تسریع روند تغییرات آب و هوایی و و پتانسیل های موجود در آن برای ایجاد خشکسالی و سیل، تولید برنج آسیا را در معرض خطر قرار داده که تهدیدی جدی برای میلیون ها نفر از ساکنان این منطقه نیز محسوب می شود.

به گزارش زیست نیوز، بالغ بر یک سوم از جمعیت جهان و نیمی از مردم فقیر آن در مناطق جنوب و جنوب شرق آسیا ساکن هستند. در غیاب رویکردهای جدید برای تولید مواد غذایی، پیش بینی می شود تغییرات آب و هوایی طی سه دهه آینده سطح بهره وری کشاورزی در این مناطق را به میزان 50 درصد کاهش دهد. با توجه بدان که کشاورزی ستون فقرات اکثر نظام های اقتصادی مناطق جنوب آسیا محسوب می شود، چنین حجم کاهشی آنها را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد.

این در شرایطی است که کشاورزان نه تنها باید با تغییرات آب و هوایی مقابله کنند، بلکه باید توجه خود را بر کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در بخش کشاورزی نیز متمرکز کنند. کشاورزی به همراه جنگلکاری و تغییر کاربری زمین در مجموع یک سوم از انتشار گازهای گلخانه ای جهان را موجب می شوند.

به اعتقاد "بروس کمپبل" محقق بخش تغییرات آب و هوایی، درست در زمانی که میزان تقاضای جهان برای مواد غذایی در حال افزایش است، تغییرات آب و هوایی بازده بخش های کشاورزی و دامپروری، سلامت بخش شیلات و جنگل ها را در معرض خطر قرار داده است. در نتیجه باید سیستم های کشاورزی خود را به گونه ای تغییر دهیم که پاسخگوی نیازهای تغذیه ای و حامی توسعه اقتصادی باشند.

طی ده های هفتاد و هشتاد میلادی، اکثر کشورهای آسیا به دلیل سرمایه گذاری های انجام شده در زمان "انقلاب سبز" که سرآغاز استفاده از انواع جدیدی از برنج و دیگر محصولات کشاورزی، آبیاری گسترده و مدیریت بهتر آب و محصول بود، از نظر مواد غذایی به خودکفائی رسیدند. امروزه دلتاهای رودخانه های بزرگ آسیا، مرکز اصلی تولید برنج جهان محسوب شده و برای تامین تقاضای غلات آن بسیار مهم هستند.

اما در حال حاضر با توجه به افزایش تغییرات زمانی و دمائی بین فصول مختلف، میزان منابع آب تحت تاثیر قرار گرفته و افزایش سطح آب دریاها، شوری منابع آب شیرین را نیز افزایش داده است. ترکیب این مشکلات تولید برنج آسیا را به شدت در معرض خطر قرار داده است.