حضرت پور کاندیدای شورای شهر ارومیه شد

 
آینانیوز ؛ حامد عطائی- در میان اسامی نامزدها، در روزهای پایانی ثبت نام انتخابات شورای شهر، نام حضرت پور هم دیده شد اما نه " محمد " که "روح اله " .
او به قاعده سیاسی یک آقازاده است اما آنچنان که گفته شده،نه بهره مند از مواهب آقازادگی.
حضور اقازاده ها، یعنی خویشان و اقوام چهره های سیاسی شاخص در آورد انتخابات نتایج متفاوتی در ایران به بار آورده است.
تجربه موفق حضور دختر و برادر همسرهاشمی رفسنجانی، برادر نخست وزیر اسبق( شهید باهنر)،برادر رئیس جمهور وقت(خاتمی)، پسر شهید مطهری و همسر وزیر ارشاد وقت( کدیور) در مجالس ایران تا خواهر رئیس جمهور فعلی(احمدی نژاد) در شورای شهر تهران و حتی فرزند امام جمعه نام آشنای کاشان در انتخابات خبرگان در همین آذربایجان غربی( آیت اله نمازی) می تواند حضور روح اله را هم در انتخابات امیدوارانه کند.
اما روی دیگر سکه هم در این کشور اتفاق افتاده و مثلا در همین حوزه انتخابیه اورمیه همسر شهید حمید باکری در انتخابات مجلس پنجم رای نیاورد و یا عموزاده نماینده اسبق اورمیه در انتخابات شورای شهر اول.
روح اله حضرت پور هم آقازاده هست و هم نیست. هست چون یادگار شهید محمدعلی حضرت پور است. محمد علی یک روز صبح " روح اله " چند ماهه را بغل مادرش بوسید و روانه سیلوانا شد و دیگر برنگشت، که برگشت اما پیچیده شده به یک پارچه سفید خون آلود.بعد ازاین حادثه سرپرستی خانواده اش به برادر بزرگتر، محمد رسید.
 
مردم اورمیه بسیار از محمد شنیده اند که همه داشته ها و نداشته هایش را از سرپرستی این خانواده و نظر لطف روح برادر شهیدش می داند. او که قدوقامت رعنای " روح اله " جوان مدیون خون دل خوردن های پدرخوانده بود، مسئولیت مضاعفی برای نگهداری یادگار برادرش روی دوش احساس می کرد.
معلوم نیست محمد چند سال صبر کرد تا روح اله به رشد فکری و روحی لازم برسد تا با حقیقت مواجهش کند، تا روح اله پدر جدید را که بوی پدر واقعی اش را می داد بالای سرش بپذیرد.
" روح اله " پسرخوانده اما، آقازاده نیست. محمد، شش سال درگیر شهرداری و شورا بود اما پسرخوانده از مواهبش بی نصیب. روح اله آرام و بیصدا در خانه محمد قد کشید و بالید و درس خواند تا شد دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بین الملل.
روح اله کارمند واحد حقوقی بانک صادرات است. او و چندنفر از دوستانش خیلی پیشتر از آنکه پدرخوانده بخواهد سکان کشتی طوفان زده شهر را در دست بگیرد برای انتخابات شورای شهر چهارم برنامه چیده بودند، اما پدر/ پدرخوانده و اینک شهردار مسئولیتی را در دست گرفت که عملا سایه اش سر روح اله جوان سنگینی کرد.
ماههای منتهی به ثبت نام انتخابات شوراهای شهر، دوران حساس و دشواری برای روح اله و دوستان و همفکران بود. شبیه ترین فرد به لحاظ چهره و سیره به محمد حضرت پور رویاهایش را دست نیافتنی تر می دید. او که یک روز به حرکتی تشکیلاتی و هدفمند برای ورودی قدرتمند به عرصه شورای شهر می اندیشید، باید به خاطر جلوگیری از حرف و حدیث هایی که طبیعتا پشت سر پدر/پدرخوانده به راه می افتاد سکوت می کرد و کنج انزوا می گرفت.
هرحرکت انتخاباتی روح اله می توانست مشروعیت و صداقت ساخت و سازها و آبادسازی ها و زیباسازی های پدر/پدرخوانده را زیر سوال ببرد و آیا مردم شهر تا این اندازه قدر نشناس شده بودند و فراموشکار؟
قربانی کردن جوان 30 ساله ای که می خواست وجودش را به رخ همشهریانش بکشاند و طبعا برای این کار برنامه هم داشت، به صرف همنامی با شهردار، مرام مردم اورمیه است؟
جوانی آیا دیگر اتهام روح اله است؟ که اگر اینگونه بود چگونه قانونگذار به خود اجازه داده کف 25 سالگی را به عنوان شرایط سنی کاندیداهای شورای شهر بگنجاند؟ پس هم او و هم همه ایرانی ها می دانند که 25 سالگی کف شعورمندی و آگاهی اجتماعی است و شوراهای کلان شهر هم می توانند عضو 25 ساله بین شان داشته باشند. با این حساب حضرت پور جوان، کم سن و سال نیست، که 5 سال هم از قافله عقب است!
طرح این مسائل به دشوار شدن تحلیل این حضور و نتایج غیرقابل پیش بینی متعاقب آن بیشتر یاری می رساند. حضور روح اله حضرت پور در آورد شورای شهر اورمیه، کلکسیون عجایب و غرایب این انتخابات را تکمیل کرد. این تصمیم که به طور قطع با چراغ سبز حضرت پور پدر/پدرخوانده گرفته شده آزمونی است نه برای حضرت پورها و اقربین و اعوان و انصار، که برای شهروندان اورمیه که اگر " قدری " در فضای زندگی شان دیدند "قدرشناسی" را روی دایره بریزند و حضرت پور و حضرت پورها را تا زنده اند جاودانه کنند. و الا که باید به نظاره نشست و دید که صورت بی رحمانه تاریخ چه خوابی برای این پدر و پسر دیده است.