عصر ایران؛ مهرداد خدیر- « ناصر میناچی وزیر تبلیغات دولت موقت درگذشت. او که عضو کابینه مهندس بازرگان و عضو گروهک نهضت آزادی بود در سال های اخیر در حسینیه ارشاد فعالیت می کرد.»

این تمام خبری است که روزنامه کیهان یک روز بعد از درگذشت « وزیر ارشاد ملی» دولت های بازرگان و شورای انقلاب و یکی از بنیان گذاران حسینیه ارشاد منتشر کرده است.

هر چند روال ما نکته سنجی از اشتباهات بعضا ناگزیر رسانه های دیگر نیست و هیچ رسانه ای – از جمله همین سایت - مصون از خطا نیست اما چون این در این سه سطر خبر 4 غلط فاحش تاریخی وجود دارد که از جنس اشتباهات معمول ناشی از شتاب کار نیست ،اجازه می خواهیم خبر مندرج در روزنامه مورخ 6 بهمن 1392 صفحه 3 و در ستون ادبی و هنری این روزنامه را بی هیچ نیت سوء و وابستگی به هیچ دشمن خارجی تصحیح کنیم:

1- عنوان وزارت یا وزیر «تبلیغات» در هیچ دولتی چه پیش و چه پس از انقلاب اسلامی وجود نداشته که مرحوم میناچی عهده دار آن بوده باشد. متولی اطلاع رسانی و صنعت توریسم وزارتخانه ای به نام « اطلاعات و جهانگردی» بود که معمولا « فرهنگ و هنر» نیز به آن مربو ط بود و مدتی مقوله اخیر به وزارت علوم محول شد.

ناصر میناچی با عنوان وزیر اطلاعات و جهانگردی وارد دولت شد اما برای ماندگار سازی نام حسینیه ارشاد پیشنهاد داد نام وزارتخانه به « ارشاد ملی» تغییر یابد که بعدتر « ارشاد اسلامی» شد. وزیر کنونی ارشاد نیز در پیام تسلیت خود به همین خاطر از ایشان با عنوان اولین وزیر ارشاد یاد کرده است.

2- او تنها عضو دولت موقت نبود و پس از استعفای این دولت در 13 آبان 1358 در دولت شورای انقلاب هم ابقا شد. کما این که به گواه آرشیو کیهان در نیمه بهمن ماه همان سال که بر اساس اسناد سفارت آمریکا مدت کوتاهی بازداشت و پس از رفع سوء تفاهم و با وساطت اولین رییس جمهور آزاد شد روزنامه ها درباره او از عنوان «وزیر ارشاد» استفاده کردند در حالی که از استعفای دولت بازرگان سه ماه می گذشت.

3- دکتر ناصر میناچی اگرچه عضو دولتی بود که رییس آن دبیر کل نهضت آزادی بود اما خودش عضو این تشکل نبود. همان گونه که هر عضو دولت کنونی الزاما عضو حزب اعتدال و توسعه نیست و هر عضو دولت هاشمی الزاما عضو کارگزاران نبود و هر عضو دولت خاتمی الزاما عضو مجمع روحانیون یا جبهه مشارکت نبود هر عضو دولت موقت نیز الزاما عضو گروه رییس دولت نبوده است. بنا بر این گزاره « عضو گروهک نهضت آزادی» نیز درست نیست.

4- ناصر میناچی یکی از بنیان گذاران حسینیه ارشاد بوده ( به اتفاق مرحومین همایون، علی آبادی و نوید) و سابقه او در این موسسه نه مربوط به چند سال اخیر که از روز نخست و نزدیک به 46 سال بوده است.( احتمالا بیش از سن تنظیم کننده خبر سه سطری) و سابقه او چنان است که یکی از فصول کتاب « طرحی از یک زندگی» نوشته همسر دکتر علی شریعتی به « حسینیه ارشاد» اختصاص دارد و بارها به نام و گفته های ناصر میناچی چه در خاطرات خود و چه به نقل از مرحوم دکتر شریعتی اشاره شده و نشان می دهد میناچی از روز نخست در آن ایفای نقش می کرده و می دانیم که تا روز آخر و قبل از بستری شدن نیز در آنجا بوده است و این رابطه هیچ گاه قطع نشد.

علاقه مرحوم میناچی به این موسسه چنان بود که 10 سال پیش و در دورانی که آقای احمدی نژاد شهردار تهران بود طی نامه ای از او خواست موافقت کند پیکرش پس از مرگ در حیاط این موسسه به خاک سپرده شود و شهردار وقت نیز نوشت: « با آرزوی عاقبت به خیری برای همه این موضوع بلامانع است.» بر همین اساس وصیت جدید خود را تنظیم کرد که البته شهرداری منطقه 3 این اقدام را امکان پذیر ندانست و جنازه در قم دفن شد.

پس غلط چهارم این است که سابقه 46 ساله ونزدیک به نیم قرن به چند سال اخیر کاهش یافته که این هم درست نیست.