۰۳ دی ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۳ دی ۱۴۰۳ - ۱۷:۵۳
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۳۹۷۱۹۶
تاریخ انتشار: ۰۹:۲۲ - ۰۲-۰۳-۱۳۹۴
کد ۳۹۷۱۹۶
انتشار: ۰۹:۲۲ - ۰۲-۰۳-۱۳۹۴
یادداشتی در مورد مشکلات واگذاری سرخابی ها

برنامه عجیب خصوصی سازی!

خبرسازی در مورد واگذاری پرسپولیس و استقلال اینقدر زیاد شده که کم کم اصل ماجرا فراموش می شود. همه امروز به خریداران در مزایده می پردازند و رسما کاری ندارند که کار باید طبق یک اصولی انجام بشود.

خبرسازی در مورد واگذاری پرسپولیس و استقلال اینقدر زیاد شده که کم کم اصل ماجرا فراموش می شود. همه امروز به خریداران در مزایده می پردازند و رسما کاری ندارند که کار باید طبق یک اصولی انجام بشود. اصولی که باید زیرساخت هایش وجود داشته باشد. امروز استقلال و پرسپولیس در حالی به فروش گذاشته می شوند که هیچ ساز و کاری برای اداره آنها وجود ندارند. شرکت های زیان دهی که از پرداخت حقوق کارکنان خود هم عاجزندحالا قیمت میلیاردی دارندو چند مشتری هم در صف نشسته اند.

بخواهیم و نخواهیم فوتبال یک پدیده غربی است که به شیوه موجود در اروپا اداره ،کنترل و هدایت می شود. سال ها برای درآمدزایی از فوتبال برنامه ریزی شده و این برنامه ریزی به ورزش های دیگر هم کمک کرده است. براساس آمار به دست امده از همین مدل برنامه ریزی برای تیم های حرفه ای بیش از 60 درصد درآمد باشگاه ها و تیم های فوتبال در حوزه این رشته مربوط به حق پخش تلویزیونی مسابقات است و حتی فیفا به عنوان متولی این ورزش که بیشترین درآمد را در میان ساختارهای بزرگ جهانی دارد هم بیش از 70 درصددرآمدش را از حق پخش تلویزیونی و تبلیغاتی مسابقات به دست می آورد.

درآمدهای تنظیم شده در فوتبال به 4 قسمت تقسیم می شود که به غیر از حق پخش تلویزیونی 3 قسمت دیگر قدرت سرپا نگه داشتن فوتبال را نخواهند داشت. 3قسمتی که شامل فروش بلیط ، فروش محصولات و اسپانسرینگ پیراهن است که در قسمت دوم هم فوتبال ایران با مشکلات زیادی مواجه است. قانون کپی رایت در ایران اجرا نمی شود و عملا هیچ کدام از اسپانسرینگ لباس ها یا محصولات نمی توانند برای تجارت روی باشگاه های ایرانی سرمایه گذاری کنند. به همین سادگی نزدیک به 70 درصد آنچه توانایی مالی باشگاه های اروپایی را تشکیل می دهد از تیم های ایرانی گرفته می شود و آن وقت این تصور وجود دارد که خصوصی سازی امکان پذیراست .

البته عده ای مدعی هستند که تلویزیون ایران به خاطر اینکه صرفا دولتی و بودجه سالیانه ای دارد امکان پرداخت حق پخش برایش وجود ندارد.با این همه اطلاعات موجود در مورد هزینه های صدا وسیما نشان می دهد که این بنگاه برخی هزینه های هنگفتی را هم دارد که در بودجه سالیانه اش گنجانده است. صداوسیما این توانایی را دارد که بخشی از خدمات خود را به بخش خصوصی واگذار کند. همان بودجه هایی که گاهی اوقات صرف خرید سریال های تلویزیونی و برخی اوقات هم صرف خرید فیلم می شود. فیلم و سریال قرار است آنتن صدا وسیما را پر کند و برایش هزینه می شود اما در مقابل این انتظار نابجا وجود دارد که فوتبال به صورت مجانی روی آنتن برود. انتظاری که عجیب و غریب است فوتبال و مخصوصا بازی های پربیننده لیگ برتر گاها بسیار بیشتر ازسریال های پر هزینه صدا وسیما ،تبلیغات جذب می کنند. با این همه مدیران صدا وسیما به خاطر قدرتی که دارند به هیچ وجه جلوی فدراسیون فوتبال کوتاه نمی آیند . یا می شود این طور تعبیر کرد که پشتوانه فوتبال به هیچ وجه برای گرفتن چنین حقی قوی نیست. این مشکل فقط برای فوتبال نیست که درورزش های دیگر این مشکل به صورت بزرگتری خودنمایی می کند. این یک آسیب بزرگ برای ورزش حرفه ای و خصوصی است . ورزشی که نمی تواند بدون حق پخش خصوصی شود و صدا وسیمایی که به خاطر دولتی بودن اینقدر قدرت دارد که حق ورزش ها را ندهد.


هوشنگ نصیرزاده



برچسب ها: نصیرزاده
ارسال به دوستان