آنقدر ماجرا فصاحتبار بود که حتی روزنامههای دوم خردادی هم تلاش کردند از کنار آن بگذرند. نوارهای آن جلسات از دو کانال به دست ما رسید و معلوم شد که برخی از آقایان حتی در نزد اجانب ، حرمت منافع ملی را حفظ نکرده اند لذا در معاونت سیاسی، برنامهای تدوین شد که حدود نیم ساعت بود و اجمالاً ماجرای زشت آن جلسه را روشن میکرد . این برنامه را با من در میان گذاشتند. من موافق بودم که پخش شود.
علی لاریجانی در گفت وگویی ماجرای کنفراس برلین ، تحصن مجلس ششم و ماجرای 18 تیر را از مهمترین چالشهای مدیریتی خود در صدا و سیما عنوان کرد.
به گزارش خبرآنلاین، رییس مجلس شورای اسلامی درباره پخش کنفرانس برلین در دوره ریاستش بر صدا و سیما گفت: در آن زمان یک حرکت مشکوکی در آلمان صورت گرفت که تحت عنوان یک NGO، عدهای از افراد از جریان دوم خرداد را دعوت کرده بودند و در آن جلسه هم رفتار زشتی رخ داد و هم حرفهای بد و ضدانقلابی مطرح شد که در رسانه های داخلی انعکاس نداشت . آنقدر ماجرا فصاحتبار بود که حتی روزنامههای دوم خردادی هم تلاش کردند از کنار آن بگذرند. نوارهای آن جلسات از دو کانال به دست ما رسید و معلوم شد که برخی از آقایان حتی در نزد اجانب ، حرمت منافع ملی را حفظ نکرده اند لذا در معاونت سیاسی، برنامهای تدوین شد که حدود نیم ساعت بود و اجمالاً ماجرای زشت آن جلسه را روشن میکرد. این برنامه را با من در میان گذاشتند. من موافق بودم که پخش شود . پس از پخش آن فشارها و سروصداها بلند شد اما تا حد زیادی اشتباهات سیاسی رخ داده را روشن کرد.
لاریجانی همچنین درباره علت بازپخش این برنامه هم گفت: فشار و توهین در این زمینه زیاد بود و تصور میکردند با این روش صدا و سیما عقبنشینی میکند. از طرفی عده زیادی از مردم که حساس شده بودند، آن برنامه را ندیده بودند. در جلسهای با مدیران اکثراً مخالف پخش مجدد آن بودند، اما من نظرم این بود که باید پخش مجدد شود که اولاً مردم در جریان قرار بگیرند و ثانیاً افراطیون تصور نکنند که صدا و سیما با هیاهو از حرف حق خود عقبنشینی میکند . همان روزها برای اینکه مطلب روشنتر شود و آقایان بدانند مسئولی نیستم که از زیربار موضوع فرار کنم خودم در برنامه شبکه دو بعد از خبر حضور یافتم و توضیح دادم که این ماجرا چه بود و چرا صدا و سیما آن را پخش کرد.
وی در بخش دیگری از این گفت و گو درباره استعفا و تحصن نمایندگان مردم در مجلس ششم گفت: اقدام نمایندگان مجلس ششم در مسئله تحصن، کار خلاف امنیت ملی بود و نوعی ساختارشکنی نظام در آن نهفته بود. اما با هر دلیل و با هر تحلیلی که این کار صورت گرفت، شاید تصور میکردند با حضور خبرنگاران خارجی موجی از اعتراضات مردم و پیوستن آنان به این تحصن سامان مییابد. صدا و سیما در مقابل این حرکت ضد امنیتی روشنگری کرد و معلوم شد مردم در طول این مدت از اینگونه رفتارها ناراحت هستند. عصبانیت آقایان از این بود که چرا تحصن آنها موجی در جامعه ایجاد نکرد!
لاریجانی که در 18 تیر 1378 نماینده رهبری در شورای عالی امنیت ملی نیز بود درباره ماجرای کوی دانشگاه گفت: به نظر من یکی از حوادث مهم امنیتی در کشور ما که همچنان در هالهای از ابهام ماند همین موضوع 18 تیر بود و با اطلاعیه دبیرخانه شورایعالی امنیت ملی که خیلی هم مفصل بود روشنگری در این ماجرا نشد. ماجرا از بسته شدن روزنامه سلام آغاز شد و به کوی دانشگاه کشیده شد و درگیریهایی به وجود آمد و چند روز ادامه یافت. صبح روز شنبه ظاهراً 20 تیر بود که جلسه شورایعالی امنیت ملی تشکیل شد و موضوع مطرح شد و در آنجا همه مسائل و مشکلات را بر سر فرمانده نیروی انتظامی که آن زمان سردار هدایت لطفیان بود خراب کردند و پیشنهاد دادند که شورا وی را عزل کند.
وی ادامه داد: من احساس کردم صحنهسازی تصنعی است، گفتم ما هنوز بررسی کافی نکردهایم و ضمناً مرجع عزل و نصب فرمانده نیروی انتظامی ما نیستیم و فرماندهی کل قواست، لذا چنین اقدامی نمیتوان کرد. قرار شد شورای امنیت کشور به سرپرستی وزیر کشور موضوع را دنبال کند. آنجا پیشنهاد کردم بنده به عنوان نماینده رهبری در شورای عالی در آن جلسات شرکت کنم که همینطور هم شد . جلسات از فردای آن روز در دفتر وزیر کشور تشکیل میشد و حوادث را پیگیری میکرد، تا شب یکشنبه بیانیهای صادر شد اما رفتار و گفتارها در جلسات حکایت از سازمانیافتگی موضوع میکرد ، لذا بعد از جلسه با محافظین خود در شهر دوری زدم و دیدم آنچه به ما گزارش میدهند با آنچه در شهر میگذرد متفاوت است.
فردای آن روز موضوع را از طریق آقای دکتر روحانی دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی دنبال کردیم و جلسهای در دبیرخانه گذاشته شد.
من هم شرکت کردم . هر چند دولت با ورود سپاه برای حل مسئله مخالفت میکرد به بهانه اینکه فضا را نظامی میکند ولی بعد از کش و قوس در این مسئله تصویب شد سپاه ، امنیت را بر عهده گیرد و خیلی زود ماجرا خاتمه یافت و این نشان میداد که مسئلهای در مدیریت ماجرا بوده است. البته نکات زیادی در این حادثه وجود دارد که مجال طرح آن فعلاً وجود ندارد و شاید بعدا به شکل تفصیلی به آن بپردازم.