مورینیو باید شجاع باشد!

عصر ایران ورزشی؛ پریا سپینود - خوزه مورینیو پس از شکست رئال مادرید برابر ختافه، از شاگردانش انتقاد کرد و نمایش آنها را "نمایشی ضعیف" خواند.

مورینیو در نشست خبری پس از بازی، بی آنکه از کسی به عنوان مقصر شکست رئال نام ببرد، گفت از شکست تیمش برابر ختافه غافلگیر نشده است چرا که تیمش نمایشی ضعیف ارائه کرد و مستحق باخت بود.

این موضع مورینیو در قبال شکست شاگردانش، موضعی عجیب و مخالف مشی همیشگی او بود. مورینیو به شکلی تلویحی، باخت را به گردن شاگردانش انداخت و سهم خودش را در ناکامی رئال معلوم نکرد.

او به گونه ای سخنن گفت که گویی تیمش را با بهترین رهنمودهای ممکن روانه زمین ساخته و در حین بازی نیز بهترین تصمیمات را اتخاذ کرده ولی این فقط شاگردانش بودند که با نمایشی ضعیف، موجب باخت رئال مادرید شدند.

این موضع گیری مورینیو در قبال باخت تیمش، وقتی عجیب به نظر می رسد که به یاد آوریم مورینیو همیشه با جنگ روانی، خودش را سپر بلای تیمش می کرد.

خوزه مورینیو همیشه ستاره اول تیمش است. او تا به حال در هر تیمی که بوده، بیشتر از بازیکنانش به چشم آمده است. اگر چه یوهان کرویف این ویژگی مورینیو را نکوهش می کند ولی جنبه مثبت این ویژگی آن است که اگر تیم مورینیو ببازد، لبه تیز حملات رسانه ها متوجه او خواهد شد نه شاگردانش.

اگر اینترمیلان در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا در سال 2010 به بارسلونا می باخت و از رسیدن به فینال بازمی ماند، مردم ایالت کاتالونیا و مطبوعات ورزشی ایتالیا و اسپانیا، بیش از همه به مورینیو می تاختند نه به شاگردانش.

ستاره بودن مورینیو اگر چه او را در موفقیت ها بیش از شاگردانش در پیش چشم قرار می دهد، ولی در شکست ها نیز او را سپر بلای شاگردانش می کند.

مورینیو هیچ گاه در روزهای ناکامی از شاگردانش انتقاد نمی کرد. او معمولاً از داور و یوفا و مقامات فدراسیون ها و نیز مربی تیم حریف انتقاد می کرد و اگر هم چنین نمی کرد، ندرتاً خودش مسئولیت شکست را می پذیرفت.

مثلاً زمانی که در اولین تجربه حضورش در ال کلاسیکو، رئال مادرید پنج بر صفر مغلوب بارسلونا شد، پس از بازی گفت: ما جنگ تاکتیکی را به بارسا باختیم. بدیهی است که مقصر اصلی شکست در جنگ تاکتیکی، مربی تیم است نه بازیکنان تیم.

در شکست 3 بر 1 رئال مادرید برابر بارسا در بازی رفت لالیگای سال قبل نیز، مورینیو به راحتی می توانست کاسه کوزه ها را بر سر رونالدو بشکند چرا که رونالدو با از دست دادن بهترین فرصت گلزنی، مانع از رسیدن رئال به برتری دو بر صفر شد و در نهایت رئال ان بازی را 3 بر 1 باخت.

پس از آن بازی، تماشاگران رئال با طومار امضای بلندبالا، خواستار مجازات رونالدو از سوی مسئولان رئال شدند ولی مورینیو تمام قد از رونالدو حمایت کرد.

در نظر گرفتن این نکات است که موضع اخیر مورینیو در قبال شکست رئال را عجیب و نوپدید می کند.

این نکته از چشم تیتو ویلانووا مربی بارسا نیز پنهان نمانده است. ویلانووا در مصاحبه ای قبل از بازی برگشت رئال و بارسا برای فتح سوپرجام اسپانیا، درباره رفتار مورینیو با شاگردانش گفته است: من هيچ وقت از شاگردانم گله نمي کنم. درک مي کنم که وقت هايي هست که بازيکنان مي خواهند ولي نمي توانند. بازيها خوب و بد دارد ولي ما هيچ وقت از بازيکنانمان گلايه اي نداشته ايم.

باید دید که مورینیو در روزهای دشوار رئال در فصل جاری، چه مشی و رویکردی را در قبال شاگردانش در پیش می گیرد. قطعاً تکرار این موضع اخیر، به اقتدار مورینیو در ذهن فوتبالدوستان جهان لطمه می زند و از او تصویر مربی ای فاقد شجاعت و مسئولیت پذیری در روزهای سخت، ترسیم می نماید.  

برای خواندن سایر خبرهای ورزشی کلیک کنید