تداوم حمایت كامل و همه جانبه جمهوری اسلامی و مقاومت اسلامی از حكومت اسد، تنها گزینه تقابل با حكومت بعدی سوریه را در برابر ایران و حزب الله قرار می دهد؛ چرا كه طبعا حكومتی كه با برنامه ریزی و دخالت مستقیم آمریكا و اسرائیل به قدرت برسد، قطعا نامشروع است و طبیعتا مردم معترض فعلی و حكومت بعدی سوریه نیز به دلیل حمایتهای فعلی جمهوری اسلامی و حزب الله از حكومت اسد، نسبت به آن موضعی خصمانه خواهند داشت.

آينده: با وخیم تر شدن اوضاع سوریه و افزایش كشته ها و زخمی های این كشور همزمان با تنگ تر شدن فشارهای كشورهای غربی بر هیئت حاكمه كنونی، نیاز به تامل بر یك سوال جدی بیش از پیش احساس می شود.

با تداوم بحران سوریه و ناكامی چند باره بشار اسد برای تغییر مسیر اعتراضات از تغییر حكومت به اصلاحات، به نظر می رسد سوریه وارد سرازیری سقوط شده است.

قطعا برخی اخبار، اطلاعات و تحلیلها درباره نقش آمریكا و اسرائیل در آشوبهای سوریه را نمی توان نادیده گرفت، اما حتی با فرض اینكه این نقش كاملا محوری باشد، در صورت مساله تفاوت زیادی ایجاد نمی كند. چرا كه با ناتوانی حكومت سوریه در كشف و برخورد با عوامل نفوذی خارجی، این آشوبها ادامه پیدا كرده و عملا مردم هزینه آن را با بیش از 1500 كشته پرداخت كرده اند.

در این شرایط كه به نظر می رسد بخشی از حكومت حزب بعث سوریه نیز با افزایش خشونت ها و كشتارها ، بی تمایل نیستند اعتراضات به نقطه ای بدون بازگشت برسد، پرسش جدی این است كه در صورت سقوط حكومت اسد، مقاومت اسلامی و جمهوری اسلامی چه طرحی برای تداوم تعامل خود با سوریه دارند؟

در این شرایط تداوم حمایت كامل و همه جانبه جمهوری اسلامی و مقاومت اسلامی از حكومت اسد، تنها گزینه تقابل با حكومت بعدی سوریه را در برابر ایران و حزب الله قرار می دهد؛ چرا كه طبعا حكومتی كه با برنامه ریزی و دخالت مستقیم آمریكا و اسرائیل به قدرت برسد، قطعا نامشروع است و طبیعتا مردم معترض فعلی و حكومت بعدی سوریه نیز به دلیل حمایتهای فعلی جمهوری اسلامی و حزب الله از حكومت اسد، نسبت به آن موضعی خصمانه خواهند داشت.

همچنین در چنین شرایطی با توجه به موقعیت استراتژیك سوریه نسبت به لبنان، موضع خصمانه حكومت بعدی سوریه نسبت به مقاومت اسلامی و حزب الله، در شرایطی كه جریان 14 مارس و مخالفین حزب الله از حمایتهای خارجی گسترده برخوردارند و همراهان حزب الله در لبنان نیز نظیر ارتش لبنان، رییس جمهور و چهره هایی نظیر میشل عون و نبیه بری نیز با سقوط حكومت اسد تضعیف خواهند شد، زمینه را برای فشار نهایی رژیم صهیونیستی با حمایت آمریكا جهت حذف حزب الله فراهم خواهد كرد و سناریویی كه با ترور رفیق حریری كلید خورد و طی 5 سال گذشته ناكام بوده است، ممكن است به موفقیت برسد.

این در حالی است كه معترضان كنونی سوری از یك سو به دلیل عرق ملی خود از اشغال بلندیهای جولان توسط اسرائیل ناراضیند و نیز به دلیل مذهب سنی خود با فلسطینیها احساس مشتركی دارند كه می تواند مورد توجه جبهه مقاومت قرار گیرد.

به نظر می رسد در این شرایط تجدید نظر در راهبرد كنونی مقاومت اسلامی در حمایت همه جانبه از حكومت اسد و موضع مخالف نسبت به معترضان سوری در صورت سقوط اسد، راه را برای خارج شدن از موقعیت دشوار در برابر اسرائیل فراهم خواهد كرد.