استقلال و پرسپولیس با ۸ و ۵ امتیاز از شش هفته اول نشان داده‌اند که نه تنها تیم‌هایی چون سپاهان و تراکتورسازی، بلکه ملوان و سایپا و نفت و حتی صبا را هم باید به عنوان رقیبانی تلقی کنند که به راحتی می‌توانند مانع از موففیتشان شوند.

عصر ایران ورزشی- لیگ بر‌تر در حالی شش هفته خود را پشت سر گذاشته است که باید نتیجه نگرفتن استقلال و پرسپولیس را یکی از اتفاق‌های خاص بدانیم، اتفاقاتی که برای هیچ کس قابل پیش بینی نبود و به واسطه مشاهدات و همچنین تصمیم‌هایی که عملی شد، به نظر می‌رسید که دوتیم بزرگ پایتخت بالاخره بعد از چند دوره بتوانند در در کنار هم به عنوان جدی‌ترین مدعیان قهرمانی مطرح شوند.

به هر حال واقعیت موجود این است که استقلال و پرسپولیس با ۸ و ۵ امتیاز از شش هفته اول نشان داده‌اند که نه تنها تیم‌هایی چون سپاهان و تراکتورسازی، بلکه ملوان و سایپا و نفت و حتی صبا را هم باید به عنوان رقیبانی تلقی کنند که به راحتی می‌توانند مانع از موففیتشان شوند.

در زیر نگاهی داریم به شرایط سرخابی‌ها و همچنین چرایی امتیاز از دست دادن‌های متوالیشان که باعث شده تا بعد از شش هفته نتوانند بالانشینی را تجربه کنند.

استقلال، نا‌آرامی‌های ژنرال

سرمربی استقلال تهران از جانب طرفدارانش «ژنرال» خوانده می‌شود و شاید هم بتوان گفت که تعداد قهرمانی‌های وی در تاریخ لیگ بر‌تر کافی است تا حضور امیر قلعه نویی برای هر تیمی نشانه مدعی بودن باشد، حتی با وجود همه انتقادهای فنی که به او وارد است. دقیقا به همین دلیل است که وقتی قلعه نویی در اولین روزهای خرداد ماه سال جاری جایگزین مظلومی شد، بارقه امیدی در دل استقلالی‌ها شکوفا شد و تقریبا اطمینان داشتند که تیمشان حداقل در جمع تیم‌های مدعی حضور خواهد داشت. اما با شروع لیگ آنطور که انتظار می‌رفت، اتفاق نیفتاد و آبی پوشان با امتیاز از دست دادن‌های پی در پی با ۹ امتیاز در رتبه نازل دهمی قرار داد تا همه را به این نتیجه برسانند که نتوانسته‌اند آن طور که باید موفق شوند.

یکی از نکته‌هایی که از آن به عنوان دلیل عدم موفقیت استقلال مطرح می‌شود، این است که گفته می‌شود بازیکنان این تیم نمی‌توانند هارمونی لازم را تشکیل بدهند. به عنوان مثال خط هافبک آبی‌ها با وجود چهره‌هایی چون جواد نکونام و جان واریو هنوز نتوانسته‌اند در اجرای برنامه‌های تاکتیکی تاثیر گذار باشند و از آنجایی که خط هافبک در فوتبال به عنوان منطقه شریانی شناخته می‌شود، این مشکل به عنوان یکی از مشکلات اساسی استقلال شناخته می‌شود.

جدا از بحث فنی، حاشیه آفرینی و البته مشکلات مالی را هم می‌توان به عنوان عاملی برای ناکامی آبی ها برشمرد. استقلال در شرایطی لیگ را شروع کرد که آمدن یا نیامدن فرهاد مجیدی به معمایی مهم تبدیل شده بود و در ‌‌‌نهایت با شرط عجیب و غریب قلعه نویی مبنی بر کاپیتانی نکونام در حضور کاپیتان با سابقه استقلال، منتفی شد تا عده‌ای از طرفداران با وجود گذشت چند هفته همچنان این مساله را بازگو کنند. البته گل نزدن مهاجمان فعلی هم در این راستا به مخالفان قلعه نویی کمک شایانی کرده است.

«بازیکنان ما بدون دریافت یک ریال بازی می‌کنند» این جمله‌ای که بار‌ها از جانب فتح الله‌زاده شنیده شده است، اوج آماتور بودن را نشان می‌دهد. سؤال این است که چرا در فوتبال حرفه‌ای یک تیمی که اتفاقا همه از آن انتظار اول شدن دارند، باید با منبع مالی «صفر» بازی‌هایش را شروع کند و آیا می‌توان از بازیکنی که درگیر مشکل مالی است، انتظار داشت که بدون دغدغه و در آرامش کامل به فکر این باشد که برای تیمش موثر واقع شود.

استقلال با این شرایط نمی‌تواند مدعی باشد و باید هر چه زود‌تر فکری به حال خودش بکند تا بلکه بتواند انتظارات موجود را برآورده کند.

پرسپولیس؛ سوسوی کهکشان

«۶ بازی و فقط ۵ امتیاز» واقعا چه کسی فکر می‌کرد که پر ستاره‌ترین پرسپولیس تاریخ در شرایطی که در همه خطوط خود از مهره‌های تیم ملی استفاده می‌برد، میانگین امتیاز‌هایش کمتر از یک امتیاز در هربازی باشد؟ به هر حال این اتفاق افتاده است و کهکشان سرخ نه تنها نتوانسته است ردای بالانیشینی را بر تن کند، بلکه پایین نشینی را عادت کرده است تا «جرایی ناکامی محض پرسپولیس» را بتوانیم یکی از بزرگ‌ترین ابهام‌های دوازدهمین دوره لیگ بر‌تر بدانیم. حالا همه در این انتظار هستند تا ببینند آیا پرسپولیس می‌تواند بر اساس توانایی‌های ستاره‌هایش که اتفاقا کم هم نیستند، بالانشینی جدول رده بندی را تجربه کند یا همچنان به عنوان یکی از تیم‌های بحرانی لیگ خوانده خواهند شد؟

مانوئل ژوزه در حالی هدایت فنی پرسپولیس را به عهده گرفت که ۱۰ روز به شروع لیگ مانده بود و شاید به همین دلیل است که با وجود تحمل سه شکست در شش هفته کمتر کسی است که از ضعفش یا لزوم برکناری‌اش حرف می زند. قانون نانوشته‌ای در فوتبال حکم به این می‌دهد که مربیان باید حداقل دو ماه قبل از مسابقات تیم خود را به طور کامل در اختیار بگیرند که خب! مانوئل پرتغالی از این مهم محروم بود.

مساله دیگر پرسپولیس این است که ستار‌ها در حالی پیراهن قرمز را بر تن کرده‌اند که انتخابشان فنی نبوده و فقط با هدف پر مهره کردن تیم جذب شده‌اند. پرسپولیس با وجود هشت چهره ملی در خط میانی خود با مشکل یا بهتر است گفته شود بحران هافبک دفاعی مواجه است تا همه به این نتیجه برسند که تیم فعلی پر ستاره اما غیرمنطقی بسته شده است.

با این تفاسیر به نظر می رسد پرسپولیس باید فکر صدرنشینی را از سر خود خارج کند، مگر اینکه اتفاقی خاص بیفتد و ستاره هایی که تا امروز نا آماده نشان داه اند، آماده شوند و از تیم‌های بالاسری خود در جدول، که کم تعداد هم نیستند، سبقت بگیرند.

برای خواندن سایر خبرهای ورزشی کلیک کنید