یک متخصص داخلی گفت: پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که نام آن از کلمهای یونانی به معنی «خارش» گرفته شده است، در این بیماری ناحیهای از پوست، ملتهب شده و برجسته میشود که با قرمزی پوست و خارش همراه است و روی آن نیز پوستههای نقرهای رنگ دیده میشود. پوست سر، آرنجها و پشت بدن بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند.
دکتر جلیل اعتمادی در گفت وگو با ایسنا، اظهار کرد: گاهی شدت پسوریازیس آن قدر خفیف است که بیمار اصلاً از ابتلا به آن آگاه نیست، از سوی دیگر گاهی این بیماری آن قدر شدید میشود که نواحی گستردهای از بدن را میپوشاند.
وی ادامه داد: علت ایجاد این بیماری ناشناخته است ولی عامل وراثت در ابتلا به این بیماری نقش مهمی دارد، با این حال، وجود نوعی ناهنجاری در فعالیت گلبولهای سفید در جریان خون میتواند آغاز کننده فرآیند التهاب در پوست باشد و موجب افزایش سرعت پوسته ریزی شود. سرعت ریزش سلولهای پوست در این بیماری گاهی به سه تا چهار روز یکبار هم میرسد (یعنی 5 تا 10 برابر سریعتر از حالت طبیعی).
وی اضافه کرد: بیماران اغلب حدود 10 تا 14 روز پس از ایجاد بریدگی، خراشیدگی، سائیدگی و یا آفتاب سوختگی شدید در پوست، متوجه پیدایش ضایعات جدیدی بر روی بدن خود میشوند که همان پسوریازیس است.
دکتر اعتمادی ادامه داد: پسوریازیس ممکن است توسط عواملی نظیرعفونتها، از جمله عفونت استرپتوکوکی حلق و همچنین بعضی از داروها مجدداً فعال شود، این بیماری معمولاً در فصل زمستان به علت خشکی پوست و کاهش تابش نور آفتاب به وجود میآید، پسوریازیس به شکلهای متعددی از نظر شدت، طول دوره بیماری، منطقه درگیری و اشکال پوستهها بروز میکند.
وی در مورد علایم پسوریازیس گفت: شایعترین علامت پسوریازیس به صورت برجستگیهای کوچک قرمز رنگ است، بتدریج این ضایعه بزرگتر شده و سطح آن پوسته پوسته میشود. در حالی که پوستههای سطحی به راحتی جدا شده و میریزند، پوستههای زیرین برداشته میشوند، پوسته زیر آنها دردناک شده و خونریزی خواهد کرد. بتدریج این نواحی قرمز، رشد کرده و گاهی حتی کاملاً وسیع و چشمگیر میشوند.
وی افزود: پسوریازیس در نقاط مختلف بدن میتواند به اشکال مختلفی دیده شود از جمله آرنجها، زانوها، نشیمن گاه، ناحیه تناسلی، بازوها، پاها، پوست سر و ناخنها نواحی هستند که بیش از سایر نقاط بدن به پسوریازیس مبتلا میشوند.
این متخصص داخلی اظهار کرد: پسوریازیس معمولاً دو طرف بدن را به طور قرینه مبتلا میکند، روی ناخنهای مبتلا به پسوریازیس فرورفتگیهای کوچکی به چشم میخورد، ناخنها ممکن است شل یا ضخیم و خمیده شوند، اصولاً درمان پسوریازیس ناخن مشکل است پسوریازیس معکوس، زیربغل، پستانها و نواحی چیندار بدن در مجاورت کشاله ران، نشیمنگاه و ناحیه تناسلی را مبتلا میکند.
وی افزود: در این نوع بیماری اغلب به دنبال یک گلو درد، تعداد زیادی نقاط کوچک قرمز رنگ و قطره مانند ایجاد میشود، این بیماری معمولاً خود به خود طی چند هفته تا چند ماه خوب شده و علایم آن محو میشوند، در حدود 30 درصد از بیماران مبتلا به پسوریازیس، درد و التهاب به حدی است که باعث ناتوانی بیمار میشود. در بعضی از افراد، در صورت گرفتاری شدید پوست، شدت گرفتاری مفاصل هم افزایش مییابد و گاهی با بهبود ضایعات پوستی، از شدت درد مفاصل هم کاسته میشود.
وی در مورد درمان پسوزیاریس گفت: هنوز درمان قطعی برای این بیمای وجود ندارد، روشهای مختلف درمانی برای بیماری پسوریازیس وجود دارد که براساس سن بیمار، شدت و وسعت بیماری، سلامت عمومی بیمار و شرایط اقتصادی، اجتماعی او باید درمان مناسبی برای بیماری انتخاب شود. گاهی بیمار به تدریج به یک درمان مقاوم میشود که باید درمان وی را تغییر داد و یا روش دیگری به عنوان مکمل به آن افزود.
وی ادامه داد: به هر حال درمان بیماری پسوریازیس بسیار طولانی بوده و نیازمند مراجعات مکرر به متخصص پوست است. هدف از درمان، کاستن التهاب و کند کردن سرعت تقسیم سلولهای پوست است، کرمهای مرطوب کننده و لوسیونها با نرم کردن پوستهها به کنترل خارش کمک میکنند.
دکتر اعتمادی گفت: رعایت رژیمهای غذایی خاص در درمان پسوریازیس تأثیری ندارد. معمولاً در مواردی که بیماری محدود است از داروهای موضعی که محتوی ترکیبات کورتون، ویتامین D صناعی، قطران یا آنترالین هستند، استفاده میشود. به این داروها ممکن است استفاده از نور طبیعی آفتاب یا نور ماوراءبنفش نیز افزوده شود. در موارد خیلی شدید پسوریازیس، ممکن است نیاز به مصرف داروهای خوراکی همراه و یا بدون استفاده از نور درمانی باشد. اگرچه قرار گرفتن در معرض نور خورشید به بسیاری از بیماران در تخفیف علایم بیماری کمک میکند ولی باید با احتیاط زیادی مورد استفاده قرار گیرد، در برخی موارد میتوان از اشعه ماوراءبنفش نیز استفاده کرد.