فارغ از سیل تبریکات اساماسی و تخفیفاتی که به ضمانت چکی کارمندی در «هفته دولت» و روزهای پس از آن، بهسوی کارمندان سرازیر میشود، دنیای واقعی کارمندان چگونه است و مشکلات آنها چیست؟
به گزارش شرق، بدیهی است که کارمندان دولت نیز چون دیگر شاغلان بخشهای مختلف، از آینده کاری خود، سیستم بازنشستگی و بیمه و حتی مسائلی چون سالخوردگی، نگرانیهایی داشته باشند اما واقعیت این است که آنچه رنج امروز کارمندان به حساب میآید، موضوعاتی است که در ظاهر دیده نمیشوند اما در باطن، آینده شغلی و فردی آنها را تهدید میکنند.
آموزش: براساس آمارها، دولت به ٨,٥ میلیون کارمند دستگاه اجرائی و بازنشسته حقوق پرداخت میکند که ۳۰ درصد این کارمندان، دیپلم و زیردیپلم هستند. بنابراین مسئله آموزش و افزایش توان و مهارتآموزی میتواند پدران و مادران کارمند را از قافله فرزندانی که پلهپله مراحل آموزش را طی میکنند، عقب نیندازد.
اهمیت آموزش و افزایش مهارت میان کارمندان آنجا جدیتر میشود که دریابیم نیمی از جمعیت ٨.٥ میلیوننفری کارمندان در ایران، تحصیلاتی کمتر از لیسانس دارند.
این در حالی است که بررسی جدیدترین گزارش مرکز آمار ایران از وضعیت اشتغال و بیکاری در کشور براساس سطح سواد افراد نشان میدهد هماکنون ۱۲ میلیون و ۱۸۰ هزار و ۵۴۲ نفر دارای مدرک دیپلم و پیشدانشگاهی هستند که از این تعداد پنج میلیون و ۳۰۷ هزار و ۴۱۲ نفر فعال، چهار میلیون و ۶۸۷ هزار و ۳۹۲ نفر شاغل و ۶۲۰ هزار و ۱۹ نفر نیز بیکارند. بنابراین با وجود اینکه کارمندان شاید به روی خود نیاورند، اما نگران آن هستند که نسل بعد، امنیت شغلی آنها را به خطر بیندازد.
مشکلات جسمی: از سوی دیگر نوع فعالیت روزانه کارمندان به شکلی است که آینده جسمی آنها را به یکی از دغدغههای روز جامعه پزشکی کشور بدل کرده. به گفته کارشناسان حوزه پزشکی و فیزیوتراپیستها، شیوه فعالیت روزانه کارمندان که به همان اصطلاح «پشتمیزی» معروف است باعث شیوع بیماریهای اسکلتی و عضلانی در آنها شده تا جایی که عموما این بخش گسترده از جامعه، از درد گردن، آرتروز، واریس و... رنج میبرند.
افزایش علاقه به ورزش، اصلاح شیوه نشستن، نرمشهای عضلانی در طول روز و... میتواند چارهای نسبی برای عوارض زندگی کارمندی باشد.
مشکلات روحی: در تحقیقی که روی فعالیت روزمره کارمندان ایرانی صورت گرفته، سه عامل استرسزا معلوم شدهاند که میشود آن را به شاغلان غیردولتی نیز تعمیم داد: «ویژگیهای نقش کارمند در اداره»، «روابط کاری»، «ساختار و جو سازمانی».
کارشناسان معتقدند که هرکدام از این عوامل استرسزا میتوانند کارمند را در معرض حملههای عصبی، قلبی و دیگر مشکلات روحی قرار دهند که عارضهای جسمانی خواهد داشت.
فارغ از اینها، غرقشدن در زندگی روزمره کارمندی، نگرانیهای دیگری را هم از سوی روانشناسان و جامعهشناسان برای آینده جامعه به وجود آورده؛ نگرانی از جامعهای که در آن خلاقیت بهخاطر روشننبودن بهای آن در سیستم کاری از میان برود، نگرانی از جامعهای که در آن امنیت شغلی، راه را برای توسعه ویژگیهای فردی و تلاش گروهی مسدود کند و از سوی دیگر گسترش مصرفگرایی در جامعهای که تولیدکنندگان، خانوادههای کارمندان را بهعنوان اصلیترین و مطمئنترین جامعه مشتریان خود میشناسند.
کارشناسان، توجه به سفرهای دستهجمعی، گسترش فعالیتهای گروهی فوقبرنامه و افزایش مراودات عاطفی و همراهی را راههای مطمئنی برای خروج از روزمرگی در میان کارمندان میدانند.