امسال شرکتهای تولیدکننده گوشی پرچمداران خود از جمله «HTC 10» و «LG G5» را با پردازنده اسنپدراگون 820 راهی بازار کردند، این شرکتها همچنین پردازندهی ارزانتر اسنپدراگون 652 را برای مدلهای میان ردهی خود برگزیدهاند. در ادامه به تفاوتهای اصلی این دو چیپست خواهیم پرداخت.
اسنپدراگون 820 پیشرفتهترین پردازندهی شرکت معتبر کوالکام در سال ۲۰۱۶ است؛ و به سرعت برای استفاده در پرچمداران شرکتهای تولیدکننده تلفنهمراه انتخاب شد. در همین حال اسنپدراگون 652، به انتخاب شرکتهای تولید تلفنهمراه برای گوشیهای میانرده بدل شده است. این پردازنده را میتوانید در مشخصات دو گوشیِ جدید «HTC 10 Lifestyle» و «LG G5 SE» مشاهده کنید.
هردو این گوشیها نسخههای سبکتر پرچمدارانِ اچتیسی و الجی هستند و قیمتهای نسبتا کمتری دارند. پس اگر به دنبال صرفهجویی در قیمت هستید بهتر است پیش از خرید نگاهی به تفاوت انتخاب بین اسنپدراگون 820 و 652 داشته باشید.
در ابتدای کار تفاوت پیکربندی CPUهای به کار رفته در دو پردازنده قابل توجه هستند. اسنپدراگون 820 دارای چهار هسته است که از هستههای Kryo ساختهی شرکت کوالکام تشکیل میشوند. اما اسنپدراگون 652 دارای هشت هسته است که از چهار هستهی قدرتمند ARM Cortex-A72 و چهار هستهی کممصرفترِ Cortex-A53 برای وظایف پسزمینه بهره میبرد. مدل 652 از این لحاظ بسیار شبیه مدل برتر سال پیش این شرکت، اسنپدراگون 810 است؛ هرچند پیکربندی آن نسخه را نیز با جایگزینی Cortex-A57 با مدل کممصرف Cortex-A72 بهبود بخشیدهاند.
هردو هستهی Cortex-A72 و Kyro محصولات قابل ستایشی هستند؛ و کاربران هرکدام از این پردازندهها با ضعف کارایی مواجه نخواهند شد؛ حتی اگر گوشی خود را با وظایفی سنگینتر از حالت عادی روبرو کنند. هردو پردازنده همچنین در مقابل وظایف تک موضوعی و چند موضوعی خوب عمل خواهند کرد. تفاوت اساسی زمانی خود را نشان میدهد که مدیریت باتری، داغشدن و لود تسکها در میان باشد. هرچند مقایسهی این وضعیتها نیز سخت خواهد بود زیرا هرکدام از آن به موقعیت استفاده بستگی خواهند داشت.
اما باید اشاره کرد که اسنپدراگون 652 از فرایند ساخت بزرگتر و البته ارزانترِ 28nm HPm استفاده میکند. درصورتی که اسنپدراگون 810 از ساخت 20nm بهره میبرد و مدل جدید 820 نیز از نسخهی کوچکتر 14nm استفاده میکند. نادهای کوچکتر کارکرد بهتری دارند و انرژی کمتری مصرف میکنند که کفهی ترازو را به سمت 820 سنگینتر میکند. نمیتوان ادعا کرد که اسنپدراگون 652 با مشکل گرما روبرو خواهد شد؛ چون هنوز امتحان نشده است و همینطور از هستههای کممصرف Cortex-A72 استفاده خواهد کرد. اما با هستههای بیشتر و پروسهی سیلیکونی بزرگتر میتوان تصور کرد که مدل 652 برای مدیریت هستههایش با مشکل بیشتری مواجه خواهد شد.
این بزرگتر بودن فرآیند ساخت احتمالا در قدرت 1.8GHz هستههای Cortex-A72 این مدل نیز موثر بوده است؛ که کمتر از فرکانس 2.2GHz هستههای Kryo ساختهی همین شرکت است. هستههای Cortex-A72 شرکت ARM در مدلهای دیگر و ضخامت 28nm قدرت 2GHz را ارائه میکنند و در 16nm به 2.5GHz خواهند رسید.
فضای بیشتر اشغال شده توسط این هستههای پردازنده احتمالا بر فضای در دسترس برای GPU نیز تاثیر خواهند داشت. به همین دلیل است که بین پردازندههای گرافیکی Adreno که شرکت Qualcomm برای این دو چیپ استفاده کرده است تفاوت بزرگی مشاهده میشود. مدل Adreno 530، ارائه شده در اسنپدراگون 820 باکیفیتترین پردازندهی گرافیکی این شرکت است؛ درصورتی که اسنپدراگون 652 از مدل Adreno 510 استفاده میکند؛ که پایینردهترین مدل از سریِ 5XX به حساب میآید. تستها نشان میدهد که 510 از Adreno 430 استفاده شده در اسنپدراگون 810 نیز عملکرد ضعیفتری دارد. هرچند با Adreno 418 در اسنپدراگون 808 برابری میکند.
کسانی که علاقهمند به بازی هستند و به دنبال بهترین کارکرد گرافیکی میگردند احتمالا توسط اسنپدراگون 652 ناامید خواهند شد. اما در حالت کلی گوشیهایی که از این پردازنده استفاده میکنند باید کارکرد مشابهی با گوشیهای ارائه شده با اسنپدراگون 808 در سال قبل مانند LG G4 داشته باشند و البته انتظار میرود که قدرت کلی پردازش نسبت به این مدلها که به نظر به اندازه کافی خوب میرسد، بیشتر باشد.
لیست «AnTuTu top 10» در رتبهبندی کلی امسال اسنپدراگون 652 را دقیقا در کنار 810 و جلوتر از پردازندهی ششهستهای 808 قرار داده است. 820 اما فاصلهی زیادی از 652 گرفته است که بیشتر آن را به قدرت پردازش گرافیکی خود مدیون است.
پیش از اینکه از موضوع کارکرد خام فاصله بگیریم؛ آخرین تفاوت اساسی بین این دو پردازنده پشتیبانی از استانداردها و سرعتهای متفاوت RAM است. اسنپدراگون 820 از استاندارد سریعتر LPDDR4 با قدرت فرکانس 1866 MHz در دو کانال پشتیبانی میکند؛ درحالی که 652 از LPDDR3 و فرکانس 933MHz در همین تعداد کانال پشتیبانی خواهد کرد. پس حتی اگر دو گوشی دارای این پردازندهها از میزان مموری یکسانی استفاده کنند همچنان از سرعت بسیار متفاوتی با توجه به قدرت پردازندهشان بهرهمند خواهند بود. این مسئله تاثیر به سزایی در سرعت باز کردن اپها و کارایی بازیها خواهد داشت.
هرچند باید به خاطر داشت که RAM جدا از پردازنده ارائه میشود و میتواند توسط سازندهها پیکربندی متفاوتی داشته باشد. به این معنی که گوشیهایی با پردازندههای یکسان نیز میتوانند سرعتهای RAM متفاوتی داشته باشند.
اسنپدراگون 820 همچنین از آخرین نسخهی پردازندهی سیگنال دیجیتال شرکت کوالکام با نام Hexagon 680 استفاده میکند؛ و دارای سنسور پردازنده تصویر Spectra است که به شرکتها اجازه میدهد وظایف مربوط به صدا، تصویر و ویدیو را به این پردازندههای کوچکتر بسپارند. این امکانات به اسنپدراگون 820 قدرت بیشتری میدهند. هرچند استفاده از آنها به میل شرکتها برای افزودن این امکانات بستگی خواهد داشت.
حالا که با تفاوتهای اساسی در کارایی این دو پردازنده آشنا شدیم، میتوانیم به جزئیات کوچکتری از این دو چیپست بپردازیم. با توجه به پرچمدار بودن 820، شرکت Qualcomm چندین گزینهی نوآورانه به این مدل اضافه کرده است که در 652 وجود نخواهند داشت. استفاده از این گزینهها باز هم به تمایل شرکتها برای انتخاب آنها بستگی خواهد داشت. بهتر است برای اطمینان مشخصات ارائه شده توسط شرکت مراجعه کنید.
امکان Quick Charge 3.0 در هردو پردازنده موجود است؛ پس احتمالا در زمان شارژ تفاوتی مشاهده نخواهد شد. هرچند 820 تنها مدلی است که از WiPower برای شارژ بیسیم پشتیبانی خواهد کرد. یکی دیگر از امکانات جذابی که در اسنپدراگون 652 وجود ندارد پشتیبانی از سرعت جابجایی USB 3.0 است؛ در این صورت جابجایی فایلهای بزرگ در گوشیهای دارای این پردازنده زمان بیشتری خواهد بود.
در مقایسه سرعت LTE دو پردازنده نیز، مودم X12 جاسازی شده در اسنپدراگون 820 روی کاغذ سرعت بیشتری از X8 مدل 652 خواهد داشت. X12 از سرعت دانلود 450Mbps و آپلود 150Mbps بهرهمند خواهد بود؛ درصورتی که X8 از سرعت دانلود 300 و آپلود 100Mbps پشتیبانی میکند. هرچند بسیاری از مصرفکنندهها احتمالا تفاوت زیادی بین این دو مودم احساس نخواهند کرد.
در نهایت، همانطور که میشد حدس زد تفاوتهای نسبتا زیادی در اسنپدراگون 652 و اسنپدراگون 820 وجود دارد که بسیاری از آنها توسط کاربر قابل مشاهده نیستند. اسنپدراگون 652 بدون شک به قدرتمندی 820 نخواهد بود اما به نظر میرسد که امکانات خود را به شکلی مدیریت کرده است که قیمت گوشیهای میانرده را باتوجه به نام آنها کاهش دهد. همچنین از کارکرد مناسبی بهره میبرد که فاصلهی بین گوشیهای میانرده و پرچمدار را کمتر میکند.
منبع: زومیت