توضیحات نماینده ایران برای عدم شرکت در رای‌گیری برای فلسطین

نمایندگی ایران در توضیحاتی نسبت به پیش‌نویس قطعنامه سازمان ملل درباره مسئله فلسطین تاکید کرد که هر راه‌حل عملی باید مبتنی بر به رسمیت شناختن حق مسلم مردم فلسطین برای تعیین سرنوشت خود و رد کوچ اجباری باشد.

نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد در نیویورک در توضیحاتی درباره قطعنامه در مورد مسئله فلسطین موضع ایران را بیان کرد.

در این توضیح آمده است که ایران تأکید می‌کند که صلح پایدار تنها از طریق پایان دادن به اشغال و تحقق کامل استقلال و حاکمیت کشور فلسطین حاصل می‌شود. این امر باید مبتنی بر اراده واقعی ساکنان اصلی آن - مسلمانان، یهودیان و مسیحیان - باشد که از طریق یک همه‌پرسی آزاد و فراگیر، همانطور که در سند S/2019/862 پیشنهاد شده است، ابراز شود.

متن نامه نمایندگی ایران به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

خانم رئیس،

همکاران محترم،

در حالی که جهان ما با وضعیتی بی‌سابقه روبه‌رو است، ارزش‌های اساسی که ما به طور جمعی از آن‌ها حمایت می‌کنیم، از جمله انسانیت، عدالت و یکپارچگی، توسط یک قدرت اشغالگر که سیاست‌هایش منعکس کننده تبعیض سیستماتیک، توسعه‌طلبی ارضی و بی‌توجهی به هنجارهای بشردوستانه بین‌المللی است، به شدت در معرض تهدید قرار گرفته‌اند.

پس از نزدیک به دو سال حمله نظامی بی‌وقفه، مردم فلسطین، به ویژه در غزه، در نقض آشکار قوانین بین‌المللی، شاهد کشتار جمعی، آوارگی اجباری، گرسنگی و تخریب سیستماتیک زندگی غیرنظامیان و زیرساخت‌ها هستند. این ویرانی تنها به فلسطین محدود نمی‌شود. تجاوزات مکرر اسرائیل علیه سایر کشورها، منطقه را بیش از پیش بی‌ثبات کرده و صلح و امنیت بین‌المللی را تهدید می‌کند.

دهه‌ها امتیازدهی، پیشنهادهای دیپلماتیک و تلاش‌های عادی‌سازی نتوانسته است جنایات و اشغال غیرقانونی اسرائیل را متوقف کند، بلکه آن را در تشدید سیاست‌های توسعه‌طلبانه، نژادپرستانه و استعماری خود جسورتر کرده است.

بی‌توجهی سیستماتیک به قطعنامه‌های سازمان ملل که با وتوهای مکرر شورای امنیت و انتقال مداوم تسلیحات محافظت می‌شوند، نشان داده است که رویکردهای فعلی، اگرچه به عنوان رویکردهای قاطع ارائه می‌شوند، اما نمی‌توانند به اهداف اعلام شده خود دست یابند. یک راه حل عادلانه و پایدار دور از دسترس خواهد بود، مگر اینکه جامعه بین‌المللی قطعنامه‌های الزام‌آوری را تصویب کند که به علل ریشه‌ای بپردازد، پاسخگویی را تضمین کند و از حقوق مسلم مردم فلسطین حمایت کند.

خانم رئیس،

جمهوری اسلامی ایران پیوسته خواستار آتش‌بس فوری و بدون قید و شرط در غزه، دسترسی بدون مانع به کمک‌های بشردوستانه و بازسازی با احترام کامل به حقوق مردم فلسطین بوده است. ایران همچنین حمایت بی‌دریغ خود را از مقاومت پایدار مردم فلسطین در برابر اشغال، مداخله خارجی و سیاست‌های آپارتاید یادآوری می‌کند. ایران تأکید می‌کند که صلح پایدار تنها از طریق پایان دادن به اشغال و تحقق کامل استقلال و حاکمیت کشور فلسطین حاصل می‌شود. این امر باید مبتنی بر اراده واقعی ساکنان اصلی آن، مسلمانان، یهودیان و مسیحیان، باشد که از طریق یک همه‌پرسی آزاد و فراگیر، همانطور که در سند S/2019/862 پیشنهاد شده است، ابراز شود.

در پایان، ایران معتقد است که هر راه‌حل عملی باید مبتنی بر به رسمیت شناختن حق مسلم مردم فلسطین برای تعیین سرنوشت خود، رد هر نوع آوارگی اجباری و تضمین مشارکت کامل و برابر هر بخش از جامعه فلسطین در شکل‌دهی به آینده کشور باشد.

جامعه بین‌المللی باید از شورای امنیت بخواهد که پذیرش فلسطین به عنوان یک کشور عضو کامل سازمان ملل متحد را توصیه کند و پاسخگویی کامل اسرائیل را در قبال جنایات جنگی، نسل‌کشی و اشغال غیرقانونی طولانی مدت، از جمله از طریق اعمال تحریم‌های هدفمند و تعلیق عضویت آن در سازمان ملل متحد، تضمین کند تا اعتبار این سازمان حفظ شود.

روز گذشته مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه‌ای را در خصوص مسئله تشکیل دولت فلسطینی با راهکار موسوم به «دو دولتی» تصویب کرد.

ایران و همچنین کشورهایی از جمله عراق و تونس در این رای گیری شرکت نکردند. ایران بارها تاکید کرده است که مسئله فلسطین تنها از طریق رای گیری و آن هم مشارکت کامل همه فلسطینی‌ها قابل حل است و رژیم اشغالگر باید به اشغالگری خود پایان دهد. مسائلی که در این طرح به روشنی بیان نشده و حق کامل مردم فلسطین را به رسمیت نمی‌شناسد.

مشاهده دو هما در پارک ملی صیدوا سمنان (فیلم)

بیشتر بخوانید:

تصویب پیش‌نویس قطعنامه‌ سازمان ملل برای تشکیل کشور فلسطین

مجمع عمومی سازمان ملل : تصویب طرح حمایت از شناسایی دولت فلسطین و خلع سلاح حماس / ایران در رای گیری حاضر نشد

تماشاخانه

یلدا و قصه‌ی یکی شدن ما..! (فیلم)

آن روزها کنار هم بودن، خودش یک آیین بود / در ارتباط رودررو، چشم‌ها راست و دروغ را لو می‌دهند؛ چیزی که ابزارها از ما پنهان می‌کنند / ما قرار بود از ابزارها استفاده کنیم، اما حالا خودمان را در اختیارشان قراردادیم (فیلم)

فیلم های دیگر