دلواپسان از همان روزهای اول سعی کردند با رفتار و سخنان خود، رئیس جمهوری و وزرای روحانی را عصبانی کنند و کاری کنند آنها از فضای سیاست خارجی وارد فضای ملتهب داخلی شوند و به جای مذاکره با کشورهای 1+5، درگیر دعواهای سیاسی شوند.

عصر ایران؛ مصطفی داننده- قبل از ورود به بحث بهتر است پست اینستاگرامی یک نماینده مجلس در مورد حوادث بررسی کلیات بررسی برجام در مجلس را با هم مرور کنیم:

غلامرضا تاج‌گردون نماینده مردم گچساران در مجلس شورای اسلامی در صفحه اینستاگرام خود در این باره نوشت:

«شیخ روح الله حسینیان آقای دکتر صالحی را تهدید کرد: تو را بتون می گیریم. تهدیدی که صالحی را عصبانی کرد. از حسینیان سوال کردم چرا این حرف را زدی؟ گفت می خواستم عصبانیش کنم که موفق شدم! به نظرم دکتر صالحی جزء شخصیت های بسیار ممتاز و امین کشور است که این رفتار با ایشان خیلی دور از اخلاق بود. همین کار را هم با ظریف کردند. فقط خدا را شکر ظریف فرصت نکرد صحبت کند.»

کاش تهدید حسینیان جدی بود و ما باور می‌کردیم این نماینده مجلس به خاطر اعتقادات خود و اینکه باور دارد، برجام خیانت به کشور است این سخنان را مطرح کرده زیرا در این صورت رفتار او اخلاقی تر می نمود. اما از حسینیان نقل شده :« می‌خواستم صالحی را عصبانی کنم.»

حال ان که انتظار جامعه از نماینده ای در لباس روحانیت این است که به ائمه اطهار، شهید مدرس، امام خمینی، شهید بهشتی و مراحع تقلید تاسی کند نه این که این انگاره شکل گیرد که خدای ناخواسته از ماکیاولی تاثیر پذیرفته اند!

این سخنان به لحاظ اخلاقی برای دیگر دلواپسان نیز گران تمام می شود.

زیرا این تلقی در مردم درمی گیرد که دلواپسی دلواپسان برای مردم و انقلاب نیست بلکه آنها دغدغه‌های دیگری دارند. چگونه می توان پذیرفت کسی که دغدغه مردم دارد، سعی کند طرف مقابل را عصبانی کند تا او نتواند به درستی از برجام دفاع کند؟ آیا این رفتار در شان یک نماینده مجلس جمهوری اسلامی است؟ آیا شهید مدرس که داعیه تبعیت از او را دارند این گونه عمل می کرده است؟

استراتژی عصبانی کردن

دلواپسان از همان روزهای اول سعی کردند با رفتار و سخنان خود، رئیس جمهوری و وزرای روحانی را عصبانی کنند و کاری کنند آنها از فضای سیاست خارجی وارد فضای ملتهب داخلی شوند و به جای مذاکره با کشورهای 1+5، درگیر دعواهای سیاسی شوند. تجربه روحانی در سیاست ورزی، اجازه اجرای این استراتژی را نداد و رئیس جمهور سعی کرد وارد این زمین بازی نشود. علی اکبر صالحی اما طاقت این رفتار را نداشت. البته شاید هرکسی جای او بود و توسط یک نماینده مجلس تهدید به قتل آن هم با آن شکل فجع می‌شد، چنین واکنشی نشان می‌داد.

حسینیان اما باعث شد همه به نیت دلواپسان در مخالفت با دولت پی ببرند تا شاید کسانی زیر لب بگویند «حسینیان شود سبب خیر اگر خدا خواهد » و اهمیت انتخابات پیش رو در اسفند ماه را بیشتر دریابند.