دود بنزین هواپیماها در چشمان مردم؛ آیا این مملکت وزیر نفت و وزیر راه ندارد؟

عصرایران - شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ، در حالی عنوان "ملی" را یدک می کشد که امروز یک بحران ملی را در کشور رقم زد ؛ هواپیماهایی که صبح روز جاری از تهران به سمت شهرهای مختلف کشور پرواز کردند ، در فرودگاه های مقصد زمینگیر شدند و دیگر نتوانستند با مسافران جدید به تهران بازگردند!

علت چه بود؟ آیا آمریکا به فرودگاه های کشور حمله کرده بود؟ یا تروریست ها ، هواپیماها را تهدید به بمبگذاری کرده بودند؟ یا توفانی مانند کاترینا کشور را در نوردیده بود؟
- هیچ کدام! شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ناگهان تصمیم گرفتند به هواپیماها سوخت ندهند ؛ همین!

این وضعیت که با چنین گستره ای در تاریخ هوانوردی دنیا بی سابقه است ، باعث شد هزاران مسافر نتوانند از شهرهای خود به تهران بیایند.
در تهران نیز ، پروازها ، یکی پس از دیگری کنسل شدند ، چون هواپیماها نتوانستند به تهران بازگردند و مسافران منتظر در مهرآباد را به شهرهایشان برسانند.


نتیجه نیز کاملاً قابل پیش بینی بود. مردم در فرودگاه ها ، به خشم آمدند و حتی در برخی موارد کار به نزاع کشید و البته حق نیز با مردم بود ، مردمی که همه برنامه هایشان به خاطر تصمیم خلق الساعه شرکت پالایش و پخش به هم ریخته بود: از وقت دکتر تا کار اداری و امور تحصیلی و ... .

شرکت پالایش و پخش و ایرلاین ها ، همواره دارای بده بستان مالی هستند و تا کنون نیز فروش بنزین به ایرلاین ها ، اعتباری بود اما شرکت ملی پالایش و پخش ، تصمیم گرفت از این پس ، بنزین هواپیما را نقدی بفروشد. بنابراین از ساعت 9 صبح ، از تحویل بنزین به هواپیماها خودداری کرد و دهها هواپیما را در شهرهای مختلف کشور ، زمینگیر ساخت.

تغییرات اخیر در قیمت های بنزین هواپیما و دلار ، اختلاف حساب طرفین را تشدید کرد و در این میان ، دولت نیز متعهد به تأمین برخی هزینه ها و اختصاص ارز مبادله ای به ایرلاین ها شد اما همانند بسیاری از تعهداتش ، به این یکی نیز عمل نکرد و مضائق ایرلاین ها ، تشدید شد.

در چنین شرایطی ، شرکت ملی پالایش و پخش ، به جای آن که به عنوان یک شرکت دولتی ، با شرکت های هواپیمایی که بسیاری از آنها نیز به بخش عمومی تعلق دارند تعامل کند تا بر مردم فشار نیاید ، بناگاه تصمیم گرفت اولاً همه معوقاتش را مطالبه کند و ثانیاً بنزین را نقدی بفروشد ، گو این که خلبان ها ، همانند رانندگان اتوبوس ، باید پول نقد با خود به فرودگاه ببرند و همان جا پول جایگاه دار را با اسکناس حساب و باک شان را پر کنند!

جالب و البته تاسف آور اینجاست که شرکت ملی پالایش و پخش ، بعد از یک روز تنش آفرینی در کشور ، به ایرلاین ها ابلاغ کرده است که اگر تا 9 صبح پنجشنبه همه بدهی هایشان را تسویه نکنند و از این به بعد هم پول بنزین را نقداً پرداخت نکنند ، بار دیگر از پرواز هواپیماها ممانعت خواهد کرد.
به نظر می رسد این شرکت تعمداً روز پنجشنه را به عنوان ضرب الاجل انتخاب کرده است که دو روز بعد از آن ، (جمعه و شنبه آینده) تعطیلات رسمی است و موضوع ، بازتاب خبری کمتری می یابد.

 فارغ از این که در این اختلاف حساب حق با کیست ، باید از مسوولان شرکت ملی پالایش و پخش پرسید که چرا برای فشار آوردن بر شرکت ها ، مردم را قربانی می کنند؟ مگر در این کشور ، راه قانونی برای حل اختلافات مالی وجود ندارد که ناگهان تصمیم می گیرند مردم را وجه المعامله قرار دهند و به بهای بر هم زدن برنامه هزاران شهروند و ایجاد تشویش در کشور ، برای طرف مقابل قدرت نمایی کنند؟!

مگر این کشور وزیر نفت و وزیر راه ندارد که بنشینند و مانند دو فرد عاقل و بالغ ، موضوع را میان خود حل و فصل کنند؟ و مگر مردم ، علّاف تصمیم گیری چند مدیر میانی هستند که این گونه از کار و زندگی شان می افتند؟

اگر یک وبلاگ نویس ، مطلبی بنویسد که بوی خوبی از آن نیاید ، فوراً متهم به تشویش اذهان عمومی می شود ولی وقتی چند مدیر دولتی ، تصمیم می گیرند با هزاران مسافر چنین رفتاری کنند و فرودگاه های مختلف کشور را -که جزو اماکن امنیتی هم هستند- این گونه به التهاب بکشند ، کسی مدعی تشویشگری آنان نمی شود! واقعاً آیا جز این است که بر هم زدن نظم پروازها و فرودگاه ها و ناراضی کردن مردم ، خود مصداق بارز و واقعی تشویش اذهان عمومی است؟

پیشنهاد می شود ، شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ، که از فهم ابعاد ضد ملی تصمیمات خلق الساعه اش بی اطلاع است ، لااقل نام ملی را از عنوان این مجموعه متعلق به وزارت نفت حذف کنند تا با نام ملت ، بر ملت جفا نشود!