زلاتان و کمپلکس بارسا!

عصر ایران - انتقادات گاه به گاه زلاتان ابراهیموویچ از پپ گواردیولا، اگر چه از کینه‌توزی شخصیت زلاتان خبر می‌دهد ولی بیش از هر چیز این سوال را پیش روی فوتبالدوستان جهان می‌گذارد که به راستی زلاتان با بدگویی مکرر از مربی معتبری مثل گواردیولا، به دنبال چیست؟

اینکه زلاتان در بدگویی‌های اخیرش از گواردیولا، به بزرگ بودن او به عنوان یک "مربی" اقرار کرده است ولی با این حال او را به عنوان یک انسان "ترسو" می‌داند، نشانه عقده نیمکت‌نشینی در بارسلوناست!

پپ گواردیولا چندین سال قبل، به هر دلیلی، نخواست از زلاتان در ترکیب تیمش استفاده کند؛ هر چند که او را بازیکنی بزرگ و فوق العاده می‌دانست. زلاتان بزرگ و فوق العاده بود ولی در سیستم و اساساً در سبک بازی بارسلونای گواردیولا جایی نداشت.

زلاتان شاکی است که چرا گواردیولا از او به عنوان "یک بازیکن فوق العاده" تمجید کرده ولی در عین حال او را بر روی نیمکت نشانده است.

او اگر انصاف داشته باشد اعتراف می‌کند که گواردیولا انصاف دارد! یعنی گواردیولا زلاتان را تحقیر و تحفیف نکرده است. پپ قبول داشته که زلاتان یکی از بهترین بازیکنان جهان است. آری، او مربی منصفی است ولی انصاف او دال بر این نیست که هر ستاره‌ای را مهاجم فیکس تیمش بگذارد.

برخلاف نظر زلاتان، گواردیولا به عنوان یک انسان هم واجد بزرگی است و گر نه او نیز می‌تواند از در مقابله به مثل درآید و باب بدگویی از زلاتان را باز کند. اما شخصیت والای گواردیولا بری از این حقارت‌هاست.

زلاتان ابراهیموویچ تا به حال چندین بار، از جمله در کتاب خاطراتش، از گواردیولا انتقاد کرده است. بابت همه وقایع دوران حضور ناکام خودش در باشگاه بارسلونا؛ از نیمکت‌نشینی‌اش گرفته تا رابطه مسی و ژاوی و اینیستا با گواردیولا. ادامه چنین انتقاداتی، هیچ ثمری ندارد جز اثبات عقده‌ای شدن زلاتان بابت نیمکت‌نشینی‌اش در بارسلونا! فوق ستاره فوتبال سوئد باید بر این کمپلکس اسپانیایی فائق آید!