جام جم آنلاين: همان‌گونه كه در مباحث قبل گفته شد ويروس اچ‌آي‌وي با ورود به سلول‌هاي دفاعي بدن و تخريب آنها سيستم ايمني فرد مبتلا را دچار ضعف پيشرونده كرده و او را مستعد ابتلا به بيماري‌هاي فرصت‌طلب مي‌كند.

برخي از اين بيماري‌ها مثل سينوزيت ، اسهال ، زونا ، ذات‌الريه و سل در افراد معمولي هم ديده مي‌شوند، ولي در مبتلايان به ايدز شيوع بسيار بالاتري داشته و به درمان‌هاي معمول پاسخ نمي‌دهند.

دسته دوم بيماري‌هايي هستند كه در افراد عادي وجود ندارند و ضعف ايمني شديدي كه به واسطه ويروس ايدز ايجاد شده است، منجر به اين گونه بيماري‌ها مي‌شود. اين دسته از بيماري‌ها شديدتر بوده و مرگ و مير زيادتري دارند.

سينوزيت چركي بيماري آشنايي است و علائم آن خروج چرك از بيني و درد قسمت بالايي صورت و گاهي تورم و قرمزي پوست صورت است.

اين بيماري در مبتلايان به ايدز بسيار شايع و بد قلق است. عفونت چركي ريه‌ها يا پنوموني به واسطه ورود انواع ميكروب‌ها به بدن بيماران مبتلا به ايدز ايجاد مي‌شود.

علائم پنوموني در بيماران مبتلا به ايدز مثل افراد عادي شامل سرفه، تب، درد سينه و خلط است، ولي بسختي درمان مي‌شود.

نوعي از پنوموني فقط در بيماران دچار ضعف شديد ايمني به واسطه انگلي به نام پنوموسيستيس ايجاد مي‌شود. اين بيماران ابتدا داراي سرفه و تنگي نفس كمي ‌هستند، ولي بيمار روز به روز بدحال‌تر مي‌شود و داروهاي معمولي تاثيري روي بيماريشان ندارد.

بتدريج بيمار دچار كاهش وزن و تنگي نفس شديد شده و اگر بيماري بموقع تشخيص داده نشود باعث مرگ بيمار مي‌شود.

ميكروب سل از دسته ميكروب‌هايي است كه در افراد سالم و داراي ايمني قوي نمي‌تواند فعاليت كند. اين بيماري در مناطقي كه مردم دچار سوءتغذيه و سلامتي عمومي‌ پاييني هستند شيوع دارد. سل در كشورهاي پيشرفته ‌ طي نيمه دوم قرن بيستم بخوبي مهار شده بود، اما با گسترش بيماري ايدز در اين جوامع بار ديگر بيماري سل همچون غول خفته‌اي بيدار شده است.

علائم بيماري سل شامل سرفه، خلط چركي، خلط خوني، كاهش وزن و ضعف عمومي‌است. اين بيماري يكي از دلايل اصلي از بين رفتن بيماران ايدزي است و در اين بيماران صد برابر افراد معمولي شايع است.

ضايعات دهاني شامل برفك و آفت در ايدزي‌ها بسيار زياد است. آفت‌ها كه ضايعات دردناك دهاني هستند، به وفور در افراد معمولي هم ديده مي‌شود و مختص بيماران ايدزي نيستند.

برفك دهاني كه عامل آن قارچي به نام كانديدا مي‌باشد و ضايعات سفيد رنگي در دهان خصوصا قسمت پشتي زبان و حلق ايجاد مي‌كند، در افراد بالغ بسيار نادر است و وجود آن احتمال ضعف ايمني را مطرح مي‌كند.

زخم‌هاي مري كه باعث مي‌شود بيمار موقع قورت دادن غذا درد زيادي در قسمت بالاي جناق احساس كند نيز از دسته بيماري‌هاي مربوط به ايدز هستند. با آندوسكوپي مي‌توان اين گونه زخم‌ها را تشخيص داد و نمونه‌برداري كرد.

چند نوع انگل فرصت‌طلب وجود دارند كه در روده بزرگ بيماران مبتلا به ايدز لانه گزيني كرده و ايجاد اسهال‌هاي شديد، طولاني و مقاوم به درمان مي‌كند.