عصر ایران؛ مصطفی داننده - این روزها سیدرضا تقوی، رئیس شورای سیاست گذاری ائمه جمعه کشور پرچم وحدت اصولگرایی را به دست گرفته است و تلاش می‌کند، به هر شکل ممکن راستگرایان ایران را وارد زمین بازی وحدت کند. او سخت تلاش می‌کند تا آیت‌الله مصباح یزدی هم نشین با دیگر اصولگرایان شود. او تلاش می‌کند تا وزرای احمدی نژاد که این روزها خود را یکتا می‌نامند، وارد سازوکار وحدت راستگرایان شوند. این نماینده سابق مجلس حتی پای را فراتر می‌گذارد و برای ترغیب اصولگرایان به وحدت، پای گناه کبیره را به فضای سیاسی ایران باز می‌کند و می‌گوید:« « اگر کسی در جهت همگرایی گامی بر ندارد و خسارتهای بزرگ ایجاد شود، گناه کبیره کرده است.»

فعالیت‌های انتخاباتی رئیس شورای سیاستگذاری ائمه جمعه و یک علامت سؤال بزرگ تلاش‌های او به عنوان یک اصولگرا برای رسیدن به وحدت قابل توجیه است اما انتظار از «رئیس شورای سیاست گذاری ائمه جمعه» این است که وارد بازی‌های سیاسی به ویژه در آستانه انتخابات نشود.

نماز جمعه و ائمه جمعه نه تنها برای یک حزب بلکه برای تمام مردم ایران هستند و اصولگرا و اصلاح طلب نیز نمی‌شناسند. تلاش‌های تقوی می‌تواند این سوال را برای دیگر جریان‌های سیاسی ایران به ویژه اصلاح طلبان ایجاد کند که چه تضمینی وجود دارد تریبون‌های نماز جمعه به واسطه تلاش‌های تقوی برای وحدت اصولگرایان، تبدیل به پایگاه انتخاباتی راستگرایان نشود؟

خسارت بزرگ از نگاه تقوی، تسخیر مجلس توسط اصلاح طلبان است. اما نباید رئیس شورای سیاستگذاری ائمه جمعه به این نکته توجه کند که اگر اصلاح طلبان اکثریت مجلس را به دست بگیرند همان کسانی هستند که از فیلتر شورای نگهبان عبور کرده‌اند و توانسته‌اند رای مردم را به خود اختصاص دهند و این یعنی اینکه آنها "خسارت بزرگ" نیستند بلکه "انتخاب مردم‌" اند.

همین سخنان می‌تواند زمینه یک "علامت سوال بزرگ" را در میان جریان‌های سیاسی ایجاد کند. هرکسی که در چارچوب نظام جمهوری اسلامی فعالیت می‌کند، باید مورد حمایت ائمه جمعه و شورای سیاست گذاری باشد و نباید جریانی فکر کند که "تریبون ویژه‌ای به نام نماز جمعه" در اختیار دارد.

متاسفانه در سال‌های گذشته در مورد شورای نگهبان نیز همین مسأله پیش آمد. حمایت‌های برخی از اعضای شورای نگهبان از نامزدی خاص در جریان انتخابات ریاست جمهوری باعث شد تا عده‌ای بگویند که چطور ممکن است نهادی که تمایل به یک نامزد در انتخابات دارد و برای پیروزی او دعا می‌کند بتواند عدالت را در جریان انتخابات رعایت کند.

نهادها و تریبون‌های فراملی و فراجناحی همچون شورای نگهبان و نماز جمعه نباید دستخوش فعالیت‌های جناحی قرار بگیرد. همان طور که جریان اصولگرا انتظار دارد دولت بی طرفی خود را در انتخابات حفظ کند، اصلاح طلبان و دیگر جریان‌های سیاسی این انتظار را دارند که این نهادها بی طرفی خود را حفظ کنند. همانطور که آیت‌الله جنتی می‌گوید:« دولتی ها گرایش های خود را نباید اعلام کنند»، اعضای شورای نگهبان و ائمه جمعه و شورای سیاستگذاری نیز نباید علایق سیاسی خود را تبلیغ کنند.

گاهی برخی از مسؤولان کشور تفاوتی میان شخصیت حقیقی و حقوقی خود قائل نیستند و همین زمینه ساز بسیار از مشکلات سیاسی و اجتماعی در کشور شده است. همین هشدارها در مورد حضور اصلاح طلبان در مجلس باعث می‌شود که بسیاری از متدینین به واسطه این سخنان چهره‌های اصلاح طلب نظام را افرادی غیرخودی تصور کنند. در این میان تفسیرهایی که از سخنان دو پهلوی این افراد نیز صورت می‌گیرد به آلوده شده این فضا کمک می‌کند.

انتخابات باید رقابتی سالم باشد و هیچکدام از گروه‌های سیاسی نباید از رانت ویژه‌ای استفاده کنند و اجازه بدهند مردم با هوشیاری و آزادی کامل نمایندگان مجلس دهم را انتخاب کنند.