چگونه به رشد گفتاری کودک مان کمک کنيم؟

اما ممکن است برخي از کودکان نسبت به همسالان خود ديرتر زبان به صحبت بگشايند و حتي تا ۶ ماهگي نتوانند هيچ صدايي را ادا کنند يا در سن يک سالگي نتوانند يک کلمه معنادار به زبان بياورند. اين مسئله مي تواند نگراني والدين را در پي داشته باشد. اما چگونه مي توانيم به رشد گفتاري کودک مان کمک کنيم؟! آيا راهکارهاي خاصي در اين باره وجود دارد يا خير؟!

در اين بخش به رفتارهايي پرداخته است که مي تواند به رشد گفتاري و شخصيتي کودکان تازه متولد شده، کمک بسزايي کند. اگر شما هم کودکي داريد و مي خواهيد زودتر کلمه بابا و مامان را از زبان او بشنويد، مطالعه اين مطلب را از دست ندهيد:

زبان اصلي: اولين قدم براي برقراري يک ارتباط خوب، فهميدن و درک کردن زبان طرف مقابل است؛ بنابراين براي درک آن چه کودکان مي گويند، درک کردن زبان اصلي آن ها که همان گريه کردن است لازم و ضروري است.

صحبت کردن اغراق آميز: از همان ابتدا سعي کنيد با نوزادتان صحبت کنيد و اين کار را به صورت اغراق آميز و نمايشي انجام دهيد.

توجه، لبخند، آغوش: سعي کنيد به هر گونه ايجاد ارتباط از طرف کودکتان پاداش دهيد، پاداش هايي مانند لبخند، در آغوش گرفتن و بوسيدن. اين کار انگيزه آن ها را براي صحبت کردن افزايش مي دهد.

نشان دادن محبت: محبت و نوازش تان را به صورت جسماني به او نشان دهيد؛ مثلا او را در آغوش بگيريد، صورت او را ببوسيد و ... اين کار باعث ايجاد احساس نزديکي و صميميتي ناب بين شما و فرزندتان مي شود.

ارتباط چشمي: ارتباط چشمي و نگاه کردن به چشمان کودک باعث مي شود او محبت، عشق و علاقه شما را درک و دريافت کند. بنابراين هميشه در برقراري ارتباط چشمي با فرزندتان پافشاري کنيد.

آواز خواندن: سعي کنيد براي کودکتان آواز بخوانيد و بازي هايي را با او انجام دهيد که با شعر و آواز همراه باشد.

خنديدن: از جمله مهارت هاي ديگري که مي تواند به سخن گفتن و زبان باز کردن کودکان کمک کند، خنديدن و صحبت کردن با حالتي از خنده و شوخي است.

تقليد کردن: در ماه هاي اول، کودکان از طريق تقليد کردن مي آموزند و شما مي توانيد با تکرار کردن اسامي و کارهاي روزمره، آن ها را براي ياد گرفتن آماده کنيد. البته فراموش نکنيد که اين کار را با حرکات نمايشي انجام دهيد.

شمرده و واضح صحبت کنيد: براي اين که کودک در اين سن بتواند تلفظ صحيح کلمات و سپس ترکيب کردن آن ها را بياموزد، نيازمند يک الگوي تقليدي مناسب هستند و شما مي توانيد با واضح و شمرده صحبت کردن، الگوي خوبي برايشان باشيد.

تشويق کردن: وقتي کودک شما هنگام صحبت کردن سر و صداهاي نامفهوم از خودش در مي آورد شما هم همين کار را انجام دهيد و هنگامي که يک کلمه با معنا گفت، همان را با خوشحالي تکرار کنيد، او را در آغوش بکشيد و اين کار را با نوازش هاي کلامي همراه کنيد. مثلا بگوييد: باهوش من!

درک معناي کلمات: کودکان زماني مي توانند يک کلمه را به خوبي به زبان بياورند که متوجه معناي آن شده باشند. بنابراين براي کمک به آن ها معناي کلمات را بارها و بارها با حرکات، تصاوير و اداهاي نمايشي نشان دهيد.

تکرار کلمات: ممکن است کودک در اين سن نتواند کلمه اي را تکرار و بنابراين از زبان اشاره براي بيان خواسته اش استفاده کند مثلا به جاي اين که بگويد: مامان به من آب بده، به ليوان آب اشاره کند. وقتي شما کاملا متوجه منظور او شديد مي توانيد ضمن برآورده کردن خواسته هاي او، کلماتي را که نمي توانست تکرار کند برايش تکرار کنيد و مثلا بگوييد: migna.ir«الان مامان به تو آب ميده» و روي کلمه آب تاکيد و آن را چند بار تکرار کنيد.

آشنايي با انواع صداها: سعي کنيد کودک را با انواع صداها آشنا کنيد چرا که او به صداها توجه دارد. مثلا به او بگوييد: گربه ميوميو مي کند، کلاغ قارقار مي کند، آب چيک چيک مي کند، در، جيرجير مي کند و ...

نام مکان ها: تلاش کنيد تا خصوصيات اشيا مانند نرمي، زبري، گرمي، سردي و ... را به کودکتان نشان دهيد. مثلا با کشيدن پارچه نرمي روي دست کودکتان کلمه نرمي را به زبان بياوريد يا با بردن دستش زير شير آب سرد کلمه سردي را بگوييد.

منبع: زن روز