اولین آزمایش رانندگی تویوتا هایلوکس2016 در ایران (+عکس)

نسل اول تویوتا هایلوکس در سال 1968 میلادی و با یک پیشرانه 1.5 لیتری و ابعادی که نسبت به اندازه امروزی این مدل جمع و جورتر و کوچک‌تر بود متولد شد. موفقیت‌های نسبی کسب شده در این مدل، تویوتا را مصمم به ادامه تولید این محصول کرد.

به گزارش عصر ایران  مهندسین این ابرخودروساز ژاپنی در هر نسل علاوه بر بهبود کیفی، مساله قابلیت‌های خارج جاده‌ای را بیش از پیش در دستور کار خود قرار دادند تا این وانت دوست داشتنی علاوه بر قابلیت بابری در استفاده‌های تجاری، برای مصارف دیگری نظیر امداد رسانی در مناطق صعب‌العبور، مصارف نظامی و محیط زیستی نیز مناسب باشد بنابراین از سومین نسل و از سال 1978، هایلوکس مجهز به سیستم چهار چرخ محرک شد.

 نتیجه این تفکر منجر به کسب عنوان بهترین وانت‌بار سال برای نسل پنجم این مدل توسط مجله موتورترند شد که مهر تاییدی بود بر انتخاب مسیر و هدفی درست توسط این شرکت ژاپنی. حال پس از 4 دهه و با گذشت بیش از 10 سال از عمر نسل هفتم، تویوتا از هشتمین نسل هایلوکس پرده برداری کرده است که با فاصله زمانی بسیار کمی از معرفی جهانی، عرضه این مدل در بازار داخلی نیز آغاز کرده است.

فرصت را غنیمت شمردیم و  ساعاتی را با این وانت همه فن حریف به رانندگی در مسیرهای پر پیچ و خم کوهستانی و البته  مسیرهای صعب‌العبور خارج جاده‌ای گذراندیم تا با توانایی‌های این ژاپنی تمام عیار بیشتر آشنا شویم.


در برخورد اول باید هایلوکس جدید را خودرویی زیبا دانست. زیبایی که نسبت به نسل قبل جسورتر شده و با ابهت و جذابیت بیشتری حریف می‌طلبد.

به گزارش ماهنامه نسل برتر، در نمونه‌های با سطح تجهیزاتی بالا (فول آپشن) چراغ روشنایی در روز که به صورت یک ابرویی در بالای چراغ‌های جلو قرار می‌گیرند باعث ایجاد حالتی اخمو در چهره هایلوکس می‌شوند که این امر در جسارت بیشتر ظاهری این مدل بسیار تاثیرگذار است.

نمای جلویی هایلکوس در هشتمین نسل کمی بیننده را یاد کرولا می اندازد و شاید اصلی‌ترین دلیل آن خطوط کرومی افقی در ورودی هوای هر دو مدل باشد.

طراحان برای جذابیت ظاهری بشتر تصمیم گرفته‌اند که  علاوه بر نوارهای کرومی در قسمت جلوپنجره و لوگو تویوتا و همچنین دستگیره درها، روکشی کرومی را در اطراف مه شکن ها و در قسمت زیرین سپر به کار ببرند. علاوه بر بعد زیبایی، هایلوکس جدید عضلانی‌تر به چشم می‌آید و دلیل اصلی آن پف و برآمدگی گلگیرها به خصوص در قسمت محفظه چرخ‌هاست

اصالت، زیبایی و کیفیت
برای حفظ اصالت هایلوکس، تویوتا در این نسل نیز از روکش صندلی قرمز رنگ استفاده کرده است. که البته استفاده از این رنگ قرمز تنها به روکش صندلی‌ها محدود نمی‌شود بلکه بخش‌هایی از داشبورد و محفظه نگهدارنده اشیاء را نیز شامل می‌شود.


 از نواز قرمز و مشکی کابین که بگذریم چیدمان ادوات و اجزاء مختلف و نوع بافت و کیفیت پارچه به کار رفته در روکش صندلی‌ها از جمله اصلی‌ترین مواردی است که در برخورد اول جلب توجه می‌کند.

با توجه به ابعاد بسیار بزرگ خودرو، داخل کابین نیز بسیار دلباز و جادار است و نشستن بر صندلی‌های ردیف عقب نیز برای افراد با جثه درشت و قد بلند تنگ و آزاردهنده به نظر نمی‌رسد.

یکی از زیبایی‌های کابین هایلوکس جدید را باید در پنل مربوط به سیستم صوتی خودرو یافت که مشابه نمایشگر‌های لمسی در بسیاری از خودروهای لوکس آلمانی، کمی از جایش بیرون زده و با رنگ مشکی براق و نشانگرهایی که به رنگ آبی روشن می‌شوند، زیبایی بصری قسمت میانی داشبورد را دوچندان کرده است. قضاوت بیشتر در مورد ارگونومی و راحتی کابین را به زمان رانندگی با خودرو موکول می‌کنیم و بدون معطلی به سراغ آزمون رانندگی می‌رویم.

پشت فرمان
هایلوکس جدید در چند تیپ با کاربری و ظاهر و رده تجهیزاتی متفاوت تولید می‌شود. نمونه‌های وارداتی نماینده داخلی از تیپ SR5 است که کامل‌ترین تیپ هایلوکس به شمار می‌رود و خود دارای لیستی انتخابی از تجهیزات رفاهی و ایمنی است.

از آنجایی که هایلوکس مورد آزمایش از نمونه با سطح تجهیزاتیی پایین است، بنابراین از استارت دکمه‌ای و سیستم keyless در آن خبری نیست. با قرار گفتن پشت فرمان و تنظیم صندلی که به صورت دستی و در 6 جهت قابل تنظیم است، سوئیچ را در محل استارت قرار داده و همزمان با نگه داشتن پدال کلاچ پیشرانه استارت می‌خورد.


 پیشرانه به کار رفته در مدل‌های وارداتی به کشور از نوع 4 سیلندر 2.7 لیتری است که توانایی تولید 164 اسب‌بخار قدرت در دور 5200 و حداکثر 249 نیوتن‌متر گشتاور را در دور4000 داراست.

 پس از روشن شدن پیشرانه که در دورهای پایین بی صدا بوده و با افزایش دور صدای خشن و گیرایی تولید می‌کند، جعبه دنده 5سرعته دستی را درگیر کرده و حرکت را آغاز می‌کنیم. در عبور از جاده‌های پر پیچ و خم کوهستانی و در حالی که خودرو در حالت H2 (تک دیفرانسیل سبک) قرار دارد هیچگونه کمبود قدرتی احساس نمی‌شود و هایلوکس کاملا سوار بر مسیر حرکت آماده اجرای فرامین راننده است.

 به دلیلی طول زیاد خودرو عبور از پیچ‌های تند با سرعت بالا خطر سر خوردن انتهای خودرو را افزایش می‌دهد و در بعضی از مناطقی که محدودیت عرضی وجود داشته باشد کمی باید با احتیاط بیشتر پیچ‌های تند را طی کرد.

 سواری هایلوکس در مسیرهای هموار و آسفالتی نرم، آرام و دلنشین است و بیشتر دست اندازها و ضربات وارده توسط سیستم تعلیق به راحتی جذب می‌شوند. سیستم فنر‌بندی و تعلیق به‌کار رفته در نسل جدید هایلوکس از نوع فنر لول به همراه بازوهای دوبل جناغی در جلو و فنرهای تخت در عقب است که این امر سبب خشک‌تر شدن سواری خودرو در ردیف عقب می‌شود اما به دلیل کاربری خاص خودرو امری غیرقابل اجتناب است.

فرمان هایلوکس با وجود جثه و وزن بالای آن بسیار نرم و در دست است، اما در برخی موارد کمی سبک عمل می‌کند. طبیعی است که از چنین خودرویی با این ابعاد و کاربری نباید انتظار فرمان‌پذیری و پایداری فوق‌العاده‌ای داشت.

 یکی از نکات مثبت که در زمان رانندگی کاملا جلب توجه  می‌کند دید خوب کابین و سرنشینان به اطراف خودرو است. شاید در برخورد اول ابعاد و حجم پردازی بدنه بیننده را نگران کرده و حس دید کم و دشواری در مانور دادن‌ها در زمان رانندگی را القا کند، اما بر خلاف انتظار تسلط و دید راننده به جلو و طرفین خودرو بسیار منطقی و خوب است. البته شاید در ابتدای حرکت به دلیل آشنایی کم با ابعاد و زوایای دید خودرو کمی احتیاط و دقت بیشتر لازم باشد، اما خیلی زودتر از آنچه فکرش را بکنید با هایلوکس جدید انس خواهید گرفت.

پس از مدتی رانندگی در مسیرهای پر پیچ و خم و نسبتا پر شیب تصمیم می‌گیریم تا خودرو را با در نظر گرفتن اصول ایمنی از مسیر جاده خارج کرده و جاده‌های خاکی و مسیرهای صعب‌العبور اطراف جاده را برای محک زدن توانایی‌های هایلوکس زیر پا بگذاریم. با وجود 4 سرنشین در خودرو تصمیم گرفته شد تا ابتدا خودرو را در حالت دو دیفرانسل قرار نداده تا دریابیم جاده خاکی و پر دست اندازی که شیب تندی دارد چقدر می‌تواند هایلوکس  را به زحمت بیندازد.

با درگیر کردن دنده یک حرکت را آغاز کرده و با رسیدن به شیب تند اندکی فشار بر پدال گاز را زیاد می‌کنیم. بدون هیچ هرزگردی و یا کمبود نیرویی هایلوکس مسیر پر شیب مد نظر را که مملو از دست اندازهای ریز و درشت است پشت سر گذاشته و مورد تحسین تیم آزمایش قرار می‌گیرد.

پس از رسیدن به قله یکی از تپه‌ها به پیشنهاد اعضای تیم تصمیم می‌گیریم خودرو را از جاده ناهموار خاکی نیز خارج کرده و کار را برای هایلوکس سخت‌تر کنیم. برای رسیدن به منطقه‌ای مناسب برای آزمون‌های سخت‌تر از جاده ناهموار خاکی خارج شده و وارد مسیری که مملو از سنگ ریزه‌ها و خس و خاشاک است می شویم.

نکته مثبتی که در هنگام پایین آمدن از شیب تپه مشاهده می‌شود ترمزگیری بسیار قوی و مطمئن هایلوکس است. با وجود اینکه نمونه مورد آزمایش دارای سیستم ترمز کاسه‌ای در محور عقب بود، اما هیچ‌گونه ضعفی در ترمزگیری آن مشاهده نمی‌شد.


از آنجایی که منطقه انتخابی مملو از تپه‌های پی در پی بود، با پایین آمدن از تپه اول که از طریق جاده پر شیب و ناهموار به آن دسترسی پیدا کرده بودیم، اینبار تپه پیش رو را از مسیر پوشیده شده از سنگریزه‌ها و خاشاک ریز بالا می‌رویم. در این مرحله به دلیل شیب زیاد و سستی پوشش مسیر حرکت محور عقب خودرو دچار هرزگردی شده و مجبور به فعال کردن حالت دو دیفرانسیل H4 می‌شویم.

 همزمان با فعال کردن هر دو دیفرانسیل و پس از شنیدن صدای ضعیفی که مربوط به درگیر شدن دیفرانسیل محور جلو است، دکمه مربوط به حالت Power Mode را که در کنار اهرم تعویض دنده قرار دارد فعال می‌کنیم‌. با فعال کردن این حالت حداکثر قدرت و توانایی هایلوکس به نمایش گذاشته می‌شود و به راحتی با کمترین فشار بر پدال گاز، خودرو شیب تند پیش رو را در زمینی ناهموار با پوششی سست طی می‌کند.

در تمامی مدت انعطاف‌پذیری شاسی و بازی سیستم تعلیق در ناهموارترین زوایای حرکتی هموراه خودرو را در شرایطی ایمن و متعادل نگه می‌دارد. ناگفته نماند که علاوه بر حالت‌های H2 و H4، بر روی دکمه چرخان یک حالت دیگر موسوم به L4 نیز در نظر گرفته شده است که برای فعال کردن آن باید دکمه چرخان را همزمان به داخل فشار داده و چرخاند.

این حالت که اصطلاحا به آن حالت سنگین نیز گفته می‌شود زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که خودرو در حداکثر مقدار بارگیری خود بوده و مسیر پیش رو بیش از حد ناهموار و پر شیب باشد زیرا در زمان فعال بودن حالت L اجزای سیستم انتقال قدرت در قدرتی‌ترین حالت خود قرار می‌گیرند و خودرو با محدودیت سرعت 10 الی 20 کیلومتر برساعتی مواجه می‌شود.

 در پایان...