روبرتو کارلوس از روسیه می گوید

عصر ایران ورزشی؛ ترجمه سولماز خیرخواه - وقتی اواخر سال 2009 به کشورش، برزیل بازگشت که در 36 سالگی با باشگاه کورنتیاس قرار دادی را امضا کند، درک این موضوع سخت نبود که روبرتو کارلوس، مرد فوتبال همه زمان هاست. قدرت بدنی فوق العاده، نمایش و اجرای عالی و استاندارد او، نشانگر این است که کارلوس برای سالهای زیادی می تواند در سمت چپ زمین فعالیت کند. این چیزی بود که او درماه آگوست، یک روز پس از خداحافظی از مدیریت باشگاه آنژی ماخاچ قلعه این را اعلام کرد.

حال کارلوس به عنوان یک مدیر ورزشی با هزینه های زیاد باشگاه های لیگ برتر روسیه  در جلسات آموزشی مربیگیری شرکت می کند و در حقیقت به این ترتیب، او خودش را برای زندگی حرفه ای جدیدش آماده می کند. او در گفتگو با سایت فیفا از میزبانی روسیه در جام جهانی 2018 فوتبال گفت و اعلام کرد که در آینده قصد دارد، حرفه مربیگری را ادامه دهد.


کارلوس، ما چه انتظاراتی از روسیه در جام جهانی 2018 می توانیم داشته باشیم؟

از مواردی که در داخل زمین روسیه موثر واقع شده اند، باید به حضور بازیکنان باکیفیت خارجی و تفکرات فابیو کاپلو در زمین فوتبال اشاره کرد که به عنوان سرمربی تیم ملی روسیه فعالیت می کند. ضمنا یک واقعیتی در مورد روسیه وجود دارد که این کشور از اقتصاد خیلی قوی برخوردار است و در این زمینه خیلی خوب عمل می کند. بدیهی است که هر کسی مسکو و سن پترزبورگ را می شناسد اما روسیه فقط همین دو تا شهر نیست و شهرهای دیگری با زیرساخت های قوی در این کشور وجود دارد. از این جهت است که من فکر می کنم روسیه می تواند بهترین میزبانان جام جهانی فوتبال باشد.

 به ما در مورد کارت به عنوان مدیر ورزشی بگو. این کاری هست که تو بخواهی برای طولانی مدت به آن بپردازی؟

من با تیم سفر می کنم و در کنار مربیان کار می کنم اما همچنان دوست دارم در زمین تمرین باشم. این یک زندگی جدید است که من از آن بسیار لذت می برم. البته به پایان سال 2012 نزدیک می شویم و من باید هر چه زودتر مدارک مربیگری ام را بگیرم. مدیر یک باشگاه بودن و مسئولیت هایی که به خاطر این پست برعهده می گیری، فوق العاده است اما فکر می کنم کار من کنار زمین است. این چیزی است که من می خواهم.

اخیرا مانو منزس گفته است که کار کردن با بازیکنان بزرگی چون تو و رونالدو در کورنتیاس، قدم مهمی برای مربیگری تیم ملی برزیل بوده است. کار کردن با او چه ویژگی داشت؟

تجربه فوق العاده ای بود زیرا او چیزهای زیادی به من یاد داد. اینکه چطور بازیکنان را مدیریت کنم و چطور با ستاره های بزرگ صحبت کنم. او کارها را با دوستی پیش می برد با این وجود او همیشه همه مسئولیت ها را می پذیرفت. مانو هیچ وقت به روبرتو کارلوس و رونالدو برای پیوستن به تیم ملی نیازی نداشت. او کار خودش را خوب بلد بود. یادم می آید که او از روز اول حرف هایش را به طور واضح زد و گفت که برای کارش به کمک ما نیاز دارد و از همان لحظه، همه چیز خوب پیش رفت.

یکی از شایستگی های تو، شوت هایی است که می زنی. چه زمانی متوجه شدی که از این موهبت برخورداری؟

من همیشه این قدرت را در پای چپم داشتم، حتی زمانی که یک پسر بچه کوچک بودم. نکته اصلی این بود که افراد زیادی به من چیزهای زیادی یاد دادند. افرادی چون اوتاسیلیو گونکالوس، واندرلی لوکزامبورگو و کارلوس آلبرتو پاری یرا هرچند که نقش لوکزامبورگو در این زمینه بیشتر بود چون بیشترین چیزها را به من یاد داد. واندرلی به من یاد داد که چطور در موقعیت خودم قرار بگیرم، چطور روند وارد شدن توپ را در دروازه دنبال کنم و چطور زمان مناسب را برای حمله انتخاب کنم.

به عنوان کسی که در حال حاضر بازنشسته است، آیا می دانی که همیشه به عنوان یکی از مدافعان اسطوره ای چپ مطرح هستی؟

ابن را نگویید. به افرادی چون نیلتون سانتوس، جونیور و برانکو فکر کنید. آنها مربیان خوب و الهام بخش های خوبی برای من بودند. من خوشحال می شوم وقتی مردم اینها را می گویند و از زندگی حرفه ای که داشتم خوشحالم اما صادقانه می گویم که آنها را در سطح دیگری می بینم.

برای خواندن سایر خبرهای ورزشی کلیک کنید