‏"من آقای معمولی هستم". این پاسخ یورگن کلوپ به خبرنگارانی بود که می خواستند یک تیتر فراموشی ‏نشدنی از سرمربی جدید لیورپول بگیرند اما جواب او کسی را قانع نکرد؛ چه اینکه همه می دانستند مربی ‏آلمانی هرچه باشد، یک آدم معمولی نیست.‏

به گزارش "ورزش سه"، نگاهی به تیتر روزنامه های انگلیسی، مصاحبه های شخصیت های مختلف و ‏حال و هوای دو روز اخیر شهر لیورپول، نشان می دهد که "مستر کلوپو" چه اندازه در توصیف خودش ‏متواضعانه رفتار کرده است.‏

از روزی که او تصمیم به ترک بروسیا دورتموند گرفت، هواداران باشگاه های زیادی امیدوار بودند که ‏مقصد بعدی کلوپ، نیمکت تیم آنها باشد. همین بهار گذشته بود که نشریه فورفورتو در گزارشی ویژه در ‏مورد کلوپ و دورتموند، این سوال را مطرح کرده بود که اگر کلوپ تصمیم به ترک دورتموند بگیرد، ‏کدام باشگاه انگلیسی از بیشترین شانس برای به خدمت گرفتن او برخوردار است؛ گزینه ها منچستریونایتد، ‏منچسترسیتی و آرسنال بودند.‏
نویسنده فورفورتو استدلال کرده که مجموعه ویژگی های فنی و شخصیتی کلوپ، او را به یکی از ‏بهترین گزینه ها برای هدایت تیمی که می خواهد در لیگ برتر و چمپیونزلیگ به قهرمانی برسد، تبدیل ‏کرده است؛ پس اصلا جای تعجب نیست که پیوستن او به لیورپول، چنین طرفدارانش را هیجان زده کرده ‏است. ‏
برای باشگاهی که بیش از 25 سال از آخرین قهرمانی اش در لیگ جزیره سپری شده، به خدمت گرفتن ‏یک مربی کاریزماتیک، مربی ای که هواداران صبح شان را با جمله ای از او آغاز کنند، اولین گام برای ‏بازگشت به مسیر موفقیت است.‏

‏*عکسی که امروز اینستاگرام رسمی باشگاه لیورپول منتشر کرد و زیر آن نوشت:" صبح بخیر قرمزها؛ ‏چند کلمه الهام بخش از سرمربی جدید برای شروع روز..."‏

این مسیری است که منچستریونایتد، آرسنال و چلسی در این سال ها طی کردند و حالا لیورپول برای ‏رسیدن به موفقیت به آن متوسل شده است. وقتی سرالکس فرگوسن هدایت منچستریونایتد را برعهده گرفت، ‏شیاطین سرخ دیگر به یک تیم معمولی تبدیل شده بودند؛ آرسنال هم قبل از آرسن ونگر، شکوه گذشته را ‏نداشت و چلسی در عصر پیشا-مورینیو، کمتر زمانی فرصت حضور در کورس قهرمانی را پیدا می کرد.‏
البته لیورپولی ها 6 دهه قبل، یک بار با بیل شنکلی کبیر این مسیر را طی کردند؛ مربی اسطوره ای ‏قرمزها که در اواخر دهه 1950 هدایت این تیم را برعهده گرفت، لیورپول را از تیمی در آستانه ‏فروپاشی، به یکی از قدرت های فوتبال انگلیس تبدیل کرد و با تیمی که او پایه ریزی کرده بود، بعدا باب ‏پیسلی، جو فاگان و کنی دالگلیش توانستند در کمتر از دو دهه، قرمزها را به پرافتخارترین تیم انگلیس ‏تبدیل کنند.‏
در همان روزها که لیورپولی ها هنوز قدرت اول فوتبال انگلیس محسوب می شدند، فرگوسن در اولین ‏روزهای حضورش در منچستریونایتد، به هواداران قول داد که رقیب و دشمن قدیمی را از "آشیانه گرم و ‏نرم"ش پایین خواهد کشید؛ ماموریتی که سرانجام در آخرین فصول حضورش در الدترافورد انجام داد و ‏عنوان پرافتخارترین تیم انگلیس را از لیورپولی ها گرفت؛ دستاوردی که با حضور کلوپ روی نیمکت ‏لیورپول، فرگی را نگران از دست رفتنش کرده است.‏
تردیدی نیست که سرالکس بهتر از هر کسی راز موفقیت در فوتبال جزیره را می داند و حتی وقتی به ‏شوخی می گوید که از پیوستن کلوپ به لیورپول نگران شده، باید این جمله را جدی گرفت. او می داند که ‏داشتن مربی ای با کاراکتر کلوپ، فارغ از توانایی های فنی او، می تواند چه برگ برنده برای لیورپول ‏باشد.‏

لیورپول حالا مربی ای دارد که بدون یک دقیقه حضور روی نیمکت تیم، هواداران را شیفته خود کرده؛ تا ‏آنجا که روزنامه محلی لیورپول، امروز از "جنون کلوپ" نوشته؛ از شوری که هیچ یک از مربیان باشگاه ‏در 25 سال اخیر ایجاد نکردند؛ نه رافا بنیتس که لیورپول را قهرمان چمپیونزلیگ کرد و نه برندان ‏راجرز که لیورپول با هدایت او بیش از همیشه به فتح لیگ برتر نزدیک شده بود.‏
میراثی که کلوپ در دو باشگاه قبلی اش، ماینس و دورتموند به جا گذاشته، همه را متقاعد کرده که "لک ‏لک ها" با هدایت او می توانند به "آشیانه" برگردند. ‏

بهنام جعفرزاده

تماشاخانه