احمدی نژاد قطعاً می داند ساعتش 5 دقیقه جلوست

 سایت دانشجو نیوز نوشت:

 چند روز پیش سوار ماشین یک کارمند در آستانه بازنشتگی شدم که برای صاف کردن دخل و خرج ماشینش مسافرکشی هم می کرد، من عجله داشتم که زودتر به مقصد برسم و لحظه لحظه گذشت ساعت برایم مهم بود، چشمم به ساعت کامپیوتری ماشین افتاد که 5 دقیقه از ساعت گوشی همراهم جلوتر بود. محض احتیاط از راننده پرسیدم ساعت ماشین دقیق است یا نه؟! که خیالم را راحت کرد و گفت برای اینکه صبح ها سر وقت به اداره برسم ساعت را جلو بردم! با تعجب پرسیدم "مگه شما خودتون ساعت را جلو بردید؟" گفت: آره! گفتم: "اگر می دونید این ساعت درست نیست..." که سریع گفت " من می دونم ساعت حقیقی 5 دقیقه عقب تر است ولی..."

یکی از چهره های پر نفوذ رژیم پهلوی در کتاب خاطرات خود از نحوه اداره "محمد رضا پهلوی" نکات بسیار جالب و شنیدنی مطرح می کند. فردوست سال های کودکی خود را هم با "محمد رضا پهلوی" گذرانده است و می توان وی را بخشی از ذهن و مغز طاغوت پهلوی دانست. از قائم مقامی ساواک و ریاست دفتر ویژه اطلاعات پهلوی تا دهها مسئولیت کوچک و بزرگ دیگر تردیدی در اهمیت مجموعه تحلیل های فردوست باقی نمی گذارد.

به زودی در فواصل گوناگون تاریخی از خاطرات "ارتشبد فردوست" در "خبرنامه دانشجویان ایران" استفاده می شود.

آنچه هم اکنون قصد دارم از خاطرات دست راست شاه مطرح کنم مربوط است به روایت گری وی از مجموعه چهره ها و منسب دارهای دربار پهلوی که حاوی صدها و شاید هزاران نکته جالب است. فردوست در یک کلام افراد نزدیک به "محمد رضا پهلوی" را مجموعه ای انسان بی لیاقت، دارای فسادهای اخلاقی، اقتصادی و...، وابسته به غرب، بی توجه به وضع مردم و... می داند. چندین و چند نفر از نزدیکان درجه اول  "محمد رضا شاه پهلوی" پرونده های کلان اقتصادی واضح و روشن داشته اند تا جایی که فردوست مزدور هم از وجود این افراد در کنار شاه ابراز نگرانی می کند هر چند شاه این نگرانی را بی جا می داند.

در بخشی از خاطرات فردوست آمده است شاه در مقابل اعتراض به کارگیری افراد مفسد درنزدیکی شاه، وجود انسان هایی با این سبک و سیاق را مفید می داند و می گوید خیلی از کارها فقط از پس این افراد بر می آید(نقل به مضمون) فردوست تاکید دارد یکی از علل ریشه کنی شاه میدان دادن به مفسدین در کنار خود بود آن هم به این بهانه که آنها کار بلدند و از این حرف ها!

رئیس جمهور مردمی و محترم ایران اسلامی شاید هم اکنون جزوه محدود سران کشور های جهان است که در میان افکار عمومی معروف و مشهور به پاک دستی، رعایت حق مردم، ارتباط گسترده با همه اقشار جامعه است. محمود احمدی نژاد که با شعر مبارزه با "فقر و فساد و تبعیض" گوی رقابت را از دست مردم ایران در شرایط حضور رقبای بزرگ تحویل گرفت. امید میلیون ها ایرانی برای باز پس گیری حقوق از دست رفته از دست چپاولگران بود... اینکه مردم از احمدی نژاد  چه می خواستند واضح است مثل روز!

آن میلیون ها رای صادقانه مردم به "احمدی بت شکن" به اذعان تحلیل گران خارجی و داخلی به درستی روی داده بود یعنی مردمی که مبارزه با بی عدالتی و پایمال شدن حق خودشان را می خواستند درست شخیص دادند و از میان بازار شلوغ سال 84 و بازار غبارآلود سال 88 بهترین جنس را انتخاب کردند. مرد پیروز انتخابات ریاست جمهوری بر مدار گفتمانی اصلی انقلاب اسلامی قدم گذاشت و نتیجه اش را هم دید.

ولی اکنون که 6 سال از ماجراهای حذف جریان تکنوکرات از بدنه مدیریتی کشور می گذرد داستان کمی فرق کرده است، امتحان سنگین و سرنوشت ساز دیگری مردم و رئیس دولت ایران را به این روزها رسانده است، پرچم عدالت خواهی که توسط توده های مردم به خصوص جنبش دانشجویی بالا رفته است "مرد در صحنه ی اجرایی اش" را از دست رفته می بیند و البته برای اینکه آن "مرد" از کاروان بزرگ عدالت خواهی جدا شده تاسف می خورد.

احمدی نژاد مانند آن راننده ماشین سواری که از روری علم اشتباه می کرد می داند که آقای x , y مشکلی دارند ولی اعتقاد دارد این ها توانایی جلو بردن اهدافش را دارند نه کس دیگری! دقیقا به این دلیل است که در مسیر احمدی نژاد بدون خط قرمز که تاکید داشت اگر اعضای خانواده اش هم مفید باشند باید با آن ها برخورد شود به احمدی نژاد با خط قرمز تغییر کرد.

احمدی نژاد که می گفت دست مفسد اقتصادی در هر مکان و هر زمان و با هر پست و مقامی باید قطع شود حالا تحمل ندارد حتی برخی اتهامات کاملا روشن به نزدیکان و همکارانش بررسی می شود. این همان قائده راننده تاکسی است، او می دانست مثلا الآن ساعت 5 بعدازظهر است ولی دوست داشت ساعت به او بگوید ساعت 5:05 بعدازظهر است! یعنی احمدی نژاد دوست دارد آقایی با یک بغل سابقه تاریک و مبهم در کنارش باشد و همه ایران این را بدانند ولی آنچه او دوست دارد بگوید!

نکته آخر:
"محمد رضا شاه" اگر جلوی فساد امثال قوام شیرازی را می گرفت و یا حداقل از کنار خودش دورش می کرد دیگر این قلم مثالی به این روشنی نداشت، همین!