مدرسه و هویتی که ندارد/ بچه‌ها دیپلم می‌گیرند اما عاشق ایران نمی‌شوند (فیلم)

عصر ایران _ بی‌تردید نگاه به میراث فرهنگی باید از مدرسه آغاز شود؛ از همان زمانی که دانش‌آموزان کتاب‌های درسی را باز می‌کنند و از ابتدا، محکم و استوار، با تاریخ ایران، داشته‌ها، میراث فرهنگی و هویت ایرانی آشنا می‌شوند.  آن‌ها باید این مفاهیم را ببینند، بشنوند و بخوانند.

برای مثال، تصور کنید در یک تصویر کتاب درسی، خانواده‌ای چهار نفره روی موکت نشسته‌اند؛ در حالی که می‌توانند روی فرش بنشینند. در انتهای تصویر کتابخانه‌ای دیده می‌شود که می‌تواند شامل آثاری چون گلستان، شاهنامه و دیوان حافظ باشد. یا در جایی که مسجدی به تصویر کشیده شده، آن مسجد می‌تواند مسجد شیخ لطف‌الله، مسجد جامع قزوین یا مسجد کبیر یزد باشد.

حتی در جزئیات ساده‌تر، به‌جای آن‌که در ظرف میوه کیوی و آناناس گذاشته شود، می‌توان انار، سیب و دیگر میوه‌های شناخته‌شده و مشهور ایرانی را نشان داد. یا زمانی که در کتاب‌ها از دایناسورها صحبت می‌شود، به‌جای اشاره به یلواستون، می‌توان از بقایای ماموت‌ها در مراغه و کرمان گفت.

وقتی میراث ایرانی این‌گونه دیده و روایت شود، دانش‌آموزی که دوره دبستان و دبیرستان را پشت سر می‌گذارد و وارد دانشگاه می‌شود، «حالِ ایرانی» دارد؛ فرهنگ ایرانی را می‌شناسد و تا پایان عمر، جستجوگر هویت ایرانیِ خود باقی می‌ماند.

بیشتر بخوانید:

میراث فرهنگی ایران در بحرانی‌ترین دوره‌ تاریخی/ میراث فرهنگی بعد از انقلاب به اشتباه طاغوتی تلقی شد (فیلم)

1334 ما برای یک چاه عمیق جشن گرفتیم! آن‌هایی که میراث فرهنگی را می‌فهمیدند گریه کردند (فیلم)

تماشاخانه

آن روزها کنار هم بودن، خودش یک آیین بود / در ارتباط رودررو، چشم‌ها راست و دروغ را لو می‌دهند؛ چیزی که ابزارها از ما پنهان می‌کنند / ما قرار بود از ابزارها استفاده کنیم، اما حالا خودمان را در اختیارشان قراردادیم (فیلم)

دو دقیقه روانی یکی از ترسناک‌ترین صحنه‌های تاریخ سینما (تماشا کنید)

فیلم های دیگر