غذا‌ها و دسرهای عجیب و غریب آلمانی (+عکس)

تنوع غذاهای عجیب و غریب در آلمان، کشوری که به پیشرفت صنعتی معروف است، می‌تواند برای هر کسی جالب باشد.

به گزارش فارس،‌ هر چند تکنیک و محصولات صنعتی آلمان جای بحث ندارند، اما دست ‌پخت آلمانی‌ها با 2 جبهه سازش‌ناپذیر مخالف و موافق روبه‌رو است، در این میان غذاها و دسرهای آلمانی‌هم هستند که نام‌های عجیب و غریبی دارند.

سگ سرد


سگ سرد نام یک دسر آلمانی است. این دسر از بیسکویت و کاکائو به همراه کره نارگیل تهیه می‌شود. بر روی هر لایه بیسکویت، کرم کاکائو و کره نارگیل مالیده می‌شود. گویا برای بعضی‌ها سطح سرد این دسر یادآور پوزه سگ است.

خرگوش تقلبی


برای تهیه خرگوش تقلبی، گوشت چرخکرده به همراه تخم مرغ آب‌پز شده در درون فر اجاق گاز قرار گرفته و بریان می‌شود.

در زمان جنگ جهانی دوم که آلمان ویران شد و مردم غذایی برای خوردن نداشتند، برخی برای تهیه این غذای ساده به جای استفاده از گوشت خرگوش که نایاب و بسیار گران بود از گوشت گربه استفاده می‌کردند.

موکه فوک


موکه فوک چیزی نیست جز نوعی نوشیدنی شبیه قهوه که ریشه آن به زبان فرانسه باز می‌گردد که در واقع همان «قهوه تقلبی» است و دوران جنگ فرانسه و آلمان در سال 1870 وارد فرهنگ نوشیدنی آلمانی‌ها شده‌ است. موکه فوک از انواع مختلف غلات تهیه می‌شود.

نیش زنبور


جای تعجب است که بر روی کیک بادام با کرم وانیلی نام نیش زنبور گذاشته شده است. می‌گویند وقتی در قرن 15 میلادی حاکم شهر «لینتس» در ساحل رود «راین» قصد حمله به شهر همسایه یعنی «آندرناخ» را داشته، سربازانش مورد حمله زنبورها قرار گرفته و گریخته‌اند. مردم شهر «اندرناخ» نیز به شادمانی این پیروزی کیکی پخته ‌و نام نیش زنبور را بر آن نهاده‌اند.

ماول‌تاشه


ماول تاشه یک غذای سنتی مردمان جنوب آلمان است و می‌گویند که این غذا توسط کشیشان در صومعه شهر «ماول‌برون» در قرون وسطی ابداع شده است. کاتولیک‌ها در ایام روزه‌داری از خوردن گوشت منع شده‌اند.

کشیشان این صومعه غذای گوشت‌دار را در لای خمیر پنهان می‌کردند تا دیده نشود چه می‌خورند. بعدها با رسوا شدن ماجرا مردم برای ماول تاشه با طعنه از واژه «نارو به خدا» استفاده می‌کردند؛ برخی نیز تقصیر را به گردن پروتستان‌ها می‌اندازند.

(مذهب پروتستان شاخه‌ای از مسیحیت است که مبانی آن نخستین بار توسط مارتین لوتر مطرح شد).

زمین و آسمان


غذای زمین و آسمان (Himmel und Ääd)، این غذای سنتی مردمان حاشیه «راین» است که از سیب زمینی و سیب درختی تشکیل شده است. در گویش راینلند واژه (Ääd) همان زمین یا به زبان آلمانی (Erde) است.

منظور از هیمل (Himmel) یا آسمان همان سیب درختی است. جهنم (Höll) یا همان (Hölle) نیز سوسیس جگر است که این غذا اضافه می‌شود.

شوالیه فقیر


آنچه که در آمریکا به آن «نان توست فرانسوی» گفته می‌شود، با چاشنی رومانتیسم آلمانی همراه شده و نام «شوالیه فقیر» را گرفته است.

برای تهیه آن، نان باقیمانده از یکی 2 روز گذشته را به درون ترکیبی از شیر، تخم‌مرغ، شکر و وانیل غلتانده و سپس با کره سرخ می‌شود.

نام شوالیه فقیر یادگار دوران قرون وسطی است، زمانی که اشراف گوشت می‌خوردند و عامه مردم باید به نان بسنده می‌کردند.

نصف خروس


خارجی‌هایی که در شهر کلن آلمان «هالور‌هان»(Halver Hahn) سفارش بدهند، از نان، کره، پنیر، خیارشور به همراه سس خردل که بر روی میز چیده شده‌اند، متعجب می‌شوند و می‌گویند فردی نان و پنیر سفارش داده و یک پرس نان کامل دریافت کرده است. او با گویش کلنی‌ها گفته است: «اما من فقط نصف (نان) می‌خواستم».

هرچند پنیر با نصف نان در شهر کلن جا افتاده است اما غیر کلنی‌ها «halve han» را اشتباها نصف خروس می‌فهمند.

تیلیت کارمندی


تیلیت کارمندی در واقع غذای کامل نیست، بلکه یک سس است که با پوره سیب‌زمینی سرو می‌شود.

واژه «Stippen» در گویش برلینی‌های به معنای تیلیت کردن است.

در گذشته این غذای فقرا بوده و کارمندان دولت نیز وضع خوبی نداشتند؛ در این سس، غذاهای باقیمانده تیلیت می‌شد.

بستنی اسپاگتی


یکی از بستی‌های مورد علاقه آلمانی‌ها بستنی اسپاگتی است، این بستنی فقط شبیه اسپاگتی است و هیچ ارتباطی با آن ندارد.

برای تهیه آن، بستنی آماده را با فشار از ظرف فلزی سوراخ‌داری رد می‌کنند تا بستنی به صورت رشته درآید.

سس آن هم شربت توت فرنگی است، بر روی اسپاگتی واقعی پنیر هم ریخته می‌شود. بر روی بستنی اسپاگتی پودر نارگیل ریخته می‌شود تا شباهت این بستنی با اسپاگتی کامل شود.

پاچه   


پاچه (Eisbein) این غذا از گوشت پاچه تهیه می‌شود؛اما ربط آن با (Eis) یا یخ چیست؟

در گذشته از استخوان ساق پا حیوان در قسمت زیر کفش پاتیناژ برای سر خوردن روی یخ استفاده می‌شده است.

مارش در گایسبورگ


مارش یا قدم‌رو در «گایسبورگ» یک نوع خورش است. در قرن 19 میلادی دانشجویان دانشکده افسری در شهر اشتوتگارت علاقه زیادی به این غذا داشتند که در یک کافه در گایسبورگ فروخته می‌شد.

از آنجایی که دانشجویان از محل پادگان تا کافه را به حالت قدم‌رو و یا مارش نظامی طی می‌کردند، نام این غذا به مارش در گایسبورگ شهرت یافت.