شورای عالی انقلاب فرهنگی یا تریبون اختصاصی صداوسیما؟/ انتقادها از رویکرد جنجالی عبدالحسین خسروپناه بالا گرفت

حسین یگانه
عصرخبر

عبدالحسین خسروپناه، شاید پرحاشیه‌ترین دبیر ۴۵سال گذشته قدیمی‌ترین شورای عالی کشور باشد، چه آنکه تقریبا هر روز به نوعی خودش را رسانه‌ای می‌کند چه آنکه در همه موضوعات باربط و بی‌ربط اظهار نظر می‌کند.

اخیرا هم با یک عصبانیت خاص هم نماینده ولی فقیه در کیهان و هم روزنامه سپاه را نواخته است؛ آنجا که تحمل نقد ساده حسین شریعتمداری و روزنامه جوان را نداشت و خود و اعضای شورا را «فقط» به بهانه انتصاب رهبری، مصون از اشتباه و ایراد دانست.

او البته در سال‌های گذشته با تغییر مسیر کنکور، کشور و خانواده‌ها را هم درگیر یک تصمیم عجیب کرده بود؛ چه آنکه دخالت در امور شورای عالی فضای مجازی هم او را سر زبان‌ها انداخته است؛ فردی که حتی درباره تغییر اسم سیگار بهمن هم نظر داده و معتقد است نام این سیگار بخاطر «دهه فجر انقلاب» باید تغییر کند.

خسروپناه که برآمده از موسسه مرحوم مصباح یزدی و پایگاه اصلی جبهه پایداری است اما یک خط قرمز دارد «صداوسیمای جبلی و جلیلی»!

او در ۳سال گذشته نه تنها هیچ واکنشی نسبت به انتقادات گسترده از عملکرد این سازمان ورشکسته و زیان‌ده نداشته بلکه در هر بزنگاهی در حکم سوپرمن، در دفاع از این سازمان سخنرانی کرده، مصاحبه رفته و حتی مصوبه گرفته است؛ مثل راه اندازی ناگهانی شبکه عبری!

او نه به تبلیغات گسترده تلویزیون در خصوص کالاهای آسیب‌رسان واکنش نشان می‌دهد نه به تخریب شبانه‌روزی زبان فارسی در برنامه‌ها و آگهی‌های بازرگانی، او نه به تبلیغات خلاف قانون «محصولات کمک آموزشی» در تلویزیون وارد می‌شود و نه به فرهنگ‌سازی‌های غلط در برخی برنامه‌های ترکیبی اعتراض می‌کند. او حتی به فحاشی زننده روی آنتن زنده، تخریب انسجام ملی و برنامه‌های قطبی‌ساز در تلویزیون هم واکنش نشان نمی‌دهد اما تقریبا یک روز در میان علیه شبکه نمایش خانگی، علیه سینما و عدم اجرای قانون حجاب موضع‌گیری می‌کند.

جالب اینکه اخیرا به رئیس‌جمهور کشور نیز علنا بابت عدم ابلاغ مصوبات عجیب دبیرخانه‌ش درباره واگذاری صوت‌وتصویر فراگیر در فضای مجازی انتقاد می‌کند؛ گویی رییس جمهور کارمند اوست و او هم کارگزار صداوسیما…

سه‌شنبه و چهارشنبه؛ اجرای طرح زوج و فرد در تهران از در منازل

تماشاخانه

یلدا و قصه‌ی یکی شدن ما..! (فیلم)

آن روزها کنار هم بودن، خودش یک آیین بود / در ارتباط رودررو، چشم‌ها راست و دروغ را لو می‌دهند؛ چیزی که ابزارها از ما پنهان می‌کنند / ما قرار بود از ابزارها استفاده کنیم، اما حالا خودمان را در اختیارشان قراردادیم (فیلم)

فیلم های دیگر