آخرين جلسهي نشست نقد و بررسي فيلمهاي كوتاه جشنوارهي بيست و نهم در حالي برگزار شد كه منتقد جلسه كليت فيلمهاي امسال را مثبت ارزيابي كرد.
به گزارش ايسنا، پنجمين و آخرين جلسه نقد و برررسي فيلم هاي بخش مسابقه سينماي ايران در بيست و نهمين دوره جشنواره بين المللي فيلم كوتاه شامگاه 15 مهر ماه در پرديس ملت برگزار شد.
در اين نشست فيلمهاي سانس آخر جمعه شب و فيلمهايي كه در طول روز شنبه و تا قبل از جلسه اكران شده بودند مورد بررسي و نقد قرار گرفتند.
طهماسب صلح جو كه دوره قبلي خودش به عنوان مجري-كارشناس شبهاي جشنواره از منتقدان مهمان پذيرايي ميكرد، اين بار خودش به عنوان منتقد مهمان آخرين نشست را در كنار علايي برگزار كرد.
صلحجو در ابتداي صحبتهايش با تاكيد بر اين مسئله كه فيلم كوتاه را هميشه دوست داشته و سعي كرده ذهنيت هر كارگرداني در اثري كه ساخته را بفهمد كليت فيلمهاي امسال را هم خوب و مثبت ارزيابي كرد.
وي گفت:« من ميدانم كه در خوب يا متوسط شدن يك اثر عوامل سياري نقش دارند، همه كارگردانها سعي ميكنند انديشه، نگاه و احساس خود به زندگي را در قالب اثري كه ميسازند بازتاب دهند.»
به نظر او اين تلاش ذاتا اصيل و قابل احترام است و اينكه در حاصل نهايي اين تلاش چقدر به ارزشهاي هنري و سينمايي بها داده شده بحث ديگري است.
اما نكتهاي كه صلح جو به عنوان انتقاد در خصوص برخي فيلمهاي امسال مطرح كرد اين بود كه بعضي فيلمها به يكي از اصول سينما كه نوع بيان حرف و ايده كارگردان در قالب تصوير است توجهي نكردهاند.
به عقيده او نوع بيان در فيلم سازي بسيار مهم است:« به هر حال هر كارگرداني حرفي براي گفتن دارد كه آن حرف اهميت زيادي دارد ولي بيشتر از اين كه مهم باشد كارگردان چه حرفي ميگويد مهم است كه ببينيم كارگردان چگونه آن حرف را ميگويد.»
صلحجو در ادامه صحبتهايش از فيلم كوتاه «ظغال» به كارگرداني نوا رضواني به عنوان اثري نام برد كه با نگاه درست مستندوار روايتي را از زندگي يك آدم بدبخت روايت ميكند و در آن تمام اصول زيبايي شناسي رعايت شده است.
نكته ديگري كه منتقد تقدير شده جشنواره بيست و نهم به آن اشاره كرد اين بود كه بهترين كارهايي كه در اين جشنواره ديده آثاري بوده كه يا مستند بودهاند يا فضاي مستند واري داشتهاند.
به اعتقاد او اين گونه اثرها بيشتر از آثاري كه از تخيل كارگردان نشات ميگيرند و نام داستاني را يدك ميكشند به سينما نزديكتر هستند.
در ادامه بحثهاي مختلف ديگري هم توسط صلح جو مطرح شد كه در خلال بحثها برخي آثار به نمايش داده شده هم مورد نقد و بررسي قرار گرفتند.
*********
حسين زندباف در پنجمين كارگاه آموزشي جشنواره فيلم كوتاه تهران عوامل موثر در بهتر شدن كار يك تدوينگر را بررسي كرد.
اين تدوينگر با سابقه سينما و تلويزيون برگزار كننده پنجمين كارگاه آموزشي جشنواره بود. او در اين كارگاه به بررسي عوامل موثر در بهتر شدن كار يك تدوينگر پرداخت.
زندباف معتقد است همه عوامل يك فيلم در تدوين موثرند ولي ميزان تاثيرگذاري هر يك با ديگري متفاوت است و آخرين عامل موثر در تدوين نمايش است.
وي تاكيد كرد: البته مواردي هم هستند كه در تدوين تعيين كننده هستند مانند يك قصه خوب. در واقع يك فيلم با قصه خوب هم ميتواند فيلم خوبي باشد و ميتواند فيلم خوبي نباشد. اما يك فيلم با قصه بد هيچگاه نميتواند فيلم خوبي باشد.
نوع نگاه و پرداخت قصه و چگونگي تبديل آن به تصوير هم از عوامل موثري است كه به تدوين درست و استاندارد كمك ميكند. اين تدوينگر عنوان كرد، عامل اصلي ديگر صدا است.
به گفته زندباف تاثيرات صدا هنگام نمايش فيلم مشخص ميشود، بنابراين صداگذار و تدوينگر بايد با هم هماهنگ باشند.
وي در ادامه گفت: تدوينگر نميتواند معجزه كند ولي اگر قصه خوب باشد، تدوين نيز موثر است.
حسين زندباف در رابطه با انواع تدوين گفت: تدوين به دو شكل صورت ميگيرد. تدوين پنهان كه در اين نوع تدوين، موضوع به تدوين ارجحيت دارد و تدوين خودش را نشان نميدهد و دومين شكل تدوين در فيلم مشخص ميشود. يعني شما كاتهاي يك فيلم را به وضوح احساس مي كنيد. البته انتخاب يكي از اين دوشكل به نوع فيلم شما و روايتي كه از قصه داريد، بستگي دارد.
اين تدوينگر يادآور شد: در موقع تدوين حتما بايد شرايط نمايش و كساني كه قرار است فيلم را ببينند مد نظر داشته باشيد.
زندباف در ادامه تاكيد كرد: به نظر من اين كه ميگويند تدوينگر ويراستار قصه يا كارگردان دوم است، درست نيست. اگر قصه درست باشد نيازي نيست كه تدوينگر ويراستار دوم آن باشد، يا كارگردان دوم.
اين تدوينگر در پايان تاكيد كرد: به عنوان تدوينگر سعي كنيد نقاط قوت كار را به كارگردان بگوييد تا رشد كند و اعتماد به نفس پيدا كند و در گرفتن پلانها دخالت نكنيد.
بيستونهمين جشنواره بين المللي فيلم كوتاه تهران توسط انجمن سينماي جوانان ايران از 10 تا 16 مهرماه در تهران پرديس سينمايي ملت برگزار شد.