به گزارش خبرآنلاین؛ روزبه چشمی بی شک یکی از بهترین های این روزهای تیم امید و فوتبال ایران است. بهترین مهره نیم فصل اول استقلال که جای خالی امثال تیموریان و نکونام را یکتنه در این تیم پر کرده است ، در تیم امید هم همه کاره محمد خاکپور استو او تنها بازیکنی در تیم است که غیر از دروازه بان ، 270 دقیقه بازی کرده و اگرچه در دفاع وسط بازی می کند اما عالی بازی کرده و خیلی خوب تیم را مدیریت کرده است.

روزبه که در بازی حساس با قطر مثل خیلی از بزرگان فوتبال دنیا ، در زدن پنالتی بدشانسی آورد ، بعد از این بازی با فشار شدید افکار عمومی مواجه شد و فضای تند انتقادها روی روحیه این پسر 22 ساله اثر گذاشته است. توپی هم که دیشب خیلی اتفاقی به پایش خورد و کمانه کرد ، سبب شد تا بغض این بازیکن بترکد و زیر گریه بزند.

حرفهای خاکپور درباره چشمی بی تردید ، پر از واقعیت است. اینکه او و همه بچه های تیم امید ، با تمام جان برای تیم کشورشان بازی می کنند و اگر تیم آنی نیست که باید باشد ، دلیلش در ناتوانی بازیکنان نیست. ریشه در مشکلات اساسی فوتبالی دارد که مدیریتش اجازه می دهد چنین ناهماهنگی هایی در تیمداری رخ دهد و یک تیم قربانی دعواهای شدید بین چند نفر باشد و در نهایت ، دشواری اش را بازیکنان و مربی دوست داشتنی تیم به دوش بکشند.

خاکپور ، چشمی و دیگر بازیکنان تیم ملی امید بی شک مستحق این برخوردهای تند و گلایه آمیز نیستند که آنها اگرچه ممکن است اشتباهاتی هم داشته باشند ، قربانی دعوایی هستند که از جایی دیگر به تیم شان تحمیل شده و آرامش شان را هم سلب کرده است. روزبه در بازی با ژاپن هم دوباره پیشاپیش تیمش به زمین می آید و باز با تمام وجود از جانش برای پیروزی تیم ملی مایه می گذارد ، مثل همه سربازان دیگر تیم ملی امید که آنها می جنگند برای رسیدن به المپیک . می جنگند و می خواهند پیروز باشند تا اگر خدای ناکرده ، نتوانستند هم کسی مثل همیشه این نسل با ارزش فوتبال مان و مربی محبوب شان را- که خودش گفته به اجبار و از سر ناچار ، این مسئولیت را پذیرفته و از ابتدا آمده بود که مدیر تیم باشد تا در کنار کرانچار این تیم را به المپیک ببرند - مقصر نداند .

تیمی که در یکسال گذشته به صورت کنتوراتی به حبیب کاشانی واگذار شده و انصافا با بهترین تدارک تاریخ به اینجا رسیده است ، تیمی دوست داشتنی برای همه ایرانیان است و نباید قربانی اختلافی شود که میان بقیه ای که در این تیم نیستند ، بر سر آنها ریخته شده. این تیم می جنگد و انشالله المپیکی می شود که این موفقیت ارزشش بالاتر از همه این دعواهای پوچ و بی ارزش فوتبال ماست.