دفاع نجف زاده از 20:30

عصر ایران ورزشی، الهه عبداللهی - کامران نجف‌زاده که مدتی پیش از آنکه معمر قذافی به دست قاتلانش کشته شود به لیبی سفر کرده بود، حالا در تهران به سر می‌برد. او که سابقه تهیه گزارش ورزشی را هم دارد، بدون تردید پیگیر اتفاق‌های بعد از مسابقه پرسپولیس و داماش گیلان بوده است.

نجف‌زاده یکی از عوامل سابق بخش خبری 20:30 موافق رسانه‌ای شدن اتفاق محمد نصرتی و شیث رضایی بوده ولی سوژه مصاحبه این بود که چرا صداوسیما به طور گسترده به این موضوع پرداخت؟

اما نجف‌زاده حاضر نشد درباره تحلیل این ماجرا در 20:30 صحبت کند و در میان سوال‌هایی که طرح شد، تنها حاضر شد به سوال‌هایی انتخابی خودش و آن هم با قلم خودش تنظیم کند.

×××

آیا انعکاس شادی شیث و نصرتی به نظر شما درست بود؟

خبرنگار های تلویزیون  هرکدام حوزه ای دارند.حوزه من بصورت خاص ورزشی نیست.اما اینقدر می دانم بازیکنی که  چند صد میلیون تومان پول بیت المال را در فوتبال دولتی زهوار دررفته ما به جیب می زند لابد باید مسوولیت هایی حداقلی هم برای خودش تعریف کند.

آیا رسانه باید این صحنه را نشان می داد؟

رسانه و آن چند دوربین در استادیوم آزادی که مستقرند و بصورت زنده از چندین زاویه ریز حرکات بازیکنان را زیر نظر دارند،دارند کار خودشان را می کنند.فوتبالیست خرق عادت کرده .مخصوصا فوتبالیست هایی در این سطح تجربه لابد می دانند اینجا محله شان نیست که وقت گل کوچک بازی کردن هرچه کنند خودشان می بینند و نهایتا یکی از همسایه های بیکار محل پشت پنجره.

صحنه شادی بعد از گل یکی از آن لحظه هایی است که تقریبا تمام دوربین های ورزشگاه روی بازیکنان "زوم"می کنند.پس سوال شما را اینطور می پرسم:"آیا فوتبالیست ها جلوی این همه چشم حاضر و ناظر باید چنین می کردند؟

رسانه کار خودش را می کند.گرچه قضاوت درباره اینکه درنهایت خروجی این انعکاس ها چه هزینه ها و چه فوایدی برای فرهنگ فوتبالی ما دارد زمان می برد اما این را می دانم در تمام این سالهایی که گذشت سکوت درباره حاشیه های صورتی فوتبالیست های نازنازی ما،چیزی نه عاید خودشان کرد و نه عاید فوتبال ما.

اصلا حاصل تمام آن سکوت ها این شد که به نسل امروز رسید...که شیث به قول خودش رفیقش را جلوی چشم میلیونها نفر اینطور قلقلک!بدهد.

شاید وقتش رسیده راه های جدید را تجربه کنیم.انعکاس هوشمندانه  و دروازه بانی شده  هر آنچه گذشت .آن قدر که ما البته آمپلی فایر کار آنها نباشیم .یک وقایع نگاری ظریف از صحنه هایی که نه فقط در جامعه ایرانی که در لیگ بدوی   این شیخک های خلیج همیشه فارس یا در شاخ افریقا یا در اروپا هم تاوان سنگینی دارد.

-برخی ها می گویند پخش این تصاویر باعث ریختن قبح ماجرا میشه نظر شما چیه؟

-اگر اینطور باشدالان هم این پیگیری ماجرا توسط شما قبح ماجرا را بدتر می ریزد..
به هر حال اینجا برزخ عجیبیست.همین می شود که می گویند ژورنالیست ها به بهشت نمی روند

حرف آخر؟

ما در آرمانشهر زندگی نمی کنیم.