۲۷ آذر ۱۴۰۴
به روز شده در: ۲۷ آذر ۱۴۰۴ - ۱۲:۰۷
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۲۲۵۹۸۸
تاریخ انتشار: ۱۹:۴۶ - ۱۴-۰۵-۱۳۹۱
کد ۲۲۵۹۸۸
انتشار: ۱۹:۴۶ - ۱۴-۰۵-۱۳۹۱

کریستین ساینس مانیتور: سقوط اسد به نفع ایالات متحده نیست

در صورت سقوط دولت اسد، ایران تمام تمرکز خود را بر لبنان متمرکز و تلاش خواهد کرد موقعیت خود را در این کشور ارتقا دهد. بر این مبنا، ایران با تقویت حزب الله از یک طرف و تلاش برای نقش آفرینی در عرصه سیاسی لبنان از طرف دیگر، خلأ اسد را برای خود جبران خواهد کرد. آمریکا نه تنها به هدف خود برای محدود کردن نفوذ ایران در خاورمیانه و همچنین حوزه مدیترانه نائل نخواهد شد؛ بلکه این نفوذ بیش از گذشته توسعه پیدا خواهد کرد.
در شرایطی که درگیری ها در سوریه میان نیروهای دولتی و مخالفان مسلح ادامه دارد، دولت های غربی همچنان در سیاست های اعلامی خود حامی مخالفین بوده و خواهان کنار رفتن بشار اسد از قدرت به هر نحو ممکن هستند. با این حال، نشریه آمریکایی «کریستین ساینس مانیتور» به دلایلی معتقد است که سقوط اسد، کاملاً به ضرر آمریکا خواهد بود.

به گزارش «تابناک»، نشریه آمریکایی کریستین ساینس مانیتور در دو مطلب مجزا در رابطه با سوریه، این نتیجه گیری کلی را مطرح نموده که نه تنها آمریکا از سقوط دولت بشار اسد نفع نمی برد، بلکه ممکن است در این میان زیان کننده اصلی باشد.

این نشریه از یک سو با توجه به تلاش آمریکا برای محدود کردن نفوذ ایران در منطقه می نویسد بر خلاف باور متداول، سقوط اسد نه تنها نفوذ ایران را کاهش نمی دهد؛ بلکه در حقیقت آن را افزایش خواهد داد.

بر اساس تحلیل مانیتور، در صورت سقوط دولت اسد، ایران تمام تمرکز خود را بر لبنان متمرکز و تلاش خواهد کرد موقعیت خود را در این کشور ارتقا دهد. بر این مبنا، ایران با تقویت حزب الله از یک طرف و تلاش برای نقش آفرینی در عرصه سیاسی لبنان از طرف دیگر، خلأ اسد را برای خود جبران خواهد کرد.

این تلاش برای نقش آفرینی سیاسی در قالب انتخابات پارلمانی سال 2013 لبنان رخ خواهد داد که طی آن، ایران می تواند با حمایت از نیروهای موردنظر خود، عرصه را برای نقش آفرینی در این گسترده تر کند. با این ملاحظه، انتخابات 2013 عملاً به عرصه تقابل جدیدی میان تهران و واشنگتن تبدیل خواهد شد.

به این ترتیب، آمریکا نه تنها به هدف خود برای محدود کردن نفوذ ایران در خاورمیانه و همچنین حوزه مدیترانه نائل نخواهد شد؛ بلکه این نفوذ بیش از گذشته توسعه پیدا خواهد کرد.

اما از سوی دیگر، عامل بعدی که می تواند تحولات سوریه را به ضرر آمریکا رقم بزند، تغییر دیدگاه گروه های مخالف اسد نسبت به ایالات متحده است. به نوشته مانیتور، گروه های مسلح مخالف اسد از مواضع و اقدامات آمریکا ناراضی هستند؛ به گونه ای که حتی به آمریکا به چشم «دشمنی جدید» می نگرند.

مانیتور که با برخی از چهره های مخالف اسد مصاحبه کرده، به نقل از آنان می نویسد که گروه های مخالف از آمریکا انتظار کمک های مستقیم و حتی مداخله مستقیم را داشته اند؛ اما این انتظار آنان برآورده نشده است.

این افراد، دو دلیل عمده را برای این امر ذکر می کنند؛ یکی اینکه سوریه بر خلاف کشورهایی مثل لیبی دارای منابع عظیم نفتی نیست تا آمریکا را به حمله وسوسه کند و دیگر اینکه نگرانی آمریکا نسبت به آینده اسرائیل، مانع از آن می شود که این کشور به طور جدی به دنبال سرنگونی بشار اسد باشد.

به این ترتیب، مخالفین این احساس را دارند که تاکنون از سوی آمریکا به بازی گرفته شده اند و دیدگاه آن ها نسبت به آمریکا به نحوی تغییر پیدا کرده که بعید است در صورت سقوط بشار اسد، دولت بعدی نزدیکی خاصی به آمریکا احساس کرده و در راستای منافع این کشور عمل کند.

این دو عامل باعث می شود آمریکا ضرورت تجدیدنظر در سیاست های خود در قبال سوریه را بیش از هر زمان دیگری احساس کند.
پربیننده ترین پست همین یک ساعت اخیر
ارسال به دوستان
"سود سهام رزمندگان"؛ هدیه کریسمسی ترامپ به سربازان آمریکایی دستیار ترامپ: نفت ونزوئلا متعلق به آمریکا است رشد تجارت خارجی غیرنفتی کشور تشخیص دیرهنگام؛ بزرگ‌ترین چالش درمان سرطان پستان در ایران استایل زمستانی و درخشان «آرام جعفری»؛ پیشواز کریسمس با تم نقره‌ای (عکس) لغو دائمی تحریم‌های سوریه از سوی کنگره آمریکا پزشکیان: از موقعی که آمدیم از چپ و راست مشکلات بارید؛ باران هم نمی‌بارید پلیس راه: بارش برف در جاده های کشور؛ زنجیر چرخ الزامی است تداوم جلسات سایپا و قطعه‌سازان؛ چشم‌انداز مثبت برای سایپا واشنگتن پست: حمله به ایران نقشه مشترک ترامپ و نتانیاهو بود/ 2 رهبر وانمود کردند که درباره ایران اختلاف دارند افت صادرات فرش دستباف ایرانی از ۲ میلیارد دلار به ۵۰ میلیون دلار پزشکیان: در هر شرایطی باید ماندگاری، مقاومت و توسعه را حفظ کنیم چهره متفاوت «المیرا دهقانی» در نقش معشوقه جنجالی ونگوگ (عکس) اسم «ستاد خبری» را تغییر دهید زیدآبادی: آقای پزشکیان؛ یادداشت مرا می خوانید؟