یک بار هم از بدن سازی تشکر کنید!

                                                                                                                                                                                 علی مغانی* 

ویژه برنامه شوک با محوریت بدنسازی و داروها، بار دیگر باعث شد این رشته ممنوع التصویر راهی به قاب تلویزیون باز کند.  در اینکه رشته بدنسازی با معضلات فراوانی که بخشی از آن در این برنامه نشان داده شد مواجه است هیچ تردیدی نیست.

 نمی توان وجود مربی سودجو و داروفروش متخلف و باشگاه ناسالم و مکمل تقلبی و... را کتمان کرد. معضلاتی که سالهاست وجود دارد و اگر اراده صادقانه ای برای مقابله با آن وجود نداشته بشد سالهای آینده نیز وجود خواهد داشت. اما آیا بدنسازی و باشگاه های بدنسازی فقط به جامعه و جوان ایرانی لطمه می زنند و هیچ سود و منفعتی ندارند؟

در کشوری که حتی در شهرهای پرامکاناتش، سرانه فضای ورزشی در ردیف فقیرترین کشورهای آفریقایی است و اگر آهن قراضه های گوشه و کنار پارک ها را فاکتور بگیریم کمترین فضای ورزشی وجود دارد این باشگاه های بدنسازی و به طور مشخص بحش خصوصی هستند که بار دولت را به دوش می کشند تا مسئولان بیشتر از این خجالت زده جوانان ورزشکار نباشند. 

اصلا بیایید همین فردا بخشنامه ای صادر کنید و همه باشگاه بدنسازی سراسر ایران را پلمب کنید! آیا مکان دیگری باقی می ماند که ایرانیان بتوانند دقایقی عرق بریزند احساس نشاط کنند و سالم تر باشند؟

تمام هزینه ای که برای موکت کردن یک زمین چمن مصنوعی و گذاشتن دو تیر دروازه و افتتاح آن با حضور مسئولان صرف می شود به اندازه پول یک تردمیل باشگاهی نیست. چرا کسی تا به حال نیامده و از رشته بدنسازی تشکر نکرده که نه با اتکا به بودجه دولتی، بلکه از طریق بخش خصوصی و سرمایه شخصی مردم، به تنهایی بار همه رشته های دیگر را به دوش کشیده و 90 درصد فضای ورزشی ایران را تشکیل داده است؟ 

برنامه شوک و مشابه آن را بسازید. خیلی هم خوب و متین. اما در میان انبوه برنامه هایی که بدنسازی را آماج انتقاد قرار می دهند یک بار هم که شده از جامعه بدنسازی ایران به خاطر سهم مهمی که در توسعه سرانه فضای ورزشی ایران داشته اند و دارند تشکر کنید!

_{*سردبیر هفته نامه تخصصی پرورش اندام و بدن سازی "بشیر"}