محسن مهدیان در الف نوشت:
علی مطهری هفته گذشته در شیراز مورد تعرض جمعی قرار گرفت که مدعی انقلابی گری و ارزش مداری بودند. بی اخلاقی صورت گرفته با هیچ تفسیری قابل توجیه نبود و نیست. مساله روشن است و لزومی به طرح مواضع نظام و مسوولین و قانون در قبال چنین رفتارهایی نیست. مسئولین امنیتی کشور این حادثه را پی گیری می کنند و طبعا قانون در قبال آنها اجرا می شود. ذکر این نکته ضروریست که این رفتارها آثار اجتماعی و سیاسی قابل ملاحظه ای داشته و حیثیت قانون و آزادی در جمهوری اسلامی لکه دار شده است و باید با این ملاحظات دادگاه برگزار شود.
اما روز گذشته اظهارات امام جمعه محترم این شهر در قبال حادثه، خلاف پیش بینی ها بود. انتظار می رفت امام جمعه محترم شهر و دیگر مسوولان عالی رتبه نسبت به این حادثه اعلام برائت صریح و قاطع از قانون شکنی و هتک حرمت ها داشته باشند، حال آنکه چنین نشد.
آیت الله ایمانی در خطبه های نماز جمعه وقوع این حادثه را از چند زاویه مرور کردند؛ اول اینکه توضیح می دهند " من بخاطر جلسات خبرگان رهبری و جلسات دیگر در استان نبودم و طبیعتا درباره جزئیات مسئله از اظهار نظر معذورم. "
سوال این است که آیا اظهار نظر درباره جزییات این حادثه نیاز به حضور در شهر دارد؟ اگر در شهر حضور داشتند از چه طریق جزییات را پی گیری می کردند، طبیعتا بعد از سفر نیز از همان روش استفاده می کنند. این سخن از آن جهت اهمیت دارد که گویی به این بهانه که نسبت به جزییات بی اطلاع بوده اند، نخواستند به اصل ماجرا که قانون شکنی و رفتار غیر اخلاقی است بپردازند. البته ادامه سخنان امام جمعه محترم شهر این گمانه را تقویت می کند. ایشان سپس تاکید دارند که نباید این حادثه را تنها در یک برش تاریخی تحلیل کرد و توضیح می دهند: "من سوالم این است اگرکسی حریم ولایت و خبرگان و فتنه را شکست باید انتظار داشته باشد که دیگران حریم او را نشکنند؟ اگر باد را کاشتید طوفان را درو می کنید"
گرچه از لحن ایشان می توان انتقاد هم برداشت کرد، اما بدون شک چنین موضع دوپهلو و غیر صریحی نمی تواند مانع جدی برای رفتارهای قانون شکنانه بعدی باشد و چه بسا بی اخلاقان سیاسی شهر را جسورتر سازد!
فرض کنیم اظهارات آقای مطهری خلاف ارزشهای انقلاب و رهبری و غیره باشد؛ آیا دلیل می شود که گناه حریم شکنان کوچک شمرده شود؟ آیا در شیراز با همه جرائم چنین برخورد می شود؟ مثلن چنین استدلالی برای کسی که مرتکب قتل شده است نیز شنیده می شود؟
موضع رهبرانقلاب در قبال چنین رفتارهایی روشن است. نمونه اش تذکر صریح ایشان به متحصنین روز یک شنبه سیاه مقابل مجلس. مردم نسبت به موضع نظام در قبال چنین تحرکاتی، دچار سوء ظن نمی شوند. اما نگرانی مهمتر تکرار چنین حوادثی در آینده است. فتنه با ابعاد مختلف در کمین است. در کمین افراد و همه جریانات سیاسی. کسانی که فتنه ۸۸ را راه انداختند، از ابتدا فتنه گر نبودند. در جریان حوادث است که افراد ممکن است مفتون شوند. باید مراقبت کرد که به اسم اصولگرایی حق و باطل ممزوج و خلاف قانون رفتاری صورت نگیرد. حوادث ۸۸ چون ابعاد ان بزرگ بود، فتنه نشد؛ بلکه امتزاج حق و باطل و کم کاری خواص آنرا تبدیل به فتنه کرد.
فتنه ۸۸ را می توان در چند گزاره ساده خلاصه کرد و این گزاره ها هر زمان ممکن است با ابعاد متفاوت رخ دهد کما اینکه در ماجرای شیراز همین گزاره ها تکرار شد.
اول؛ به دلایل واهی و شخصی مدعی شدند که خلافی صورت گرفته است و جای قاضی قضاوت کردند و حکم دادند.
دوم؛ به همین بهانه قانون شکستند و چه ها که نکردند.
سوم؛ برخی که می دانستند حق چیست مواضع دو پهلو داشتند و صریحا موضع نگرفتند.
چنین فتنه ای با همین ابعاد و البته ممکن است با لعاب ارزشی در کمین اصولگرایان باشد. باید مراقب بود