایران و عراق تقدیم شد، نوشت و این آثار با رهبری شهرداد روحانی توسط ارکستر سمفونیک تهران اجرا شد.

الهام از ادبیات کلاسیک ایران نیز بخشی مهم از مسیر هنری او بود. اپرای «دلاور سهند» بر اساس رشادت‌های بابک خرمدین، نمونه‌ای از این تلاش‌هاست. پژمان در ادامه مسیرش در سبک موج نو نیز اثری منتشر کرد.

زندگی این آهنگساز بین شهرهایی چون لار، میناب، سیرجان، تهران، وین و نیویورک گذشت؛ اما نخستین بذر موسیقی در نی‌زارهای میناب در وجودش کاشته شد. ورود به کلاس‌های موسیقی در نزدیکی ساختمان رادیو، آغازگر مسیری شد که به آکادمی موسیقی وین انجامید.

با وجود حضور در صحنه موسیقی جهان، دل پژمان همواره با ایران بود. او در پی خلق «موسیقی ایران» بود؛ موسیقی‌ای که اقوام مختلف این سرزمین اجرا می‌کنند و او می‌کوشید آن را با اصول کلاسیک غربی درآمیزد تا برای شنوندگانی از سراسر دنیا قابل درک باشد.

فرهاد فخرالدینی او را «بزرگ‌ترین موسیقی‌دان ایرانی» می‌خواند و حسین علیزاده، شاگردش، ذهن خلاق و بدیع او حتی در دوران کهنسالی همراه با تسلط و تواضع را از بارزترین ویژگی‌هایش می‌داند.

«آرزویم این است که کشورم به جایگاهی که حقش است برسد. آدم یک چیزهایی می‌بیند و می‌گوید اینجا ایران است؟ آرزو دارم ایران پیشرفت کند.» این آرزو، شاید همسنگ سمفونی‌های بزرگ زندگی‌اش ارزشمند باشد. «سمفونی ایران» نیز بی‌شک یکی از مهم‌ترین یادگارهایی است که احمد پژمان برای هنر و تاریخ این سرزمین به‌جا گذاشت.

نتیجه ترکیب مهندسی رادیکال آلمانی با بینش ایتالیایی! (+عکس)

بیشتر بخوانید:

عارف: دعا می‌کنیم خداوند یک عقل جزئی به غربی‌ها بدهد (فیلم)

عارف: دشمن اگر هوس کند یک بار دیگر شیطنت کند سیلی جانانه‌تر می‌خورد (فیلم)

عارف: غربی‌ها با فعال کردن مکانیسم ماشه آخرین برگ‌شان را رو کردند (فیلم)

احمد پژمان، موسیقی‌دان ایرانی در آمریکا درگذشت

تماشاخانه

بحرین چگونه از ایران جدا شد ؟ نزدیک به ۲۰۰ سال کشمکش ؛ از مرگ کریم‌خان زند تا مصاحبه عجیب شاه / وقتی شاه نگران جزایر سه‌گانه بود (فیلم)

شیوا خسرومهر بازیگر : از قد و هیکلتون خجالت نمی‌کشید؟ با قرص دارم می‌خوابم/ تیکه تیکه موهام داره می‌ریزه (فیلم)

فیلم های دیگر