همکاری نزدیک «وزیر» و «زلزله» در تخریب اعتماد و خانه های مردم!

عصرایران - وزیر راه و شهرسازی که در بحبوحه زلزله آذربایجان همراه احمدی نژاد به مکه رفته بود تا حج مستحبی به جای بیاورد ، روز 28 مرداد ، یعنی یک هفته بعد از زلزله ، به مناطق آسیب دیده رفت.
او که در آن ایام به خاطر این تأخیر ، تحت انتقادات شدید افکار عمومی قرار داشت ، شاید برای رهایی از موج نقدها ، وعده ای ناممکن به سیاهه بلند بالای وعده های دولت دهم افزود: دو ماهه ، مناطق زلزله زده را می سازیم ، زلزله زده ها ، فصل سرما را در خانه های خود خواهند بود ؛ من اطمینان می دهم!


اینک ، نه دو ماه ، که سه ماه از آن روز و آن وعده شیرین می گذرد و آخرین خبر این است که هلال احمر اعلام کرده است برای زلزله زده ها چادرهای جدید می فرستد  ولباس گرم بین شان توزیع می کند.

علی نیکزاد ، خود آذری است و قطعاً می داند که سرمای اهر و ورزقان یعنی چه و حتماً چند روز پیش این را هم شنید که ورزقان سردترین نقطه ایران اعلام شد و دمای هوا در آن به صفر هم رسیده است.
کسانی که وعده نیکزاد را در میانه فصل گرما باور کردند ، شاید به همین گمان بود که او خود اهل همان مناطق است و عمق فاجعه را می فهمد و از این رو ، خود را به آب و آتش خواهد زد تا هموطنانش زمستان طاقت فرسای کوهستان های آذربایجان را در چادرها نلرزند.

اما نیکزاد نیز سنت دولت احمدی نژاد در دادن وعده های بی پشتوانه را نشکست و دو ماهش سه ماه شد و خانه ها ، چادر شدند و آب هم از آب تکان نخورد!

سخن این نوشتار البته نقد "وعده ی داده شده و انجام نشده" نیست ، چه آن که در این مملکت ، اگر وعده ای سر وقتش محقق شد ، جای تعجب دارد و از این روی ، نیکزاد ، کاری خلاف عرف نکرده که شایسته نکوهش باشد ؛ او در سرزمین وعده ها ،همانند دیگران ، وعده ای داده و رفته است ، همین!

سخن اصلی این است که کسی چون وزیر راه و شهرسازی ، که سال ها در مسکن مهر فعالیت داشته است و  زیر و بم ساخت و ساز را می شناسد و می داند که دو ماهه ساختن امری محال است ، چرا باید چنین سخن گرافی بگوید؟!

اگر مثلاً فلان معاون رئیس جمهور این وعده را می داد ، شاید می شد چنین توجیه کرد که در جریان جزئیات کار نیست و حرفی گفته است ،  ولی وزیر راه و شهرسازی که می داند آجر روی آجر گذاشتن چقدر کار و زمان می برد ، چرا چنین بی محابا سخن می گوید و بدتر این که "اطمینان" هم می دهد؟!

مگر وزیر نمی دانسته که آواربرداری ، تشکیل پرونده ، طرح و نقشه ، تأمین اعتبار ، تهیه مصالح ، مهیّاسازی نیروی انسانی ، پی ریزی ، ساخت و نهایتاً تحویل ، پروسه ای زمان بر است و با شرایط موجود ، ناممکن؟!

اگر نمی دانسته که عذر بدتر از گناه است که بعد از سال ها مدیریت پروژه های مسکن در کشور ، هنوز نمی داند که احداث واحدهای مسکونی برای زلزله زدگان ، چقدر زمان می برد؟ اگر هم می دانسته و آگاهانه چنین وعده غیرصادقانه ای داده که سخن ، به جز از شرمساری و تأسف نباید گفت!

وقتی مردم می بینند که وزیر مملکت ، رسماً و صراحتاً و با اطمینان ، از ساخت دو ماهه خانه های تخریب شده خبر می دهد و بعد از سه ماه ، چادرهای جدید به زلزله زده ها می دهند ، آیا حق ندارند نسبت به صداقت دولتمردان مردد شوند؟
کاری که چنین رفتاری با اعتماد مردم انجام می دهد ، هرگز رسانه های بیگانه که با هدف اعتماد زدایی فعالیت می کنند نتوانسته اند انجامش دهند. قرار نبود زلزله خانه های مردم را ویران کند و مسوولان هم اعتمادشان را!

ای کاش مسوولان ما ، در کنار همه هنرهایی که دارند ، "سکوت" را نیز می آموختند که هم خودشان سنگین تر بودند ، هم ملت آسوده تر!