می شد به شخص احمدی نژاد گفت که این شما و این هم دوربین و میکروفن. ایشان هم که در سخنرانی و صاحب کلامی، چیره دست هست به راحتی نظرات خود را با مخاطبان در میان می گذاشت و نیازی به فرد دومی در کادر تلویزیون نبود تا فقط سر تکان دهد و هر از گاهی بله بگوید!

عصر ایران - شب گذشته بالاخره گفت وگوی تلویزیونی محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران به طور مستقیم از صداوسیما پخش شد. به جرات می توان گفت قبل از پخش مصاحبه شب گذشته شمار زیادی از مردم انتظار پخش آن را می کشیدند تا جوابی برای پرسش ها و ابهامات و مسائل اخیر بیابند. با این حال پس از پخش این مصاحبه این جمله در ذهن نویسنده شکل گرفت که چه حرف تازه ای در این مصاحبه وجود داشت تا نیاز به این گفت و گوی زنده تلویزیونی باشد.

هدف از انجام این مصاحبه چه بود؟ آیا با توجه به وقایع اخیر صرف حضور شخص رئیس جمهور در صفحه تلویزیون هدف این مصاحبه بود؟ فارغ از اهداف سیاسی مستتر در ورای این "گفت و گوی زنده" ، مخاطبان مصاحبه شب گذشته رئیس جمهور انتظار داشتند تا درباره ابهامات و سوالاتی که امروز در افکار عمومی وجود دارد شفاف سازی شود، اما متاسفانه نه تنها اینگونه نشد بلکه بر حجم ابهامات و سوالات افزوده شد.

اما از نظر اصول رسانه ای هم اگر قرار بود احمدی نژاد تنها به بیان یک سویه نظرات خود بپردازد و هر انچه خود می خواهد بگوید ، حضور یک "مصاحبه گر" چه فایده ای داشت؟! می شد به شخص احمدی نژاد گفت که این شما و این هم دوربین و میکروفن. ایشان هم که در سخنرانی و صاحب کلامی، چیره دست هست به راحتی نظرات خود را با مخاطبان در میان می گذاشت و نیازی به فرد دومی در کادر تلویزیون نبود تا فقط سر تکان دهد و هر از گاهی بله بگوید!

چه نیازی وجود داشت که مصاحبه گر خوبی چون مرتضی حیدری که در گفت و گوهای ویژه خبری اش ، با تبحر خاص و اطلاعات خوبی که دارد ، با طرف های مصاحبه شونده اش چالش می کند ، در این مصاحبه به عنوان مصاحبه گر حضور یابد و سوالات کاملا کلیشه ای بپرسد و اجازه هم نداشته باشد در برابر پاسخ های ناکافی ، اما و اگر کند و طرف را در موقعیت گریزناپذیر پاسخگویی قرار دهد؟

به عنوان مثال هنگام صحبت درباره وزارت ورزش و جوانان، این سوال مطرح نشد که هم اکنون مهلت قانونی تشکیل این سازمان و ارگان به پایان رسیده و در این شرایط وضعیت قانونی دو سازمان تربیت بدنی و جوانان چه وضعیتی دارند؟ یا اینکه با وجود پایان سه ماه سرپرستی نیکزاد در وزارت راه و ترابری، وضعیت اداره این وزارتخانه چگونه است؟

یا اینکه درباره ایجاد اشتغال دو و نیم میلیون نفر در سال جاری میلادی با وجود پیش بینی رشد اقتصادی بسیار بسیار پایین، چگونه چنین اقدام قابل تحقق است؟ یا اینکه چگونه برخلاف وعده های قبلی، هزینه های پرداختی برای آب ، برق و گاز و بنزین و ارزاق عمومی با افزایش چند برابری روبه رو شده اند ، در حالی که رئیس جمهور در همین تلویزیون ، وعده داده بود افزایش ها اندک باشد.

آیا مصاحبه چالش برانگیز با رئیس جمهور تنها حق خبرنگاران خارجی است و تنها می بایست در زمینه های بین المللی و خارجی صورت بگیرد؟ و آیا حق مردم از مصاحبه با رئیس جمهور خودشان در رسانه ملی خودشان ، دریافت یک سری سخنان تکراری و باقی ماندن انبوه سوالات و ابهامات است؟

آقای رئیس جمهور که با هیچ یک از رسانه های غیردولتی داخلی مصاحبه نکرده اند. مصاحبه با رادیو و تلویزیون نیز که به سخنرانی یک طرفه می ماند. حال سوال اینجاست این سوالات و ابهامات را چگونه باید از رئیس جمهور پرسید و مطرح کرد و پاسخ گرفت؟

البته رئیس جمهور نیز گفت که نه روزنامه می خواند و نه سایت ها را می بیند. صدای نمایندگان مجلس نیز که از سوی دولت شنیده نمی شود. با رسانه های داخلی هم که یا اصلاً مصاحبه اختصاصی نمی کند یا فقط در حد کنفرانس مطبوعاتی بدان ها می پردازد و اگر هم مصاحبه ای هست با رسانه دولت و صدا و سیماست که وضعیت این گفت و گوها نیز کاملاً مشخص است و نمونه اش هم همین مصاحبه دیشب است که بیشتر سخنرانی و شبه مصاحبه بود.

تماشاخانه