وقتی ترکیه، تایلند و چین پوشاک داخلی ما را تامین می‌کنند!

فردا: موضوعاتی چون بحران اقتصاد جهانی و داخل در سال ۸۸، رکود تورمی و نبود سیاست‌های حمایتی از صادرات در دولت از عوامل کاهش صادارت پوشاک و کم رونق بودن بازار داخلی این بخش است.

تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک کشور چند سالی است که نگرانی خود را از کسادی و کم رونقی سال‌های اخیر این بازار به روش‌های مختلف بیان می‌کنند.

واردات محصولات چینی با کیفیت پایین و قاچاق البسه به کشور از عمده‌ترین دلایلی است که بیشتر فعالان این بخش همواره آن را عنوان کرده‌اند. در حالی که واردات پوشاک سال به سال روبه افزایش است صادرات در این بخش به سرعت کاهش پیدا کرده به طوری که میزان صادرات پوشاک ایران در سال ۸۹ برای اولین طی ۲۰ سال گذشته ۲۶ درصد کاهش یافت. آمار سه ماهه سال جاری نیز حکایت از ادامه روند کاهش صادرات پوشاک دارد.

آمار ارایه شده از سوی اتحادیه تولید و صادرات نساجی پوشاک و چرم ایران نشان می‌دهد که در سه ماهه سال جاری حدود ۷ میلیون دلار انواع البسه و پوشاک، حدود ۵ میلیون دلار انواع پارچه، حدود ۶ میلیون دلار انواع نخ وریسمان و حدود ۵ میلیون دلار سایر منسوجات نساجی صادر شده است.

در صورتی که در مدت مشابه سال قبل حدود ۱۶ میلیون دلار انواع البسه و پوشاک، حدود ۷ میلیون دلار انواع پارچه، حدود ۹ میلیون دلار انواع نخ و ریسمان و حدود ۱۰ میلیون دلار سایر منسوجات نساجی صادر شده است. بر همین اساس در سه ماه اول سال ۹۰ صادرات انواع البسه و پوشاک از نظر وزنی و ارزشی ۵۴ درصد، انواع پارچه از نظر وزنی ۱۱درصد و از نظر ارزشی ۲۸ درصد، انواع نخ و ریسمان از نظر وزنی۵۵درصد و از نظر ارزشی۳۶ درصد و سایر منسوجات از نظر وزنی ۱۶ درصد و از نظر ارزشی ۴۸ درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل با کاهش روبرو بوده است.

همچنین براساس آمار سال گذشته ۹۲ میلیون دلار البسه و پوشاک، ۲۱ میلیون دلار انواع پارچه، ۲۳ میلیون دلار انواع نخ و ۷۸ میلیون دلار سایر محصولات نساجی صادر شده که ارزش کل این میزان صادرات تنها ۴۲۳ میلیون دلار بوده است و کاهش ۲۶ درصدی در این بخش را نشان می‌دهد.

برخی در توجیه شرایط موجود حوزه پوشاک کاهش واردات را از دلایلی عنوان می‌کنند که در آینده نزدیک روند بازار را بهبود خواهد داد. البته هر چند واردات کالا در برخی از بخش‌های این حوزه نسبت به سال گذشته چند درصدی کاهش داشته اما میزان واردات به قدری بالا است که کاهش چند درصدی واردات آن تاثیر چندانی بر بازار راکد و کم رونق پوشاک کشور ندارد.

بر اساس آمار در سه ماه سال ۹۰ حدود ۴ میلیون دلار البسه و پوشاک، حدود ۶۷ میلیون دلار انواع پارچه، حدود ۶۳ میلیون دلار انواع نخ وریسمان و حدود۱۳ میلیون دلار سایر منسوجات وارد شده است که در بین کالاهای وارد شده البسه و پوشاک و سایر منسوجات به ترتیب با رقم ۳۷درصد و۱۹درصد از روند کاهش واردات نسبت به سال گذشته برخوردار بوده‌اند. اما واردات انواع پارچه و نخ و ریسمان به ترتیب ۴ درصد و ۷ درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل رشد داشته است.

البته ورود پوشاک به کشور تنها محدود به واردات رسمی نیست بلکه باید میزان قاچاق البسه به کشور را به رقم واردات رسمی اضافه کرد. در این میان هر‌گاه تعرفه واردات پوشاک افزایش داشته قاچاق در این حوزه به شدت رشد پیدا کرده که افزایش قاچاق همواره بیشتر از واردات رسمی به بازار داخلی لطمه زده است.

از سوی دیگر اجرای سیاست‌های اقتصادی جدید، تغییر قوانین و مدیران در سطوح مختلف اقتصادی کشور در شرایط موجود خود به تنهایی عاملی شده تا فعالان حوزه پوشاک برای بهبود وضعیت و سرمایه گذاری دوباره با تردید مواجه شوند.

عباس، ب تولید کننده و فروشنده پوشاک در مورد وضعیت بازار پوشاک گفت: در حال حاضر حدود ۶۰ درصد پوشاک موجود در بازار وارداتی است که بخش قابل توجهی از آن‌ها کالاهای با کیفیت پایین چینی است.

به گفته وی محصولات کشورهای تایلند و ترکیه پس از چین بیشترین کالاهای موجود در بازار هستند.

وی افزود: با وجود اینکه کیفیت برخی لباس‌های داخلی از انواع لباس‌های چینی بسیار مرغوب‌تر است اما به خاطر پایین بودن قیمت کالای چینی مردم ترجیح می‌دهند کالاهای کم کیفیت چینی خریداری کنند. میزان کالای چینی به قدری افزایش یافته که در حال حاضر برخی لباس‌های مجلسی و شبانه زنانه نیز با قیمت پایین از چین وارد می‌شود که کیفیت خوبی هم ندارد در صورتی که لباس‌های دوخت داخل از نظر دوخت و پارچه بسیار مرغوب‌تر از کالاهای چینی است.

این تولید کننده با بیان اینکه هزینه تولید داخلی بسیار بالا است، اضافه کرد: بالا بودن هزینه تولید توان رقابت با کالاهای مشابه خارجی را از تولید کننده داخلی گرفته است. در عین حال بسیاری از سرمایه گذاران، تولیدکنندگان که قصد فعالیت یا سرمایه گذاری مجدد دارند به خاطر تغییر سیاست‌ها و شرایط اقتصادی یا اعلام قوانین جدیدی که از سوی دولت اعلام می‌شود از انجام فعالیت منصرف می‌شوند یا صبر می‌کنند تا ببیند برخی سیاست‌های اجرایی چگونه پیش می‌رود.

مهدی یکتا دبیر اتحادیه صادرکنندگان صنایع نساجی، پوشاک وچرم ایران نیز در این مورد گفت: موضوعاتی چون بحران اقتصاد جهانی و داخل در سال ۸۸، رکود تورمی و نبود سیاست‌های حمایتی از صادرات در دولت از عوامل کاهش صادارت پوشاک و کم رونق بودن بازار داخلی این بخش است.

وی افزود: با وجود اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها اما هنوز حمایت‌های لازم از این بخش صورت نگرفته است و افزایش هزینه‌های تولید، رکود حاکم بر بازار و کمبود نقدینگی واحدهای تولیدی اصلیترین دلیل کاهش صادرات پوشاک است.

ابوالقاسم شیرازی رییس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران نیز با بیان اینکه ۶۰ درصد پوشاک به صورت قاچاق وارد کشور می‌شود، گفت: آنچه بیش از هر چیز مشکلات بازار را افزایش داده قاچاق البسه به کشور است نه واردات رسمی. نمی‌توان درهای کشور را بر روی واردات بست اما با حمایت دولت از تولید، کاهش هزینه‌ها و افزایش کیفیت البسه می‌توان واردات در این بخش را ساماندهی کرد.

به گفته رییس پلیس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز نیروی انتظامی کشور نیز سال گذشته ۸۰۰ میلیارد تومان کالای قاچاق در مرزهای کشور کشف شده که عمده‌ترین این کالا‌ها پوشاک بوده است.