۱- آغوز که اولین و بهترین ماده برای محافظت از نوزاد در برابر بیماری‌های عفونی است، فقط در شیر مادر و در ساعات اولیه شیردهی وجود دارد.

۲- سلول‌های زنده و مواد مختلف شیر مادر دارای خاصیت ضدمیکروبی خاصی است که در نتیجه تغذیه شیرخوار با آن، احتمال ابتلای شیرخوار به بسیاری از عفوت‌های گوارشی و تنفسی را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.

۳- میزان ابتلا به بیماری‌های آسم، اگزما و انواع آلرژی در نوزادان و کودکانی که با شیر مادر تغذیه می‌کنند به مراتب کمتر از شیرخواران دیگر است.

۴- کودکانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند در بزرگسالی کمتر به بیماری‌های قلبی و عروقی دچار می‌شوند و کمتر دیده می‌شود میزان کلسترول خونشان بالا باشد.

۵- چربی و پروتئین شیر مادر بهتر از تمامی انواع شیر هضم و جذب می‌شود و به همین علت دردهای قولنجی، جمع شدن گاز در معده (نفخ)، استفراغ و حساسیت نسبت به پروتیئن در شیرخواران تغذیه شده با شیر مادر به مراتب کمتر است.

۶- ترکیب شیر مادر همراه با رشد کودک تغییر می‌کند. در هر وعده شیرخوردن، چربی به تدریج بیشتر می‌شود. ابتدای شیر رقیق و آبکی است و در عوض قسمت انتهایی شیر غلیظ‌تر است؛ به این سبب هم تشنگی و هم گرسنگی کودک با شیر مادر برطرف می‌شود.

۷- به سبب اختلاف در ترکیب شیر مادر، شیرخوار پرخوری نمی‌کند و در نتیجه کمتر به چاقی کودکی مبتلا می‌شود. (چاقی کودکی زمینه ساز بیماری‌های قلبی و عروقی، مفصلی و بیماری قند در بزرگسالی است.)

۸- به علت وجود آب کافی در شیر مادر تشنگی نوزاد برطرف می‌شود و نیازی نیست به او آب بدهیم. این امر از بسیاری بیماری‌های گوارشی کودک که بر اثر استفاده از آب آلوده (حتی در مناطق شهری) پدید می‌آید پیشگیری می‌کند.

۹- شیر مادر به علت آسان گواری و مقوی بودن، برای شیرخواران بیمار بسیار مناسب‌تر است.

۱۰- شیر مادر به تنهایی قادر است یک سوم انرژی و مواد مغذی موردنیاز کودک را در سال دوم زندگی تامین کند. به همین دلیل از سال دوم مصرف شیر مادر در کنار و به همراه غذای کمکی توصیه می‌شود. (غذای کمکی به تنهایی کافی نیست.)

۱۱- میزان سدیم و پروتئین شیر مادر به حدی است که به کلیه‌های نوزاد که هنوز کامل نشده است صدمه‌ای نمی‌زند.

۱۲- شیر مادر همواره پاکیزه، بدون آلودگی، عاری از خطر مسمومیت، دارای درجه حرارت مناسب و بدون نیاز به تجهیزات خاص، در دسترس کودک است.

۱۳- تغذیه با شیر مادر در ایجاد رابطه عاطفی عمیق بین مادر و کودک بسیار موثر است و اثر مطلوب روانی خاصی بر کودک دارد، چنانکه کودکانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند در دوران بلوغ آرام ترند و از امنیت روانی بیشتری برخوردارند.

۱۴- برای نوزاد نارس و کم وزن که قادر به مکیدن پستان مادر نیست شیر مادر (به خصوص آغوز آن) بسیار مناسب است، که می‌توان آن را با سرنگ یا قطره چکان به نوزاد نارس داد. به این ترتیب کودک از بسیاری از بیماری‌های عفونی و مرگ و میر ناشی از آن در امان می‌ماند. همچنین تماس بدنی مادر و نوزاد در بهبود رشد و تکامل نوزاد نارس بسیار مفید است.

۱۵- جذب کلسیم شیر مادر به سبب نسبت مناسب کلسیم به فسفر در آن، بهتر انجام می‌شود. کمبود کلسیم در کودکانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند کمتر دیده می‌شود.

۱۶- آهن شیر مادر کم است اما به دلیل وجود عواملی چون لاکتوفرین و میزان اسیدی بودن شیر مادر، جذب آهن شیر مادر به مراتب بهتر از سایر انواع شیر صورت می‌گیرد. بنابراین کودکانی که با شیر مادر تغذیه می‌کنند تا زمان شروع تغذیه کمکی به قطره کمکی آهن نیازی ندارند.

۱۷- کمتر پیش می‌آید که لازم شود کودکانی که شیر مادر می‌خورند بستری شوند؛ در نتیجه جدایی عاطفی کمتری پیش می‌آید.

۱۸- شیرخوارانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند کمتر دچار مشکلات دندانی ناشی از مصرف پستانک و شیشه می‌شوند.

۱۹- کودکانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند به دلیل همزمانی ارضای حس گرسنگی و غریزه مکیدن، به مراتب آرام‌تر از کودکان و نوزادان دیگرند.

۲۰- سرانجام اینکه مرگ ناگهانی نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند به مراتب کمتر اتفاق می‌افتد.

هنوز هم تصمیم با شماست. به عقیده شما کدام شیر برای تغذیه نوزادان و کودکان مناسب‌تر است؟