ژاپن براي تهران «هشدار زلزله» طراحي مي‌كند

تجربه ژاپن در «اطلاع لحظه‌اي از وقوع زلزله» كه آخرين بار در مارس 2011 مردم اين كشور را از آستانه زلزله‌ و ‌سونامي ويرانگر آگاه كرده بود، قرار است در تهران پياده‌سازي شود.

پيش‌تر دو نهاد دولتي هر كدام به صورت مستقل در نظر داشتند با اختراع سامانه‌اي كه بتواند دقايقي قبل از زلزله‌، علايم اخطاري از خود ساطع كند، زلزله‌بزرگ تهران را پيش‌بيني كنند.

براي اين منظور سازمان زمين‌شناسي كشور –وابسته به وزارت صنايع- در سال86 با تعبيه يك دستگاه در كوه‌هاي توچال تهران انتظار داشت حركت گسل‌هاي تهران را پيش از آنكه به زمين‌لرزه در داخل پايتخت منجر شود رهگيري كند. سه سال بعد مركز تحقيقات مسكن – وابسته به وزارت مسكن- نيز از طراحي سامانه‌اي در مجاورت پارك پرديسان خبر داد و مدعي شد اين سامانه قادر است زلزله را 24 ساعت قبل از وقوع، هشدار دهد.

در اين سال‌ها زلزله ‌بزرگ نه آمده و نه قابل پيش‌بيني بوده كه صحت عملكرد اين دو دستگاه را مورد آزمون قرار دهد. به همين خاطر سازمان مديريت بحران شهر تهران صرف‌نظر از راستي‌آزمايي آنچه در داخل كشور براي رهگيري زلزله‌بزرگ ساخته‌شده، همكاري با يك گروه معتبر ژاپني را شروع كرده كه به واسطه آن، قرار است تهران به سامانه هشدار سريع زلزله تجهيز شود.

آژانس همكاري‌هاي بين‌المللي ژاپن –جايكا- به موجب قرارداد همكاري با تهران كه از 6 ماه پيش به جريان افتاده و مدت زمان انجام آن 35 ماه تعريف شده است، مي‌خواهد امكان هشدار زلزله‌بزرگ را از 2 تا حداكثر 20 ثانيه قبل از وقوع، براي مسوولان پايتخت فراهم كند.

شبيه اين سامانه، در زلزله سال گذشته فوكوشيماي ژاپن، 30 ثانيه قبل از شروع زمين‌لرزه از طريق پيامك به تلفن‌همراه مردم، علامت هشدار ارسال كرده بود.

گروه ژاپني فعال در پروژه هشدارسريع زلزله تهران، قصد دارند از فاصله زماني بين دو موج زلزله –موج p كه موج پيشرو محسوب مي‌شود و خطر آنچناني ندارد و موج S كه موج مخرب و اصلي به حساب مي‌آيد- استفاده كرده و با شناسايي موج اول، اخطار آمدن موج دوم را اعلام كنند.

فقط به مسوولان اطلاع می دهیم

پس از گذشت شش ماه از حضور اعضای گروه آژانس همکاری بین‌المللی جایکا در سازمان مدیریت بحران تهران برای ارزیابی پروژه سیستم سریع زلزله و توسعه سیستم شتاب نگاری زلزله در سطح شهر تهران اولین نشست تخصصی با حضور نمایندگان وزارتخانه‌ها و سازمان‌های مهم تهران روز گذشته برگزار شد.

محسن نادی، قائم مقام سازمان مدیریت بحران به عنوان رییس پروژه جایکا از عملیاتی شدن سیستم اطلاعات شدت لرزه‌ای تا پایان سال و آغاز مطالعات سیستم هشدار سریع زلزله در فاصله زمانی 2 تا 20 ثانیه اولیه پس از وقوع زلزع در 29 ماه باقی مانده از زمان پروژه خبر داد و به «دنیای اقتصاد» اعلام کرد: در فاز اول اجرای پروژه در تنها دستگاه‌ها و سازمان‌های حیاتی شهر مثل اداره‌های آب، برق و گاز به این سیستم مجهز خواهند شد تا در صورت وقوع زلزله تمامی شریان‌های حیاتی به صورت اتوماتیک قطع شوند.

نادی، رییس پروژه جایکا اظهار کرد: با توجه به شرایط شهر تهران بنا نداریم در چندین سال آینده سیستم هشدار سریع زلزله را به صورت عمومی راه‌‌اندازی کنیم؛ چرا که امکان هرج و مرج در شهر وجود دارد اما ممکن است در سال‌های بعد این سیستم به صورت آژیر هشدار تنها چند ثانیه پس از وقوع زلزله به مردم امکان پناه گرفتن دهد.

او ادامه داد: البته در حال حاضر قطع شریان حیاتی یا هشدار در کارخانه‌ها و پالایشگاه‌های اطراف تهران برای جلوگیری از وقوع خطرات احتمالی بعد از زلزله مثل آتش‌سوزی به همان اندازه اهمیت دارد.

او تصریح کرد: با توجه به کانون رخداد زلزله فاصله دو موج اول و دوم زلزله متفاوت خواهد بود که احتمالا این فاصله بین 2 تا 20 ثانیه در نوسان است که البته 20 ثانیه مطلوب‌ترین حالت ممکن خواهد بود.

نادی در خصوص هزینه اجرای این پروژه برای شهر تهران نیز گفت: هزینه اجرای پروژه چندان بالا نیست، به خصوص برای کارخانه‌هایی مثل پالایشگاه تهران اما با این وجود بنا نداریم قیمت اجرای پروژه را اعلام کنیم؛ چون مشکلاتی را به دنبال خواهد داشت.

در این باره مظفری معاون پیشگیری و کاهش خطرپذیری سازمان مدیریت بحران نیز عنوان کرد: برای انجام مطالعات فرصت چندانی نداریم، چون در صورت بروز حادثه تنها شهر تهران دچار حادثه نمی‌شود بلکه کرج، شهریار و سایر شهرهای اطراف تهران نیز آسیب خواهند دید.

زلزله به روایت کارشناس ژاپنی

سوگیو ایمامورا کارشناس سیستم هشدار سریع زلزله گروه جایکا در گفت و گو با «دنیای اقتصاد» به تشریح چگونگی راه اندازی و اجرای سیستم هشدار سریع زلزله در تهران پرداخت و گفت: قبل از راه اندازی سیستم باید طرح را با شرایط تهران بررسی کنیم تا قابلیت راه اندازی آن قطعی شود.متن این گفت‌وگو را در زیر بخوانید:

سیستم هشدار سریع زلزله تنها چند ثانیه قبل از وقوع زلزله هشدار خواهد داد. چطور ممکن است این چند ثانیه برای ساماندهی نجات مردم کمک کند؟

هشدار سریع چند ثانیه قبل از وقوع زلزله کار می‌کند. زمان سیستم برای هشدار از زمانی آغاز می‌شود که زلزله در نقطه اولیه (P) اتفاق می‌افتد. این سیستم موج اولیه را شناسایی می‌کند موج اولیه از طریق سنسوری که در نزدیک کانون زلزله نصب شده است ثبت و ارسال می‌شود و فورا پس از تحلیل و آنالیز اولیه می‌توان تخمین بزنیم که مرکز زلزله در کجا قرار دارد.

علاوه بر این می‌توان با استفاده از این سیستم بزرگی زلزله را شناسایی کنیم. اگر بتوانیم محل زلزله و بزرگی آن را تخمین بزنیم می‌توانیم برآورد کنیم چه زمانی موج ویرانگر یعنی موج دوم به نقطه دیگر خواهد رسید. در مجموع اگر بتوانیم موج اولیه را درست شناسایی کنیم چند ثانیه قبل از اینکه موج زلزله به ما برسد ثانیه‌هایی زمان خواهیم داشت.

آیا دانش فنی گروه جایکا برای راه‌اندازی سیستم هشدار سریع زلزله در تهران که در شرایطی متفاوت از ژاپن قرار دارد، قابلیت اجرایی دارد؟ چرا که در تهران با انبوهی از ساختمان‌های فرسوده مواجه هستیم، در حالی که بسیاری از ساختمان‌های ژاپن در مقابل زلزله مقاوم سازی شده اند.

در زلزله‌هایی که فاصله آنها خیلی کم است زمان کافی برای ارسال هشدار وجود ندارد.

حتی در حدود 2 تا 3 ثانیه؟

شاید هم کمتر از یک ثانیه. همه شرایط به فاصله منطقه هدف و مرکز زلزله بستگی دارد. مثلا اگر دقیقا زلزله در زیر پای ما اتفاق افتد معلوم است که ما هیچ زمانی برای هشدار دادن نداریم. اما در یکی از مطالعاتی که بر روی زمین‌لرزه شهر ری انجام شد با توجه به اینکه حدودا 20 کیلومتر با سازمان مدیریت بحران (منطقه 5) فاصله داشت متوجه شدیم که بین دو موج زلزله حدود 6 ثانیه فاصله است، اما چون پردازش اطلاعات 2 تا 3 ثانیه زمان می‌برد تنها 3 تا 4 ثانیه زمان کافی نخواهد بود.

پس باید امیدوار باشیم که کانون زلزله از ما دورتر باشد حتی با وجود سیستم هشدار سریع زلزله؟

بله. هر چه دورتر بهتر.

ولی در مورد تهران کانون‌های زلزله مثل گسل نیاوران در داخل شهر قرار گرفته‌اند و قابلیت اجرایی سیستم را تا حد زیادی پايین می‌آورد؟

بله. مشکل همین است؛ اما در این صورت نیز این سیستم می‌تواند به عنوان هشدار سریع برای شهرهای اطراف مطرح شود.

این موضوع را در تحقیقات در نظر می‌گیرید؟

اگر قرار باشد کانون زلزله در داخل شهر باشد هر سیستم هشدار سریع زلزله در همین وضعیت خواهد بود. اما در خصوص قطع شدن شریان‌های اساسی مثل گاز ما به سیستم هشدار سریع زلزله و زمان زیادی نیاز نداریم بلکه حتی با استفاده از سیستم اطلاعات شرکت لرزه‌ای همین که پیام دریافت شد، جریان قطع می‌شود.

پس قسمت اصلی پروژه بر روی شریان‌های حیاتی و مجهز شدن سازمان‌ها به این سیستم قرار گرفته است؟

نه. این موضوع خارج از حوزه پروژه جایکا است. این پروژه بیش از 3 سال طول نمی کشد و در این مدت تلاش می‌کنیم سیستم هشدار سریع زلزله را در تهران ارزیابی کنیم؛ چون شرایط ژاپن با تهران کاملا متفاوت است.

یعنی ممکن است امکان اجرایی شدن سیستم هشدار سریع زلزله در تهران صفر باشد؟

این موضوع نیاز به مطالعات فنی و مهندسی دارد. احتمال دارد به این نتیجه برسیم که امکان اجرایی شدن وجود ندارد، اما همه چیز به این موضوع بستگی دارد که ما در طول پروژه به چه داده‌هایی می‌رسیم مسلما داده‌های زیادی خواهیم داشت و براساس آنها باید به این نتیجه برسیم که قابلیت اجرایی دارد یا نه.

درصورت اجرایی شدن این سیستم چند درصد احتمال خطا وجود دارد؟

اگر داده‌های حقیقی داشته باشیم می‌توانیم خطا را تخمین بزنیم، اما در حال حاضر چنین داده‌هایی را نداریم. برای همین است که می‌خواهیم سیستم آزمایشی بر روی گسل مشا نصب شود شاید بتوانیم اطلاعات واقعی بگیریم و براساس آن بتوانیم درصد خطا را پیش‌بینی کنیم.

در حال حاضر تعداد شتاب نگارهای نصب شده در تهران 10 عدد است که با تعداد نصب شده در ژاپن متفاوت است. برای راه‌اندازی سیستم هشدار سریع چه تعداد شتاب نگار نیاز دارید؟

برای شهری مثل یوکوهاما که نزدیک به 400 کیلومتر است 200 شتاب نگار نصب شده است، اما برای شهر تهران که نزدیک به 600 کیلومتر است احتمالا نیاز به شتاب نگارهای بیشتری داریم که باید با برنامه‌ریزی مناسب نسبت به تکمیل شبکه‌های پایش اقدام کنیم.

چه زمانی برای انجام مطالعات و اجرای سیستم لازم است؟

زمان اجرا به بودجه و شرایط بستگی دارد.مثلا پروژه قبلی 3 سال زمان برد که سال اول به طراحی پروژه گذشت و یکسال تمام برای بودجه و خریداری دستگاه منتظر ماندیم. بنابراین اگر بخواهیم تعداد شتاب نگارها را به 50 عدد برسانیم عملیات اجرایی آن زمان زیادی لازم ندارد و پس از خریداری دستگاه‌ها می‌توانیم در طول شش ماه سیستم را راه‌اندازی کنیم.