تا پيش از بازي فينال، هيچ سرخپوشي به اندازه نيلسون براي ماندن در پرسپوليس شانس نداشت. امروز اما او به درِ خروجي باشگاه رسيده و هيچ اتفاقي پرسپوليسي ماندنش را ضمانت نميكند؛ به همان دليلي كه يحيي گفته بود: «چطور باور كنم چنين دروازهباني در اين بازي مهم دو گلِ يكجور از زاويه بسته بخورد؟»
آنچه اين ذهنيت را در فكر يحيي گنجاند، پيشنهادي است كه پيش از همان بازي از اصفهان به دروازهبان برزيلي رسيده و مديرعامل هم به خاطرش گلهمند شده بود. ضربه آخر را اما نيلسون خودش به خودش زد؛ وقتي در تمرينهاي پيش از بازي آخر ليگ حتي يك بار با پرسپوليس همراه نشد و بعد هم مصدوميت زانو را بهانه كرد براي نرفتن به تبريز. براي نيلسون ديگر راهي جز خداحافظي نمانده و باشگاه حتي گزينههاي جانشيني او را هم برگزيده؛ حامد لك و سوشا مكاني.
هر دو آزادند اما مذاكرهها با سوشا جديتر بوده. تنها اينكه انتخاب آخر را گذاشتهاند به عهده سرمربي تا او بگويد كه رضا محمدي و امير عابدزاده- كه از قرارداد هر كدامشان دو فصل ديگر باقي مانده- در فصل پيشرو بايد با كداميك رقابت كنند. نيلسون البته نزد دوستداران پرسپوليس جايگاه فوقالعادهاي كسب كرده و براي پرسپوليس دروازهباني نجاتبخش بوده.
اين را نبايد فراموش كنيم.در حالي كه قرار شده يك دروازه بان پرحاشيه مثل سوشا مكاني جايگزين او شود. هر چند به نظر مي رسد شانس حامدلك و مكاني برابر است.