بنابر پیش بینی دو سازمان بین المللی، افزایش تقاضای جهانی برای مواد غذایی طی دهه آینده موجب افزایش 10 تا 40 درصدی قیمتها در این بخش خواهد شد. در همین راستا، دولتها نیازمند افزایش سرمایه گذاری برای افزایش تولید محصولات کشاورزی هستند. آهنگ رشد تولید مواد غذایی طی یک دهه گذشته، حتی به رغم افزایش درآمدها در کشورهای در حال توسعه و اعضای "سازمان همکاری اقتصادی و توسعه" (OECD)، کند شده است.
به گفته "مریت کلاف"، اقتصاددان فائو، کاهش رشد در تولید و بهرهوری مشهود بوده و این عاملی نگران کننده محسوب می شود. در گزارش فائو با عنوان "چشم انداز کشاورزی 2013-2022" به این نکته اشاره شده است که دولتها نیازمند یافتن راههایی برای افزایش دسترسی کشاورزان به فناوری به منظور افزایش تولید و ارائه هر چه بیشتر محصولات کشاورزی هستند.
به گفته "کن اش"، مدیر کل بخش تجارت و کشاورزی OECD، انتظار می رود افزون بر افزایش قیمت مواد غذایی به میزان 10 تا 40 درصد طی دهه آینده، آهنگ رشد قیمت گوشت قرمز نیز سریعتر شود. بر همین اساس، وی از دولتهای جهان خواسه است تا هر چه سریعتر گذار از سیاستها و روشهای قدیمی به تمرکز بیشتر و جدیتر بر بهرهوری و نوآوری را در بخش مواد غذایی آغاز کنند.
قیمتهای بالاتر مواد غذایی، بزرگترین تاثیر را بر کشورهای در حال توسعه خواهند داشت. در این کشورها خانوادهها تا 60 درصد از درآمدهای خود را صرف تامین مواد غذایی می کنند. به واسطه کاهش بلند مدت قیمتهای کالاهای اساسی و به رغم رشد قیمتها در سال 2008، سرمایه گذاری در کشاورزی طی دهههای اخیر روند کاهشی را دنبال کرده است. در نتیجه، پیش بینی می شود رشد سالانه تولید در مقایسه با آمار 2.1 درصدی دهه گذشته، به 1.5 درصد کاهش یابد. این به معنای کاهش تقریبا یک سومی رشد است که رقم قابل توجهی محسوب می شود.
فائو و OECD از دولتهای جهان خواستهاند که از تداخل با جریانها و نیروهای بازار که می توانند کشاورزان را به افزایش تولید در نتیجه قیمتهای بالاتر برای محصولاتشان تشویق کنند، اجتناب کنند. مصرف مواد غذایی در کشورهای در حال توسعه رشد سالانه تا 30 درصد طی دهه گذشته را تجربه کرده که افزایش درآمدها در این روند تاثیرگذار بوده است. این در شرایطی است که میزان مصرف در کشورهای توسعه یافته تغییر اندکی را تجربه کرده است.
پیش بینی می شود با توجه به روند افزایشی رفاه در چین، این کشور که از واردکنندگان بزرگ گوشت قرمز و دانههای روغنی است، با رشد هزینه مصرف کنندگان در بخش مواد غذایی مواجه باشد. در شرایطی که دولت پکن خودکفایی در تولید برنج، گندم و دیگر غلات را دنبال می کند، سویا و دانههای روغنی دیگر نیازمند واردات از آمریکا، برزیل و کشورهای دیگر هستند. انتظار می رود واردات دانههای روغنی طی دهه آینده تا 40 درصد افزایش یابد که 59 درصد از تجارت جهانی دانههای روغنی را شامل می شود. همچنین، واردات لبنیات چین تا 20 درصد رشد خواهد داشت.