روزی روزگاری در این کشور مناظرهای تلویزیونی میان دو تن برگزار شد؛ دو
فردی که یکی دیگری را استاد و آن دیگری اولی را سردار قلم مینامید. استاد
در آن مناظره حبیبالله عسکراولادی بود و دومی حسین شریعتمداری؛ سرداری که
دوست و دشمن نمیشناسد، ولی جناح و جناح بازی را خوب میشناسد؛ هر کس را
مخالف جناح خود بداند، به تیر و ترکش مینوازد و هم جناحیهای خود را لای
پر قو نگه میدارد.
به گزارش «تابناک»، از زمان گمانهزنیها برای
کابینه جدید، شریعتمداری با قدرت و اختیارات فائقهای که دارد و کسی هم
یارای مقابله با وی نیست، هر روز به یک نفر حمله میکند و او را از دم تیغ
میگذراند. انگار نه انگار ماه رمضان است و در این ماه اندکی دینداری و
تقوا به آخرت انسانها کمک میکند.
شریعتمداری در تازهترین حملات
خود، توپخانه را متوجه گزینه وزارتخارجه دولت روحانی کرده و با جملات
مشعشع خود او را نواخته است؛ به چه دلیل؟ به دلیل آن که رویترز مطلبی
نوشته و از محمد جواد ظریف تعریف و تمجید کرده است.
اما
شریعتمداری و دوستانشان در سایتهای سیاهنگار، به همین بسنده نکردهاند و
برای هزارمین بار نام سوروس را به میان آوردهاند تا با توسل به او، ظریف
را هم بکوبند.
طنز ماجرا جملاتی است که شریعتمداری و سایتهای
همکارش استفاده کردهاند: این که ظریف و دوستانش واسطه دیدار خاتمی و سوروس
بودهاند.
این عبارت ظریف و دوستانش، آنقدر گسترده است که
شریعتمداری فردا و فرداهای دیگر هر کسی را میتواند در زمره این دوستان
قرار دهد که سردار قلم به خوبی آموخته چگونه با یک کلمه، یعنی سوروس، همه
را به تیرهای زهرآلود خود زخمی کند. جالب این که شریعتمداری در هر حوزهای
هم پا میگذارد، مهم نیست که تخصص داشته باشد یا نه، مهم نیست که درست
بگوید یا نه. وقتی هدف باطل وسیله را توجیه میکند، وسیله باطل هم استفاده
میشود.
هماکنون این پرسش مطرح است که آیا واقعا صرف تعریف یک
رسانه خارجی از یک دیپلمات پر سابقه و مسلط دلیل میشود به وی حمله کنیم؟
صرف یک ادعای مبهم در مورد واسطه دیدار سوروس و خاتمی باعث میشود که زبان
به طعن و تهدید بگشاییم؟
جالب این که پس از خانهنشین شدن ظریف در
سالهای اخیر، شریعتمداری دیگر نتوانسته برچسب فتنه به او بچسباند و
دوباره دنبال سوژه قدیمی خود یعنی سوروس رفته است؛ به هر حال، سوروس برای
هر که آب نداشته، برای شریعتمداری نان داشته است.
یک پیشنهاد: حسن
روحانی، اعلام وزاری کابینه خود را به شریعتمداری واگذار کند. درست است
شریعتمداری هیچ گاه منتخب مردم نبوده است؛ اما پس از سالها سردار قلم
بودن، این حق را برای خودش قائل است که کابینه مورد نظرش را به مردم غالب
کند و پس از ناکامی هم به همانها بتازد. البته شریعتمداری معتقد است که
پیروزی روحانی، پیروزی اصولگرایان بوده است. حملات اخیر و قلع و قمع کردن
ها، محض سرگرم کردن روحانی است!