افزایش تقاضای جهانی نفت از يك طرف و افزايش روزانه قيمت اين طلاي سياه از طرف ديگر، معادلات اقتصاد جهان را بيش از پيش پيچيده كرده است تا آنجا كه ركود اقتصادي اغلب كشورها را به طور جدي تهديد مي‌كند و آنچه مبرهن است، اتحاديه اروپا با بحران اقتصادي و تحريم‌هاي نفتي‌اش بيشتر و بيشتر بر اين موضوع دامن مي‌زند.

علاوه بر بحران بدهي در منطقه يورو و مشكل اقتصادي اتحاديه اروپا، مهمترين موردي كه در حال حاضر توجه قيمت نفت جهاني را به خود جلب كرده است موضوع تحريم واردات نفت ايران توسط کشورهای عضو اتحادیه اروپا و در پاسخ آن قطع صادرات و فروش هرگونه نفت خام ايران به اين كشورهاست.

از زماني كه اروپايي‌ها با وجود نيازشان به خريد نفت از ايران آن را تحريم كردند، قيمت نفت از افزايش خاصي برخوردار شد. اروپا اگرچه نفت ايران را تحريم كرده است اما با توجه به سهم قابل قبول نفت ايران در بازار جهاني و گفته مسوولان وزارت نفت، كشور براي فروش نفت خام صادراتی خود مشتریان زیادی دارد و طبق اعلام گزارش انبارهای نفت، با افزايش حجم درخواست مشتریان نسبت به سال های گذشته نفت بيشتري نيز فروخته شده است.

بايد توجه داشت كه افزايش قيمت نفت جهاني، افزايش قيمت تمام فراورده هاي آن نظير بنزين و گازوييل به عنوان سوخت اصلي وسايل نقليه و ماشين‌هاي صنعتي را همراه دارد. اين به آن معني است كه هزينه تمام شده توليد كالا در كارخانه‌ها افزايش مي‌يابد و به تبع آن قيمت براي مصرف كننده افزايش قابل توجهي خواهد داشت.

با نگاهي به نمودار قيمت‌ سوخت در كشورهاي اروپايي، ديده مي شود كه درهفته‌هاي گذشته قيمت سوخت در اين كشورها سير صعودي داشته است.اما اين موضوع تنها دامن‌گير اروپا نشد و از چند روز گذشته به آمريكا نيز سرايت كرد. آمار نشان مي‌دهد كه در آمريكا با هر یک درصد افزایش قیمت نفت و بنزين، هزینه های انرژی خانگي چندين برابر افزایش مي يابد. در كشورهاي اروپايي نيز،كاهش دماي هوا، كمبود نفت و افزايش قيمت سوخت شرايط نامساعدي را براي مردم ايجاد كرده است.

باتوجه به اين موارد،اروپا از يك سو به نفت نيازمند است و از سوي ديگر با تحريم واردات نفت ايران، افزايش بي رويه قيمت نفت را به نظاره نشسته است تا براي تامين آن نه تنها كمبود نفت را لمس كند، بلكه پول بيشتري بابت وارداتش بپردازد. در اين ميان، ايران كه خريد نفتش از سوي كشورهاي اتحاديه اروپا تحريم اعلام شد، زود تر از آنكه اروپا اقدام كند، صادرات نفت به كشورهاي اروپايي را تحريم كرد تا روز به روز قيمت هر بشكه ذخاير نفتي‌ كشور افزايش يابد و به همراه كشف ميادين جديد نفت و گاز، بازارهاي جديدي براي خريد نفت ايران هويدا شود.

بدون شك، اتحاديه اروپا بايد با دورانديشي بيشتري در مورد تحريم نفتي عليه ايران تصمیم می‌گرفت تا در اين آشفته بازار اقتصادش، با افزايش قيمت نفت جهاني مواجه نشود. اين اتحاديه بايد مي‌دانست كه تحريم نفت ايران تنها يك تهديد در روابط ديپلماتيك است كه نتيجه‌اي جز ضرر و افزايش قيمت نفت جهاني ندارد. حال مي‌توان با كمي تامل به پاسخ اين سوال رسيد كه به راستي چه كسي بازنده بازي تحريم‌هاي نفتي است؟

*كارشناس علوم ارتباطات