محمدرضا درویشی گفت: هنرمند در هر جایی که هست باید کار خود را بکند. هیچ بایدی در کار هنر وجود ندارد، مگر هنری که باعث انحراف از اصل انسانیت شود. در واقع هنرمند آزاد است که هر تلفیق و اتفاقی را که می‌خواهد، انجام دهد و من نیز در جایگاه یک منتقد، آزادم تا او را نقد کنم.

این آهنگساز، پژوهشگر موسیقی و مؤلف دایرةالمعارف سازهای ایرانی که در مراسم رونمایی از آلبوم «دیگر» به آهنگسازی و خوانندگی رامین کاکاوند سخن می‌گفت، اظهار کرد: موسیقیدانان باید خصوصیاتی مانند دانش موسیقایی، خلاقیت، شجاعت و اشراف کامل به مناسبات اجتماعی، فرهنگی، تاریخی، سیاسی، ادبی و هنری داشته باشند و با یک چشم به گذشته و با چشم دیگر به آینده نگاه کنند. اگر چنین نباشد، هنر آن‌ها حذف می شود.این خصوصیات در رامین کاکاوند وجود دارد. او اگرچه دست راست هنرمندی مانند سیدخلیل عالی‌نژاد بوده، اما زندگی هنری‌اش همیشه بدون حواشی بوده است.

او ادامه داد: ما باید در کارمان مداومت داشته باشیم، ممکن است نتیجه مطبوع در نسل من و هنرمندانی مانند کاکاوند به‌وجود نیاید؛ اما در نسل‌های آینده حتما اتفاقات خوبی خواهد افتاد.

وی آهنگسازی و ملودی‌سازی کاکاوند را بسیار روان دانست و گفت: کاکاوند در دو حوزه مهم موسیقی، اشراف موسیقایی دارد؛ یکی موسیقی دستگاهی ایران و دیگری مقام‌های تنبور در هر سه حوزه کلام، مقام‌های مجلسی و مقام‌های مجازی. در دو آلبوم «خم خانه» و «بانگ اهورایی» شنونده شاهد اشراف کامل خالق اثر به مقام‌های تنبور و موسیقی دستگاهی ایران است. زمانی که «بانگ اهورایی» منتشر شد چنان تحت تأثیر قرار گرفتم که از رامین کاکاوند اجازه خواستم تا از چند قطعه موجود در سی‌دی برای آثار ارکستریم استفاده کنم که او نیز این اجازه را به من دادند.

درویشی اظهار کرد: آلبوم «دیگر» حاوی تغییرات عمده است که این تغییرات در چند موضوع قابل تأمل است. در آلبوم «دیگر» به‌جز قطعه «دیگر» که مخاطب را در فضای موسیقی کردی قرار می‌دهد، شنونده با بقیه قطعات در هاله‌ای از موسیقی دستگاهی قرار می‌گیرد. قطعات اول تا سوم این کار توسط داوود ورزیده برای گروه سازهای ایرانی و سازهای غربی تنظیم شده مثل ویولن، ویولنسل و فلوت. تنظیم به‌گونه‌ای انجام شده که در آن با آکوردهای فاصله سوم که محصول موسیقی قرن هیجدهم اروپاست، فضای کار تا حدی غربی شده و یک مقدار از فضای اصیل موسیقی ایرانی فاصله گرفته است.

رضا مهدوی - موسیقی‌پژوه و نوازنده سنتور - نیز انتشار آثاری مانند آلبوم موسیقی «دیگر» را اتفاقی در جهت ایجاد مهربانی و دوستی در جامعه دانست و گفت: در عرصه‌هایی که باید در زمینه موسیقی بدرخشیم، عملکرد خوبی تا کنون نداشته‌ایم، هم مدیریت دولتی در این اتفاق نقش داشته و هم خود هنرمندان. هرچه از این آثار منزه و پاک که با زبان امروز داشته‌های فرهنگی و هنری نقاط مختلف ایران را به خوبی معرفی می‌کنند، توسط نسل امروز بیشتر روایت شود هنر رونق بهتری به خود می‌گیرد. متأسفانه اقتصاد در فضای کنونی جامعه ناسالم است و به نوعی هر دو بخش خصوصی و دولتی را درگیر کرده و این امر باعث شده تا از سویی موسیقی اصیل ایرانی درجا بزند و از سوی دیگر، فرصت معرفی موسیقی سرزمین‌مان از ما گرفته شده است. تمام این اتفاقات در نهایت به این موضوع منجر می‌شود که خود ما نیز از موسیقی به راحتی عبور کنیم. در این زمینه، بخش عمده تقصیرها به رسانه‌ها و صداوسیما مربوط می‌شود.

وی کاکاوند را هنرمندی متعهد به موسیقی آیینی دانست و اظهار کرد: او در مقام یک خواننده، آهنگساز و نوازنده سعی می‌کند با همان بضاعت خودش و به طریق اولی کارش را انجام دهد. در جامعه‌ای که قانون کپی‌رایت در آن رعایت نمی‌شود و هیچ نهاد نظارتی نیز از آن حمایت نمی‌کند، همچنین همه نگاه‌ها در حوزه موسیقی اقتصادمحور است، کار کردن بسیار سخت است.

او ادامه داد: متأسفانه موسیقی چند فرهنگی در جامعه رسوخ کرده و کسی هم انگار بنا نیست بیاید و این مسائل را مدیریت کند. خیانت به فرهنگ، خیانت بسیار بزرگی است و به بی‌اخلاقی در جامعه منجر می‌شود. افرادی که دغدغه موسیقی دارند با تمام سختی‌ها، آثار هنری را خلق می‌کنند و این کار من را بسیار متعجب می‌کند، چون شرایط بسیار سخت است. البته هنرمند ایرانی همیشه با پشتکار و با وجود تمام مشکلات، رسالت خود را انجام می‌دهد.

وی افزود: کاکاوند در دورانی با هنرمندان بزرگی کار کرده و از این رو، خستگی‌ناپذیر است . خلق آثاری فاخر، از خصوصیات کارهای هنری او است. بنابراین باید بستری فراهم شود تا چنین آثاری به اهلش برسد.

در پایان این مراسم، یکی از قطعات آلبوم دیگر توسط رامین کاکاوند اجرا شد.

آلبوم «دیگر» به نوازندگی کریم قربانی، میثم مروستی، علی رحیمی، محمود فرهمند، حسین رضایی‌نیا و دیگر هنرمندان، در دو بخش موسیقی تنبور کرمانشاهان و ارکسترال قطعاتی با عناوین درد عشق، ساقیان، دیگر، اشک نیاز مه عیار با اشعاری از مولانا، ابتهاج، حلاج، بافقی، ولیعی در دستگاه‌های نوا، شور، ماهور و آوازهای دشتی و بیات اصفهان تنظیم شده و توسط انتشارات راوی گستر در کل کشور منتشر شده است.