بی بی سی : در حالی که آمریکا در بدترین وضعیت اقتصادی دهه های اخیر گرفتار شده است، انتخابات میان دوره ای دوم نوامبر می‌تواند به منزله یک همه‌پرسی در مورد سیاست‌های اقتصادی دموکرات‌ها باشد.

البته مسائل دیگری هم در این انتخابات مطرح است؛ از بیمه خدمات درمانی گرفته تا تغییرات آب و هوایی. مسایلی که بنابر نتایج حاصل از نظر‌سنجی‌ها مشخص می‌کنند رای دهند‌گان به کدام حزب در نوامبر رای خواهند داد.

اشتغال

نرخ فعلی بیکاری (حدود ده درصد) در ایالات متحده از نظر سیاسی تبعاتی زیادی به دنبال دارد. اکثر تحلیلگران انتظار دارند که حزب دموکرات بهای سنگینی برای این میزان بیکاری بپردازد مگر آن که تا ماه نوامبر میزان آن کاهش یابد.

از بدشانسی دموکرات ها، بعضی از ایالت‌هایی که به منزله میدان جنگ انتخاباتی تلقی می شوند، بیشترین نرخ بیکاری را دارند؛ ‌ایالت‌هایی نظیر میشیگان، ‌نوادا، کالیفرنیا و فلوریدا.

جمهوری‌خواهان بر این نکته پافشاری می‌کنند که مشوق‌های اقتصادی و بسته‌های کارآفرینی که به تصویب کنگره رسیده به شدت در ایجاد مشاغل جدید شکست خورده‌اند.

دموکرات‌ها می‌گویند که بدون این مشوق‌ها و تدابیری نظیر کمک مالی به صنایع خودروسازی، مشاغل بسیار بیشتری از دست می‌رفت. گروهی از دموکرات ها از سیاست های کاخ سفید در این زمینه دوری گزیده اند اما گروهی دیگر از سیاستمداران دموکرات، تمایل دارند توجه مردم را به سوی پروژه‌های موفق در حوزه انتخابی یا ایالت خود جلب کنند.

کسری بودجه

کسری بودجه عظیم آمریکا در سال ۲۰۰۹ بالغ بر ۱.۴ تریلیون دلار است. این مقدار حدود ۱۰ درصد تولید ناخالص داخلی این کشور ‌است و یکی از نگرانی‌های عمده رای دهند‌گان این انتخابات به شمار می رود.

جمهوریخواهان بر این باورند که دولت بیش از دارایی اش هزینه می‌کند و به این وسیله آینده درخشان نسل‌های آینده را به مخاطره می‌اندازد.

بسیاری هنوز از صورتحساب ۷۸۷ میلیارد دلاری مشوق‌های اقتصادی خشمگین ‌هستند. دموکرات‌ها می‌گویند که هر آن چه را که برای مبارزه با بحران اقتصادی به جای مانده از دوران ریاست جمهوری جرج بوش جمهوریخواه لازم بوده، انجام داده‌اند.

اما رای دهند‌گان به شکل فزاینده‌ای آقای بوش را از این بحران مبری می‌دانند. اکنون دیگر کسر بودجه فقط مشکل دموکرات‌هاست.

دولت اوباما پیشنهاد کرده که کسر بودجه را به ۳ درصد تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۱۵ برساند، ‌با این وجود، تاکنون هیچ طرحی برای نیل به این هدف ارائه نکرده است.

هر دو حزب بر سر این که باید هزینه‌ها را کاهش داد، توافق دارند ولی هیچ کدام نمی‌خواهند مالیات بر درآمد را افزایش دهند. در واقع هر دو حزب با استمرار طرح آقای بوش در کاهش مالیات قشر متوسط موافقند ولی ظاهرا مخالف اجرای این طرح تا قبل از انتخابات ماه نوامبر هستند.

بیمه خدمات درمانی

هنوز قسمت عمده بسته اصلاحات بیمه خدمات درمانی که در ابتدای امسال به امضای باراک اوباما رسید، تاثیر خود را نشان نداده است، ‌با این وجود، این مسئله هم چنان احساسات عمومی را برمی‌انگیزد.

بسیاری از جمهوریخواهان آن را نمونه‌ای از فلسفه حکومتی "‌دولت بزرگ" دموکرات‌ها می‌دانند. بسیاری از جمله جنبش اعتراضی "تی پارتی" هم در حال فشار آوردن برای لغو این مصوبه هستند.

کسانی که سن و سال بالایی دارند، با این لایحه مخالفند و همین افراد تاثیرگذارترین رای دهندگان انتخابات میان‌دوره‌ای به حساب می آیند.

با این حال دموکرات‌ها مطمئن هستند که اگر شرکت‌های بیمه‌گذار نسبت به لغو یا انکار پوشش بیمه خود اقدام کنند، اکثر رای‌دهندگان با این اقدام مخالفت خواهند کرد.

از ماه سپتامبر، شرکت‌های بیمه نتوانسته اند فرزندان زیر ۲۶ سال بیمه‌شدگان را مجبور به خروج از بیمه‌نامه والدین‌شان کنند. این امر که به شکل محسوسی به نفع بعضی از خانواده‌‌هاست درست هنگامی مطرح شده که تنها چند روز به روز رای گیری باقی است.

مهاجرت

از زمان تصویب قانون جدید مهاجرت ایالت آریزونا، که به دنبال آن به شدت با مهاجران غیرقانونی مقابله شد. موضوع مهاجرت غالبا درعناوین خبری تکرار شده است.

بسیاری از محافظه‌کاران از برخورد قاطع ایالت آریزونا حمایت می‌کنند و این برخورد به وضوح مورد تایید اکثر فعالان جنبش اعتراضی "‌تی پارتی"‌ هم هست. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد این قانون در سطح کشور به شکل وسیعی از حمایت برخوردار است.

آقای اوباما رویکردی دیگر را در پیش گرفته‌است؛ ‌رویکردی شامل افزایش تعداد گشت‌های مرزی ولی در عین حال تشویق کنگره به تصویب قانونی که باعث شود بسیاری از کارگرانی که در حال حاضر فاقد مدارک مهاجرت هستند، وارد مسیر قانونی دریافت اجازه اقامت شوند.

دولت او قانون مصوب ایالت آریزونا را به چالش کشیده است. دموکرات‌ها امید دارند که این چالش، اسپانیولی زبان‌ها را به حرکت وا دارد تا رای خود را به دموکرات ها بدهند. دموکرات ها همچنین امیدوارند که به این وسیله حمایت چپ‌گرایان (که مشخصا وبلاگ‌نویسان و فعالان اینترنتی هستند) ‌را به دست آورند. این دو گروه، در پیروزی سال ۲۰۰۸ آقای اوباما به شدت تاثیر گذار بودند.

افغانستان

باراک اوباما از هر دو سو مورد انتقاد قرار گرفته است؛ ‌از یک سو چپ‌گرایان با تصمیم سال گذشته او مبنی بر فرستادن نیروهای بیشتر به افغانستان مخالف بوده و به شکل فزاینده‌ای انگیزه ایالات متحده در این کشور را به چالش می‌کشند.

از سوی دیگر راستگرایان و جمهوری‌خواهان عمده و از آن جمله رقیب سابق او سناتور جان مک‌کین، آقای اوباما را به خاطر تعیین ژوئیه ۲۰۱۱ به عنوان تاریخ مورد نظر برای خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان سرزنش می کنند.

آنها بر این باورند که تعیین این ضرب‌الاجل باعث گمراهی شده، شورشیان را به این تشویق می‌کند که منتظر خروج آمریکایی‌ها بمانند و بر تردید افغان‌ها در مورد میزان پایبندی آمریکا به تعهداتش به این کشور می‌افزاید.

جمهوریخواهان بر آن هستند که در انتخابات ماه نوامبر از این مسئله برای زیر سوال بردن دولت استفاده کنند. در این صورت، دموکرات‌ها روزهای سختی را در پیش خواهند داشت. آنها باید حامیان ضد جنگ خود را متقاعد کنند که دست حمایت از رئیس‌جمهور برنداشته و در کنار او بمانند.

حفاری‌های سکوهای نفتی

نشت نفت از سکوی بی پی، تنها منجر به آلودگی‌خلیج مکزیک نشده بلکه این حادثه سایه خود را بر سر سیاست ملی آمریکا گسترانیده است.

با این وجود، آمریکایی‌ها هنوز در مورد درس‌هایی که از این حادثه گرفته‌اند با یکدیگر اختلاف نظر دارند. برای بسیاری از دموکرات‌ها، این حادثه نیاز به اعمال یک نظارت سختگیرانه دولتی در مورد منابع طبیعی را گوشزد می کند. در مقابل خیلی از جمهوریخواهان خشم خود را از دولت و شرکت بی پی ابراز می‌کنند و احتمالا آن را نشانه‌ای از عدم کفایت دولت در پاسخ‌گویی می‌دانند.

بسیاری از چپگرایان، علاقمند به توقف کامل حفاری‌ها در فلات قاره هستند ولی محافظه کاران به شدت با آن مخالفند.

نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که به رغم رخدادهای اخیر، اکثریت رای‌دهندگان هنوز با حفاری‌های فلات قاره موافقند. ایالاتی که بیشتر از نشت نفت آسیب دیده‌اند، اغلب آنهایی هستند که مشاغل مربوط به کار روی سکوهای حفاری در آنها زیاد بوده و از طرح استمهال قانونی ممنوعیت عملیات حفاری در فلات قاره آقای اوباما لطمه بیشتری خواهند دید.

تغییرات آب و هوایی

زمانی که سخن از تغییرات آب و هوایی ‌در میان است، سیاستمداران را نمی‌توان با توجه به خط مشی حزب شان از هم جدا کرد.

یک عامل عمده و تعیین کننده این است که آنها نماینده چه ناحیه‌ای از کشور هستند. سیاستمدارانی که از ایالات صنعتی دارای نیروگاه‌های برق همچون اوهایو و پنسیلوانیا می‌آیند در تصویب مقررات به شدت محتاطانه عمل می‌کنند زیرا در نواحی آنها معادن زغال‌سنگ وجود دارد.

در مقابل، سیاستمداران سایر نواحی باید به نظر رای‌دهندگانی که ظاهر سرسبزتری می خواهند یا گروه‌های رو به افزایش مسیحی که نگران گرم شدن کره زمین هستند، توجه کنند.

هردو حزب در این امر متفق‌القول هستند که امنیت انرژی ایالات متحده حایز اهمیت است‌، اگر چه جمهوریخواهان بیشتر خواهان سرازیر کردن ذخایر نفت و گاز و زغال سنگ به بازار انرژی آمریکا هستند تا جستجو برای منابع جایگزین انرژی. بسیاری از جمهوریخواهان با قیمت گذاری بر سر میزان انتشار دی اکسید کربن مخالفند و معتقدند که این امر منجر به کاهش قدرت رقابت آمریکایی‌ها (در بازار انرژی) ‌می‌شود.

تروریسم و امنیت ملی

امنیت ملی دیگر مثل سابق نقطه ضعف دموکرات‌ها به حساب نمی‌آید و باراک اوباما در این زمینه چند برگ برنده در آستین خود دارد. دولت تحت امر او با موفقیت، نقشه بمب‌گذاریهای روز کریسمس و میدان تایمز نیویورک را کشف کرده و تعداد زیادی از مظنونان به عملیات تروریستی را دستگیر کرده است.

اما تلاش آقای اوباما در بستن بازداشتگاه خلیج گوانتانامو و دادگاهی ‌کردن زندانیان آن در دادگاه‌های آمریکا همچنان بحث برانگیز است.

جمهوریخواهان، رقیب‌ خود را به خوش رفتاری با تروریست‌های خطرناک تا حد مجرمان عادی متهم کرده و معتقدند این امر منجر به تهدید امنیت آمریکایی‌ها در خاک خود می‌شود.

دموکرات‌ها در مقابل می‌گویند که زمان سیاست‌های دوران بوش به سر آمده و اقداماتی نظیر حبس‌های نامحدود و آن چه که "‌فنون بازپرسی پیشرفته" ‌نامیده می‌شوند، غیرآمریکایی هستند.

در این مورد نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که عموم به سمت نظرات جمهوری‌خواهان گرایش دارند.