از این پس هر چند وقت یکبار نگاهی داریم به مقاله های روزنامه کهکشان؛ این روزنامه یکی از روزنامه های کهکشانی است و در سایر کرات منظومه شیری و دوغی و ماست و خیاری(!) بسیار پرتیراژ می باشد، اما متاسفانه به دلیل اینکه پست های بین کرات هنوز آنگونه که باید، خوب عمل نمی کنند، این روزنامه به زمین نمی رسد. اما از آنجا که کار ما خیلی درست است هر از چند گاهی برایتان از مقاله های این روزنامه نقل قول هایی می کنیم.

این مطلب فردای روزی که رئیس جمهور در خصوص 100روز اول دولت کرد به چاپ رسید که به دلیل تنبلی پستچی ها کمی با تاخیر به دستمان رسید:

"آقای رئیس جمهور! ریخت و پاش و اسراف از همه اعمال و رفتار دولت مشخص است. از آن وزرایت که می روند VPN و فیلترشکن با هزینه دولت می خرند و در آن شبکه های گمراه کننده چیز می نویسند گرفته تا خودتان که دیروز در حضور 3 مجری صحبت کردید!

آخر چرا وقتی که می شود در حضور یک خبرنگار مظلوم و ساکت، جلسه ای را برگزار کرد، می روید و 3 مجری برای خودتان می آورید؟! اصلا مگر "حیدری" چِش بود؟! مثل بچه های خوب یک گوشه می نشست و چرت می زد و بین حرفتان هم نمی پرید و شما می توانستید با خیال راحت صحبت هایتان را بکنید!

***

چرا بقیه وعده هایتان را به یاد ندارید؟!

آقای رئیس جمهور! در آن برنامه گفتید: "به مردم بزرگ ایران وعده داده بودم که علاوه بر برنامه چهارساله دولت تدبیر و امید، برنامه کوتاهی هم برای یک دوره 100 روزه داشته باشم و در پایان 100 روز کار دولت، عملکرد دولت را در طول آن 100 روز، به ملت عزیز گزارش دهم."

من از شما می پرسم! چرا بقیه وعده هایتان را به یاد ندارید؟! مگر قول نداده بودید نفت را سر سفره های مردم بیاورید؟! مگر وعده نداده بودید سالی شونصد میلیون شغل ایجاد می کنید؟! از آن اسامی مفسدهای اقتصادی که در جیبتان هست چه خبر؟! ...

-چیه پسر؟! چی میخوای؟! ...(ببخشید این آبدارچی روزنامه وقتی چایی می یاره نگاهی هم به مقاله ام می اندازه و غلط های املایی ام رو میگیره!)

آبدارچی: ببخشید! الان ایران رئیس جمهورشون عوض شده! اون این قول ها رو نداده بودها!

- برو کشمش و خرما بیار، من با قند نمیتونم چایی ام رو بخورم! ...

آقای رئیس جمهور! اصلا چرا هر 100 روز گزارش عملکرد می دهید؟! رئیس جمهور خوب آنست که روزی 100بار گزارش بدهد! اصلا اینقدر گزارش بدهد که وقت برای انجام هیچ کاری نداشته باشد! مثل یک بنده خدایی که اینقدر نامه های مردم را می خواند که دیگر وقتی برای رسیدگی به مشکلات آنها برایش باقی نمی ماند!

***

یک نفر خودرو به ارث می برد، یک نفر کچلی!

آقای رئیس جهور! شما گفتید: "مشکلات را با مردم در میان خواهید گذاشت." آخر چرا؟! ...مگر شما به انرژی منفی و مثبت اعتقاد ندارید؟! آیا قصد دارید با دادن انرژی منفی به مردم باعث سرخوردگی آنها شوید؟! ... شما بهتر است همواره طوری صحبت کنید که مردم خیال کنند اوضاع گل و بلبل است! مثلا اگر خدایی ناکرده قطعنامه ای علیه کشورمان صادر شد بگویید آنها کاغذپاره هستند و یا اینکه اگر خزانه خالی بود، الکی بگویید همه پول ها را داده ایم طلا خریده ایم و به اندازه مصرف شونصدسال ممکلت طلا داریم! مطمئن هم باشید کسی از شما نمی پرسد مردمی که نان ندارند، می خواهند طلا را برای کجایشان مصرف کنند!

آقای رئیس جمهور! شما در ابتدای صحبتتان با بهانه اینکه می خواهید بگویید از دولت گذشته چه ارثی به شما رسیده است و با آن ارث چیکار کرده اید، از ارثی که به شما رسیده بود انتقاد کردید!! اما بایستی بدانید بالاخره روزگار همین است دیگر! یک نفر از پدر خود ویلا و ماشین آخر سیستم به ارث می برد و دیگر از پدرش کچلی را! شانش شما هم این بوده است دیگر!مشکل از شانس خودتان است ، لطفا فرافکنی نکنید.

بعدش هم! مگر رئیس جمهور قبلی، آمد بگوید با ارث رسیده از دولت قبل ترش چیکار کرده است؟! مگر آمد بگوید بعد از 8 سال با اقتصاد و تورم و سیاست خارجه و سازمان مدیریت و برنامه ریزی و فرهنگ و ... چیکار کرد؟!

***

به دولت قبلی حق بدهید!

آقای رئیس جمهور! شما در آن برنامه گفتید: "هنوز تحلیف و تنفیذ انجام نگرفته بود، گزارشی به دستم رسید که در یکی از استان‌ها گندم تنها برای سه روز در سیلو وجود دارد، بلافاصله برخی از مسئولین اجرایی در همان دولت را خواستم و با آنها نشستم و صحبت کردم."

این کار شما چندین اشکال دارد!

اول از همه اینکه، مردم کشور ما نان که نمی خورند که بود و نبود گندم آنقدرها مهم باشد! همه یشان به لطف دولت دهم، برنج خور شده اند و قوت غالبشان برنج می باشد! فوقش با نبود گندم، صبحانه به جای نان، کیک و نوشابه می خوردند!

دوم اینکه چرا اینقدر سخت می گیرید! بالاخره یکطوری شکم مردم سیر می شود!

و سوم اینکه به دولت قبلی حق بدهید! آنها در همان یکی دو سال آخر عمرشان متوجه شدند از هم تیمی هایشان کسی نمی تواند دوباره رئیس جمهور شود و بدین ترتیب کلا انگیزه ای برای ادامه کار نداشتند، شما بودید برایتان انگیزه ای باقی می ماند!

اصلا از همه این حرف ها گذشته، شما با این کارتان در کار رئیس جمهور قبلی دخالت کردید! مگر نمی دانستید آن آقا (همان آقایی که دیگر رفته است) کارشناس ارشد بود و کارهایش با برنامه ریزی تمام؟! با این کارتان تداخل مدیریتی بوجود آوردید و وزاری آن آقا را گیج نمودید!