اجر "کارگر" از "عبادتگر" فزون تر است

 
ربنا آتنا فی الدنیا...
 
به گواهی تاریخ، درست زمانی که اکثرمسلمانان به آخرت و آبادسازی آن اهتمام زیادی داشتند؛ بی نظمی و خرابی شهرها، لم یزرع بودن بیابان ها، مسدود بودن نهرهای آب و پایین بودن سطح کشاورزی چهره ای ناشایست و فلاکت بار از برخی جوامع اسلامی به نمایش گذاشته و کسالت روحی و تنبلی موجب عقب افتادگی و فقر همه جانبه آنان شده بود در همان زمان با میدان داری استعمار، انحرافات گوناگون حتی در حوزه عقیدتی و ایمانی شکل گرفت (مثل وهابیت) که هنوز آثار و موجودیت آنها به چشم می خورد (خاطرات مستر همفر جاسوس انگلیس در کشورهای اسلامی) به واقع چرا چنین وضعیتی حاکم شده بود؟ مسلمانان از چه امری غفلت کرده بودند که دچار این مصیبت شدند؟

دین مبین اسلام پیروان خود را به طلب دنیا و آباد کردن آن امر کرده و به آنان دستور می دهد که اقتصاد خود را نیرومند سازند، به جای آرزوهای کوچک اراده های بزرگ کرده و هفت روز هفته خود را هفت "امروز" بدانند نه هفت "فردا"! بر روی زمین سیر کرده، قدر نعمت ها را دانسته و بدانند که زمین با تمام آثار روی آن، بستری ست برای شناخت و حرکت به سوی ذات الهی. نمی توان به زمین و طبیعت خدا بی اعتنایی و بی رحمی کرد و طالب رحمت او شد؛ نمی توان با ایجاد خرابی ها و بی نظمی ها و بی عاری ها به استقبال خدای زیبا رفت!

نمی توان با دست روی دست گذاشتن و بی تفاوتی و سست عنصری جهان را همانگونه که زیبا آفریده شده است، زیبا نگه داشت. در روايات آمده است کسي که به کار و تلاش مشغول است، از کسي که کار را رها کرده و به عبادت خدا مشغول است اجر و پاداشي فزون تر دارد و نيز در روايات است که دعاي بيکار هر چند عابد باشد مستجاب نمي شود.

تاریخ گواهی می دهد هرگاه انسان دست به کار و کوشش برده، نظم و آرامش خاطر و پیشرفت و توسعه متولد شده است، نیروی محرکه و شالوده و سنگ بنای این چرخه حیاتی "کارگران" هستند. شاید کارگری را به زور بازو و فعالیت بدنی تعبیر نمایند، شاید بگویند کارگر چیزی جز تولید نیروی مادی نیست!

شاید کارگری را فقط در چهره های سیاه و آفتاب سوخته، دستان پینه بسته، عرق های سرازیر شده، قامت های سرپا، بازوان قدرتمند و... ببینند، شاید کارگری را عاقبت درس نخواندن و مدرک نگرفتن بدانند! بیایید تلاش کنیم ندیده ها را ببینیم، دیدن آنچه که همه می بینند هنر نیست! بدن های چرب گرفته و بی تحرک و یا فکرهای منور ولی بی تکاپو به چه درد می خورند؟ بهترین و بکر ترین ایده ها بدون نیروی مولد به چه کار می آیند؟ مگر غیر این است که برای پیاده کردن هر فکری ابتدا به دستان پرتوان نیاز داریم؟ مگر می شود بدون عرقریختن و خسته گی و کوفته گی بزرگترین پروژه های فکری دانشمندان را عملی کرد؟ اینجانب عمیقا معتقدم که هرجا بنایی ساخته شده، کالایی تولید شده، ماشین و دستگاهی اختراع شده است در واقع دانش و نیروی خلاق فکری با دستان پرتوان کارگر پیوند خورده است، بیاییم سهم این قشر زحمت کش را ببینیم، در جایگاه شایسته خود بنشانیم و تاثیر آنان را در توسعه همه جانبه دست کم نگیریم! باور کنیم که بدون کارگر حتی نمی توان سنگ روی سنگ گذاشت!

هزاران دستگاه و ماشین اتوماتیک هم نتوانستند جای کارگر را بگیرند، کار کردند، راندمان را بالا بردند، سرعت بخشیدند و باعث صرفه جویی شدند ولی برای هدایت قدرت بالای خود همچنان محتاج کارگر هستند، تهی از دل های پاک و اراده آهنین هستند، تهی از اعتقاد هستند، خالی از نیت خالص هستند.

قبول کنیم که سهم کارگر در ساخت یک پل یا برج یا ایجاد خیابان و جاده، کمتر از سهم یک مهندس و نقشه بردار نیست، وقتی زیبایی گل و گیاه در پارک های شهر چشمانمان را نوازش می کنند، تاثیر و اهمیت کار باغبان را هم ببینیم، وقتی کوچه و محله مان را پاک می بینیم و وقتی که زباله هایمان را شب جلوی درب منزل گذاشته و صبح آنها را در همانجا نمی بینیم؛ بی خوابیهای شبانه، قامت خمیده و جاروکشیدن پاکبان را هم ببینیم و بدانیم که بدون وجود کارگر نمی توانیم دانش به روز شده و طرح های عمرانی و غیره را عملی کنیم، نمی توانیم شهری آباد و توسعه یافته و تمیز و زیبا داشته باشیم، خلاصه اینکه بدون کارگر کارمان لنگ است، در حد یک حرف! نقل شده است که پيامبر دست کارگر را مي بوسيد و می فرمود دست کارگر، دست مجاهد في سبيل الله است. امید است بتوانیم قدر این قشر زحمت کش را آنگونه که شایسته شان است بدانیم و در عمل نشان دهیم.

رسول گرامي اسلام (ص) و اميرالمومنين(ع) و ساير امامان معصوم(ع) از کار و کارگر تجليل کرده و خود نيز کار مي کردند و خود را کارگر مي دانستند پس نتیجه می گیریم: کارگری شغل انبیا و اولیا الهی است