شاید اتومبیلش را تغییر داده باشد یا باک بنزینش را تا نهایت پر کرده که بتواند از مسیر بهشت به پاستور برسد.
به گزارش روزنامه آرمان، «شاید بیراه نباشد اگر او را از کاندیداهای انتخابات ریاستجمهوری سال ۹۶ بدانیم. او تجربه حرکت در مسیر رسیدن به پاستور را دارد؛ اگر چه هیچگاه اتومبیلش بنزین کافی نداشته که به ریاستجمهوری برسد. اکنون اما شاید اتومبیلش را تغییر داده باشد یا باک بنزینش را تا نهایت پر کرده که بتواند از مسیر بهشت به پاستور برسد.
محمد باقر قالیباف که در سال ۸۴ خواست بخت خود را در رقابت با محمود احمدینژاد بیازماید، ۴۰۹۵۸۲۷ رای آورد که در قبال ۵۷۱۱۶۹۶ رای احمدینژاد در دور اول رقمی محسوب نمیشد. البته پس از این ناکامی چندان ناراحت نشد چون کرسی احمدینژاد در بهشت به او رسید و شهردار پایتخت شد! اما چند سال بعد یعنی در سال ۹۲ برای حضور در انتخابات ریاستجمهوری ثبتنام کرد که این بار رقیب او حجتالاسلام روحانی بود. در آن مقطع بسیاری به او توصیه کردند که به دلیل تعدد کاندیداهای اصولگرا شانسی برای پیروزی ندارد، پس بهتر است مانند حدادعادل انصراف دهد اما هوای بهشت دیگر به آقای شهردار نمیساخت و درعرصه ماند تا شکست بخورد. حالا هم میگویند که برای انتخابات ۹۶ تمایل به ثبتنام دارد و شاید معتقد است تا ۳ نشود بازی نشود!
دیروز سایت «پایش» چنین نوشت که «یک منبع مطلع گفت قالیباف به اصولگرایان اعلام کرده است، در صورتی که در جناح اصولگرا بر روی کاندیداتوری وی اتفاق نظر وجود داشته باشد، در انتخابات سال آینده نامزد خواهد شد. اصولگرایان هنوز درباره انتخابات ریاستجمهوری تصمیمگیری نکردهاند. گفته میشود شهردار تهران با اشاره به فرصت کم تا زمان انتخابات از آنها خواسته برنامه خود را برای انتخابات سریعتر مشخص کنند.»
محمدحسین قربانزاده، دبیرکل جمعیت پیشرفت و عدالت، حزب نزدیک به قالیباف و مدیرمسئول روزنامه همشهری هم از تایید یا رد خبر نامزدی قالیباف خودداری کرد و گفت: «تصمیمگیری در این باره هنوز زود است.»
او با بیان این که سخنگوی شهردار تهران نیست و نمیتواند از طرف وی اعلام نظر کند، در عین حال افزود: «از نظر شخصی، بنده مدل مدیریتی ایشان را برای بالاترین سطح مدیریتی همیشه مفید به حال کشور و مردم میدانم.»
وی افزود: «البته حضور در رقابت انتخاباتی به عوامل مختلفی بستگی دارد که هنوز تصمیمگیری درباره آن زود است.»
فعالیتهای این روزهای آقای شهردار
این روزها اخبار دیگری به «آرمان» میرسد که احتمال حضور قالیباف در عرصه ریاستجمهوری را پررنگ میکند. نخست این که شنیده شده مدیران میانی آقای شهردار ماموریت دارند تا دیدارهایی را با مدیران همسطح خود، البته در نهادهایی که مسئولانشان از افراد سرشناس هستند، برگزار کرده و به طور غیرمستقیم اقدام به ارائه برنامههای مشترک در حوزههای غیرسیاسی و به ویژه امور خیریه کنند. آن طور که میگویند این برنامه چنین تدوین شده است که تیم قالیباف برخی از نیازهای برنامه مشترک که نیاز به حمایت مالی یا مجوز و غیره دارد را بر عهده میگیرد و از سویی کارشناسان خبره در هر بخش را به عنوان نماینده خود به طرف دیگر مذاکره معرفی میکند تا اعتماد لازم کسب شود.
دومین مسیری که از سوی حامیان قالیباف برنامهریزی شده است در رسانههای آنها وجود دارد؛ چنان که انتقاد به اصلاحطلبان و اعتدالیون ممنوع شده است و بیشتر سعی شده در این رسانهها خط تبلیغی اخلاقمداری پیگیری شود که البته این مسیر در تبلیغات شهری شهرداری هم نمود دارد. برخی با تاکید بر این که حضور قالیباف در انتخابات ریاستجمهوری سال ۹۶ ایرادی ندارد، به این نکته اشاره دارند که نباید جایگاه شهرداری تهران به عنوان برگ برنده او محسوب شود و اگر امروز تبلیغات شهری و غیره به واسطه جایگاه شهرداری تحت مدیریت قالیباف است، نباید از آنها استفاده تبلیغاتی شود. البته در این مقطع نمیتوان به صراحت چنین رفتاری را از سوی قالیباف پیشبینی کرد بلکه هشداری بود که در آینده چنین نشود.
تکرار دوقطبیسازی احمدینژاد
با توجه به این که اگر قالیباف عزم حضور در انتخابات ریاستجمهوری دوازدهم را داشته باشد، تمام مسیری که روسای جمهور قبل پیمودند را بررسی خواهد کرد و شاید به تکرار یکی از آنها برای تضمین پیروزی خود بپردازد، به نظر میرسد اکنون در حال تکرار پروژه احمدینژاد است. بدین نحو که بسیاری آگاه هستند بخشی از آرای احمدینژاد در سال ۸۴ و تا حدودی سال ۸۸ دوگانهسازی او بود یعنی خود را منتقد جدی سیاستمداران با سابقه مانند آیتا... هاشمی نشان داد و سعی کرد آرای مخالفان و منتقدان او را به نام خود کند. هر چند بعدها داماد احمدینژاد به خوبی مسیر دفتر آیتا... هاشمی و پسران او را یاد گرفت و سعی داشت خودش را به آنها نزدیک کند.
اکنون هم برخی معتقدند مشی مخالفتهای پیاپی قالیباف با روحانی در این مسیر است و او تصور این را دارد که بخشی از جامعه از عملکرد کاندیدای قطعی اصلاحات رضایت ندارند، پس باید سوار بر این موج نارضایتیها شود و در سخنرانیهای خود در سال ۹۴ بگوید که مثلا امروز از بیعملی و سوءمدیریت بیشتر از فشار دشمن رنج میبریم، بیبرنامگی و ضعف مدیریت در این دولت و دولت پیشین از تحریمها هم موثرتر است یا انرژی مسئولان به جای حل مشکلات صرف مسالهسازیهایی میشود که هدف از آن گریزناپذیر نشاندادن توافق به هر قیمت است که هیچ ارتباطی با وظیفه شهرداری ندارد. قالیباف در نظر دارد که هر از چند گاهی کنایههایی به روحانی بزند تا شاید بتواند آرای منتقدان او را جذب کند اما ظاهرا شهردار مشغله کاری زیادی دارد و آن چنان نگاه ریزبینانهای وجود ندارد که مردم سال ۸۴ همان مردم سال ۹۶ نیستند و دیگر مانند سال ۸۴ عمل نمیکنند. به گونهای که امروز حامیان سخت احمدینژاد به منتقدان درجه اول او تبدیل شدهاند. به هر حال شاید قالیباف باور دارد که اگر تاریخ تکرار شود، او رئیسجمهور میشود. چنانکه احمدینژاد شهرداری بود که رئیسجمهور شد!»